KARTAL -GAY

4

O olayın üzerinden iki gün geçetken, Asu ile balkonda oturmuş onun yaptığı kahveyi içiyorduk. Kendime anca gelmiştim resmen.

"Arif?"

"Gülüm?" Yüzü anlık buruşmuş sonra eski haline dönmüştü.

"Sana bir şey diyeceğim." Sanki bizden başkası varmış gibi dirseklerimi masanın üstüne koymuş ve kafamı ona yaklaştırmıştım.

"Noldu?"

"Kartal abi var ya." Onun adını duyunca bile tüylerim diken diken oluyordu.

"Malesef var." Asu gülecek gibi olmuş ama son anda kendini tutmuştu.

"Bence yanık olduğu kişi ben değilim."

"Kim?"

"Arif sen cidden salaksın, bak dalga geçmek için söylemiyorum." Gözlerimi devirip, arkama yaslandım. Kime aşıksa aşıktı, benden uzak olduğu sürece sorun değildi.

"Sana." Ağzıma aldığım kahveyi püskürtürken gözlerim irileşmişti.

"Af buyur?"

"Bildiğin sana yanık Arif. Sana içki yollamayalar, çiçekler, hastanede başında beklemeler. Ela sana baba diye koşunca yüz ifadesi."

"Saçmalama kızım, erkeğim ben ne alaka? Hem adam benden nefret ediyor, silah çekti diyorum."

"Aşkın cinsiyeti olmaz hayatım." Tam kahvesini içecekken kapı çaldığında kalkmış ve kapıya bakmıştı.

"Kartal abi, hoş geldiniz." Yüksek çıkan sesi ile kafamı oraya çevirmiştim. Kartal abi ve adamları bir anda eve doluşmuştu. Balkonun demirinden aşağı baktığımda atlayamayacak kadar yüksek olması canımı sıkmıştı. Birkaç dakika sonra belimde hissettiğim eller ile yerimde sıçramıştım.

"Bu seferde kaçmak için atlamayacaksın herhalde?" Beni geri yerime oturtmuş ardından karşıma geçmişti. Elindeki çiçekleri masaya koyduğunda kaşlarım havalanmıştı.

"Niye geldin Kartal abi?" Bu sefer kızmak yerine tebessüm ettiğinde içim rahatlamıştı. Abi dediğim için kızmamıştı.

"Kontrol etmek için."

"Asu içeride."

"Biliyorum, kapıyı o açtı."

"Çiçekleri neden buraya getirdin?"

"Rol yapıyorsan çok başarılısın."

"Anlamadım?"

"Şaşırmadım." Gözlerini devirip, bir sigara yaktığında bende yakmıştım. Bahçeye bakarak sigarasını içerken, içeriden Asu ve bir adamın sesi geliyordu.

"Kartal." Kafasını yavaşca bana çevirmiş ve ne var anlamında göz kırpmıştı.

"Bir ihtimal ilgilendiğin kişi Asu olmayabilir mi?" Dudakları yukarı doğru kıvrılırken gözlerimin içine bakarak ağzındaki dumanı dışarı bırakmıştı.

"Bir ihtimal." Bakışı, duruşu, giyinişi ile cidden karizmatik biriydi. Çoğu kadın onu görse dibi düşerdi ama benim ilgimi çeken biri değildi. Bana hissettirdiği tek şey korkuydu.

"Eğer o kişi bensem, erkenden vazgeç." Sesim fazla kendinden emin çıktığında içimden kendime küfürler etmiştim. Adam silahını çıkarıp, beni delik deşik edebilirdi.

"2 yıldır bekliyorum, sence sana bu kadar yakınken vazgeçer miyim?" Ayağa kalkıp, yanıma gelmiş ve üzerime eğilmişti.

"Bana bir ay ver, eğer o bir ayda bana karşı hiçbir şey hissetmezsen seni rahatsız etmeyeceğim."

"Hissetmeyeceğim." Yüzünü yüzüme yaklaştırmış ardından dudaklarımı sıyırıp, kulağıma yaklaşmıştı.

"Göreceğiz Arif efendi."