Paramours of Spring (Youthful Series 4)

13

December

A smell of sweet scented natury air travels around my sports bag as I lift it up revealing a small white tulips inside.

If I could only count the flowers I received from Adi since we started being in a serious relationship, I don't know if I could still remember.

Pagkatapos namin sa training ay nagbabakasakali akong naghihintay si Adi sa akin sa labas pero wala siya. So, I decided na puntahanan na lang siya sa library. Hapon na at kaunti na lang ang mga estudyante sa loob nang matanaw ko siya sa dulo.

"Hi," I whispered from the back of his neck that tickles him a bit.

He smiles before replying, not the same expression that he has when he was reading earlier. "Just a little bit, malapit na," he consented. I don't mind waiting at all. Seeing him this way is already an entertainment to me that never gets me bored.

Later after, we both hid from the deep corner of the shelves where no one could see us, even cameras were at the blind spot. Dapat sana ay magbabalik kami ng mga librong ginamit niya pero hinila ko siya sa mula pa sa dulo.

He was surprised when he realized why I took him here but never hesitated to initiate the kiss. He lets me lean on the bookshelves behind me while having a support to my waist.

His kisses are more throbbing, something that never bores me. Our tongue lightly touches our lips as I try to catch more breath. "You like the flowers?" he rests his lips to my cheeks.

"Mm," I nod then kisses his cheeks multiple times to say how much I thank him. "Hindi ba kayo malulugi sa shop niyo?" pagbibiro habang nagsasauli na kami ng mga libro.

"Hindi, ako naman nagtatanim ng mga binibigay ko," he shot back grinning.

Madalas akong makatanggap ng mga bulaklak sa kaniya na halos kada-linggo ay iba't ibang kulay at uri ang nakukuha ko.

This became a normal thing between. I felt no pressure being his boyfriend and that's the same thing for him.

Nagpunta ako kanila Eli pagkatapos ng training ko ngayon dahil sabado at baka wala siyang gagawin ngayong hapon. Kumatok ako sa kanilang bahay pero wala agad nakarinig hanggang sa magreply siya sa message ko na pauwi pa lang siya. Kaya naghintay na lang din muna ako. Hindi ko rin natanong kung saan siya galing pero baka masyadong personal kasi hindi niya binabanggit.

"Dapat tama lang yung lalim niya sa lupa," sinimulan akong turuan ni Eli na magtanim ng mga bulaklak at iba pang halaman. Nagdesisyon siya na yung mga madadali lang mabuhay ang ituro niya sa akin.

Alam niya rin na gusto ko itong matutunan dahil kay Adi.

Nang matapos ang pagtatanim namin ay tinulungan niya akong mag-ayos ng mga paso na dadalhin ko pag-uwi.

"Please, Eli, basbasan mo para mabuhay sila," inalay ko ang mga paso sa harapan niya.

"Sira!" hinampas niya ang braso ko gamit ang hawak niyang mga paper bag. Umalis na rin ako pagkatapos.

Adi and I planned to go into a mall date this Sunday. I am wearing a casual fit with my brown shirt, short jeans and rubber shoes. Adi who's sitting next to me is wearing a light green shirt, white shorts and sneakers.

Pagbaba namin sa mall si Adi na ang nagbayad sa fee sa ice skating at ako naman mamaya sa food. Ako talaga ang nag-aya sa amin na subukan ito dahil hindi niya pa raw nattry. Buti na lang may ganito rin dito.

"Relax mo lang mga tuhod mo," pagtuturo ko sa kaniya habang ang dalawa niyang braso ay inaalayan ko.

Nakailang hulog at dulas siya sa buong oras na nasa loob kami ng rink. Pero bago ko pa siya tulungan para makatayo ay tumatawa muna ako. Malapit nang maubos yung time nang makuha niya na rin kung papaano talaga magbalanse.

We also took some photos and videos too before we left. Saka kami kumain sa food court kung saan tuluyan na rin kaming nakapagpahinga sa pagod.

"Masakit ba?" tingin ko sa kaniyang mga paa habang minamasahe niya ang kaniyang binti. Napatango siya pero nakangiti pa rin. "Hayaan mo, sa second time hindi na 'yan sasakit,"

"Tsk," angal niya na para bang ayaw niya nang bumalik pa. "Tuloy ba laro niyo sa Wednesday?"

"Mm," pinunasan ko ang labi ko pagkatapos uminom ng drinks na binili namin. "Pero okay lang naman kung hindi ka pumunta, kahit sa semis na," nagulat ako noong nagpunta siya na manuod sa preliminary game namin kahit na wala naman talaganga kaganapan doon. Alam kong busy din siya sa tuwing weekdays dahil sa mga school works niya lalo sa university paper.

"Pupunta ako," he said firmly.

Hindi na ako naka-angal pa dahil kahit pigilan ko pa siya ay pupunta pa rin naman siya doon.

When the game started, he was there until the last game of the third time ended. Like I expected, we made it to the semis. Adi was reading a novel at some point during our game and I smile at him widely whenever we caught each other's eyes so he can see how happy I am to see him sitting there just reading his book.

There's also a lot of times where we spend it in his room, just laying in his bed, seeing the books in his shelves, and also taking a lot of pictures together. Adi didn't care much more if we spent the whole day just sitting together.

Sa dami ng librong nabasa niya at mga librong nakalagay sa kaniyang bookshelves, ano kaya ang librong pwede kong iregalo sa kaniya? Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ito.

I woke up from a short nap in his bed while he's in his desk writing something. He looks casually calm yet still look beautiful without giving any effort.

From the pillow of his bed and up to his sheets, I cling to it tightly, embracing every inch of scent of him to be locked in my body. And in days like this, all I wish is that it won't end.