K.S.4

28.9K 1.5K 161
                                    

"Cesaret ister, soğuk alıp sıcak gülümsemek..."

Ecem'in yükselttiği topa zıplayarak smaç bastım. Saçlarım iyice dağılmış, yüzümden terler akıyordu. Sol elimin vurduğu top hızla sayı olarak gelirken ikinci seti kazanmanın sevinciyle nefes nefese durdum.

Altuğ hoca düdüğünü bırakarak yanına çağırdı. Takım birkaç kişi dışında iyiydi. Ama önceki okulumla karşılaştırırsam açık ara yenilirlerdi.

"Hâlâ yeterli değilsiniz. Açelya gittikçe düşüyorsun. Böyle gidersen kaptanlığı almakla birlikte yedeklere bile gidebilirsin."

Zaten sinirli olan hali hocanın sözleriyle iyice sertleşti. Bense geride durmuş onları izliyordum. "Elfida takımdasın. Şimdi biraz dinlenin ve servis çalışın."

Bana söz hakkı dahi tanımadan giden hocanın ardından gözlerimi devirdim. Teşekkürler hocam sorduğunuz için(!)

Saçlarımdan kayan tokayı çıkardım ve elimle düzenleyerek tekrar bir topuz yaptım. Süslü Ecem'den aldığım birkaç tel tokayla zar zor ayakta dursada iş görürdü.

Ayaklarım saha kenarındaki sulara doğru yönelirken kolumdan sertçe tutulmamla durmak zorunda kaldım. Bu okulun öğrencileri dokunmadan duramıyorlar mıydı?

Basketbol takımı hâlâ bizi izliyordu. Hatta tezahürat bile yapmışlardı. Biriyle göz göze geldim. Bizim sınıftaydı ve dikkatle bana bakıyordu.

Kolumu agresif bir tavırla elinden kurtardım arkamı dönerek. İfadesizce bekledim sinirini çıkarması için. "Sen ne yapmaya çalışıyorsun? İlk günden hocaya yalakalık mı yaptın da aldırdın kendini? Benim yerimi asla alamazsın, duydun mu beni?!"

Suskun tavrım onu iyice kızıştırırken  etrafımızda kimse yoktu. Fakat ses tonu yükselince takımdakiler de buraya bakmaya başladı.

Neyseki hoca dışarıdaydı da bu manzarayı görmüyordu.

Elinin teki asi bir tavırla tekrar bana uzanmaya kalkışınca geriye doğru bir adım atıp temasından uzaklaştım. Herkesin dikkati bizdeydi şuan.

"Senin yerini alma gibi bir gayem yok. Herkesin yeri bir başkasında kişiseldir. Şimdi beni rahat bırak."

"Yeni kızımız konuşabiliyormuş demek ki ha? Bizde onu dilsiz ve sağır sanmıştık oysa ki."

Açelya'nın yandaşları iki yanında yerini alırken üç kızın karşısında tek duruyordum. Ecem hızla koşup yanıma geldi. Ardından da diğerleri.

Şöyle bir baktım. Gerçekten nerede ergen bulduğum tip ve olay varsa hepsi beni buluyordu. "Kavga edilecek değil. Gruplanmaya gerek yok, dağılın hadi. "

Sözlerimi söyledikten sonra şaşkın bakışlar eşliğinde aralarından sıyrıldım ve suyuma uzandım. Ecem bile şoktaydı.

Sonra herkes yavaş yavaş toplarına geri döndü Açelya ve arkadaşları hariç. Ecem'de yanıma gelmişti. "Gerçek hayatında da bu kadar umursamaz mısındır?"

Şişenin ağzını kapatarak ona döndüm. "Bu umursamazlığa giriyorsa evet."

"Pişt yeni kız! Adın ne senin?"

Yukarıdan gelen sesle başım oraya çevrildi. Neden herkes bana bakıyordu ki? Bu hiç hoş değildi. Yinede sakinliğimi bozmadan yanıtladım. "Elfida ben." demekle yetindim.

Elinde basketbol topunu çeviren ve göz hapsinden beni hiç çıkarmayan çocuğa baktım. Oldukça kaslıydı. Eminimki deve gibi de boyu vardı. Ona bakmama rağmen hâlâ gözlerini kaçırmayınca tek kaşım istemsizce havalandı. Derdi neydi bunun?

Kırık Serçe (Aile Serisi-1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin