BET ON BEAUTY +18 | Yuwin

Söz Geçirmek

                ____________________

"Ne yapıyorsun sen?!"

"Bağırma bana! Yanlışlıkla oldu hem boştu zaten."

Yuta ona bağırarak karşılık veren oğlana şaşkınlıkla baktı. Yere çökmüş kısık gözleriyle kafasını ona çevirerek sesini yükseltmişti daha sonra ellini ve bakışlarını yerdeki şişeye çevirdi. Adam burnuna gelen içki kokusuyla yüzünü ekşiterek konuşmaya başladı.

"İçtin mi sen?"

"Yoo ne alakası var?"

Bu özgüven nereden geliyordu? Canına mı susamıştı bu? Hızlı adımlarla yanına gelip etrafa baygın gözlerle bakan çocuğu kollarından tutarak kaldırdı. Kafasını kaldırmakta oldukça zorlanan çocuğu bir kaç kez sarstı ama bu işe yaramamıştı.

"İçmişsin. Sana şişelerime dokunmana kim izin verdi!?"

Bacakları pes edince kendini adama bırakan oğlan kafasını kaldırmayı başarabildi ama bu kez kafası geriye düştü.

"İçmedim"

Çocuğun belindeki kollarını sabitleyip derin bir iç çekerek tezgahın üstündeki açık şişe dolabına baktı. Koyduğu şiirlerden sadece bir kaç tanesi yerinde sağlam duruyor kalanı önündeki masada ve yerdeydi.

Oldukça sarhoş olmuştu ve kafası geriye düşmüştü. Kollarından birini daha da yukarı kaldırıp oğlanın kafasını kendine çekti. Bu kez omzuna düşen çocuk konuşmaya devam etti. Burnunu ensesine dayayıp çekti. Adam huylandığından vücudu titredi. Ne yapıyordu böyle?

"Güzel kokuyorsun"

Bir süre ellerini ararken derin nefeslerle adamın boynunu koklamaya devam etti bu hafif hoş koku oldukça hoşuna gitmişti.

"Sen de​ kötü kokuyorsun"

Kollarını adamın boynuna dolayarak kafasını hafifçe geriye çekip yüzüne baktı. Yüzüne yayılan gülümsemeyle gözleri mümkünmüş gibi daha da kısıldı.

"Sen bardaki adamsın değil mi?"

Kafası tekrar omzuna gömülürken boğuk boğuk mırıldanmaya başladı. Bacakları onu yarı yolda bırakmış dizleri yere oldukça yakınlaşmıştı. Adamın boynuna doladığı kolları ve onun belindeki elleri zar zor dengede tutuyordı onu.

Adam şaşkınlıkla omzundaki oğlanın yüzünü görmek için geriye çekildi ama çabaları boşaydı. Çocuğun omzuna gömülen yüzünden yalnızca yanaklarını görmeyi başarmıştı.

"Hatırlıyor musun?"

Kafasını kaldırmadan boğuk sesle konuşmaya devam etti.

"Seni tekrar göreceğimi düşünmezdim. İlk arkadaşımdın"

Tek çizgi halindeki dudakları tüm yüzüne yayılan gülümsemeyle kıvrıldı. Onu hatırlıyordu ve bu oldukça hoşuna gitmişti.

"Demek beni hatırlıyorsun"

"Hıhım"

Çocuk kafasını gömdüğü yerde adamın kokusunu içine çekerek gözlerini kapadı. Onu bulabileceğine inanmıyordu ama şimdi karşısındaydı. Gözlerini açabilse onunla konuşacaktı ama bunda oldukça zorlanıyordu.

"Önce ayılman gerekiyor"

Boynuna sarılan çocuğu kucaklayıp mutfaktan çıktı. Yavaşça merdivenleri geçip odaya gelebildi. Banyoya girip çocuğu yavaşça duşa kabine bıraktı.

"Yalnız yapabilecek misin?"

Dengede duramayan çocuk tökezleyince onu belinden yakalayıp tekrar gülümsedi. Böyleyken daha zararsızdı. Ve yaptıklarını hatırlamıyordu.