KARTAL -GAY

SON

Son kez merhaba...

Üstümdeki gömleği, ufacık elleri ile sıkı sıkı tutarak uyuyan bebeğin nefes sesi boş odada çıkan tek sesti. Öyle küçük ve masumdu ki insanın baktıkça kendini pis hissetmesi çok normaldi.

Kapımıza bırakılmasının ardından bir ay geçmişti ve biz iki koca adam, her gece o uyurken başında sabahlıyorduk. İkimizde hiçbir şey bilmiyorduk bebekler hakkında. Nasıl karınları doyar ya da neden ağlarlar bilmiyorduk ama öğrenmeye başlamıştık.

"Yavrum?" Kartal sessiz olmaya özen göstererek içeri girmiş, direkt dudaklarını Yağmur'un alnına bastırmıştı. Ardından gözleri beni bulurken, Yağmur'u her öptüğünde olduğu gibi gözleri doluydu.

"Hadi, mutfağa gidelim." Minik bedeni beşiğe yatırıp, odadan çıktığımda Kartal beni takip etmişti. Aşağı iner inmez belime sarılan elleri beni kendine çekerken kıkırdamıştım.

"Çok özledim seni."

"Beni mi yoksa bizi mi?" Elimi alıp aletine koyduğunda hafifçe baskı yapmıştım.

"Alt tarafı bir ay oldu." Kendimizi o kadar Yağmur'a kaptırmıştık ki, sürekli uyumasına rağmen hiç yakınlaşamamıştık.

"Sevene zor be gülüm." Dudaklarımı boynuna bastırıp,ıslak bir şekilde öperken o da elimi pijamamdan içeri sokmuştu.

"Kartal." Dişlerimi dudaklarımın altındaki ince deriye geçirdiğimde beni tezgah ile arasına almıştı.

"Hm?"

"Bebeğimizi sevmeye gidelim mi?" Geri çekilip, iri gözleri ile bana bakarken tebessüm etmiştim.

"Gidip uyandıralım o zaman." Hevesle kafamı sallamış ve parmaklarımızı iç içe geçirerek onu da peşimden sürüklemiştim. Odaya girip, beşiğin başına geçtiğimizde Yağmur'un çoktan uyanmış olduğunu görmüştük. O kadar akıllı bir bebekti ki asla ağlamıyordu.

"Babacıım." İkimiz aynı anda konuşup, ellerimizi ona uzattığımızda Yağmur, ikimize de şaşkın şaşkın bakmaya başlamıştı. Birkaç saniye sonra ufacık elini benim parmağıma sarmıştı.

"O da biliyor kimi seçeceğini."

"Öyle mi?" Dudaklarını yanağıma bastırıp, bizden önce yatağa atlamıştı.

"Öyle. Getirsene kızımızı ya." Yağmur'u kucağıma alıp, yavaşca yatağa oturmuştum. Ortamıza bıraktığım Yağmur diğer eliyle Kartal'ın parmağına tutunmuştu.

"Güzel kızım." Hayalet bir öpücük Yağmur'un kolunu bulurken yastığa yatarak bana göre hayattaki en güzel manzarayı izlemiştim.

"Çok güzel bir aile olduk değil mi?" İç çekerek kafamı sallarken Kartal, uzattığı kolu ile beni kendilerine çekmişti.

"Hiç bu kadar güzel bir ailem olacağı aklıma gelmezdi."

"Benimde." Gecenin kalanı birbirimizi ve kızımızı öpmekle geçmişti, bir aydır her gece olduğu gibi.

Yağmur'u büyümüş, Kartal'ı onu herkesten kıskanırken hayal edin...