19. HELLO, ELYU

34 2 0
                                    


Like what we've agreed on, nag Elyu kami. At totoo nga ang sinasabi nila, napakaganda ng Elyu. When we got there, the sound of the waves is already making us come. It was a breathtaking and wonderful place to visit.

Brent were the one who pulled our baggages while I'm holding my pouch as we check-in Villa Apollonia. Our room is located at the front of the beach. Tinakbo ko kaagad ang terrace pagkapasok at manghang pinagmasdan ang dagat.

Naramdaman ko nalang ang mga braso ni Brent sa bewang ko. Hinawakan ko ang mga kamay niyang nasa tiyan ko.

"Nagustuhan mo ba?" yumuko siya ng kaunti para maglebel ang mukha namin.

"Sobraaa!" I giggled."Surfing tayo?" hindi na ako nag-atubiling yayain pa si Brent matapos makita ang nags-surfing di kalayuan sa'min.

"You like that?"

"Yes, tingnan mo oh, mukhang maganda subukan." I pointed those surfers.

"Alright love, but before that, shall we have our lunch first?"

I nodded lightly. Instead of having our lunch inside the villa, Brent took me in Seafood and Bars & Grills. Hindi ko maitago ang excitement nang ma-serve na ang inorder naming shrimps and lobsters. Seafoods is the best mostly when you're in the beach.

Sinusuot ko palang ang cellophane gloves ay may nabalatang hipon na si Brent para sa akin.

"Bilis ah,"komento ko.

"Hindi ka ata aware love na pinsan ko si The Flash?"

"Si Deo ba?"we both laugh at what I've responded.

Naalala ko tuloy si Deo noong college days tuwing naroon sila lahat sa bahay. Sobrang takaw, akala mo naman mauubusan. Nakakamiss din yung panahong yun eh.

We help ourselves with the food. Pero ilang beses ko nang nasaway si Brent, patuloy parin kasi siya sa pagbabalat ng hipon at lobsters para sa akin.

Maya-maya ay nagkasalubong ang mga kilay ko dahil sa biglaang pagtayo niya. Nagulat nalang ako nang mapagtantong nakatali na ang buhok ko. Bahagya pa niyang nilagay ang buhok na nakaharang sa mukha ko, sa likod ng tenga ko.

Oo nga pala, nakahanda siya.

"The ring still suits you well, but isn't it masikip na love?" kinuha niya ang kamay kong nakapatong sa mesa, at hinaplos ang singsing.

He touch it again...after seven years.

"Kahit naman masikip na ayoko paring tanggalin. Sinisimbolo nito ang paghihintay ko para sa ipinangako mo bago ka umalis.."

He bit his lower lip."Thank you for keeping it, love."

"Nawalan man ako ng pag-asa pero hindi ako napagod maghintay Brent, I've always waited..." I smiled at him.

He chuckle when his eyes starts to spark. It was because of the tears in the corner of his eyes.

"Can I have a moment please?"he held my hand as we both stood up.

Dinala niya ako sa hindi mataong area ng kainan. Doon niya ako niyakap ng mahigpit. I only listen to his silent sobs. Hinahaplos ko ang likod niya.

Maya-maya lang rin ay kumalas na siya sa yakap. He laughed lightly to himself. I wipe his tears away.

"I love you."I told him directly.

His face went red. He got stiffed for a moment and suddenly he held my waist to kiss me. Nanlaki ang mga mata ko at halos habol-habol ko ang hininga dahil sa magkadikit naming labi. My hands were on his chest. The kiss lasted for ten seconds. 

Was Ready For Brent (Varsity Series:1) जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें