Chapter 17: Dress

3.7K 79 1
                                    

The next day I woke up feeling dizzy with the continues doorbell from outside. Tamad na lumabas ako mula sa kuwarto upang tignan kung sino ang nasa labas. Apparently, it's a crew with the big white box on his hand, meron pang paper bags mula sa mamahaling mga store na nasa lapag. I ran to the sink in the kitchen and wash my face up.

Nakaka hiya namang humarap sa tao na ganito ang itsura ko! Nag mumog na rin ako bago muling bumalik sa pinto. Slowly I opened the door and was greeted good morning by the staff with wide smile. "Hello ma'am! Good morning, delivery from Mr. Ramazzotti po." Linakihan ko ng bukas ang pinto at inabot ang iba pang hawak nito.

Paper bags with different brands stamp on it. "Uh, sorry ha natagalan. Na abala ka pa tuloy." I smiled apologetically and she nodded. "Naku po, ayos lang! Ah tuloy ko na po ito!" Umatras naman ako para bigyan s'ya ng daan dahil malaki laki ngunit flat na box na dala n'ya. "Sige, salamat ha. Paki lapag na lang yan d'yan ako na ang bahala."

She put it on top of the center table sa sala at nilagay ko naman sa malambot at mamahaling sofa ang ilan sa mga paper bag. Siguro ay nasa anim ang bilang non. I don't know what's inside yet. "Sige ma'am, baba na po ako!" Tumango ako at muling nag pa salamat. Nang makalabas ito ay sinarado ko naman ang pinto at bumaling sa mga mamahaling bagay sa sala.

Ito kaya ang susuotin ko sa charity event? Naks. I sat down on the floor and gently open the box. I was amazed by what's inside it. A wonderful simple black dress. Kinuha ko ito mula sa box at mas lalong namangha. It's a one-shoulder single long sleeve black dress, too good for events like this. Sunod ko namang binuksan ang paper bag, even it's packaging bag look so expensive.

The shopping bag has this kind of a light orange color that speaks expensiveness an LV stamp on it. Nang buksan ko ang shopping bag ay may laman naman itong box na parang lalagyan ng sandals, shoe or something. The box has the same design as it's bag.

I continued unboxing those and fixed it on my wardrobe for later. Mamayang alas kuwatro pa naman ang event. I have so much time to fix and ready myself. There are make ups and accessories on the boxes included. I really don't need to worry much about what should I wear, I worry more much with the people inside that event, sure they all are rich and huge peoples in business industry and there are also artists in the said event.

Tabloids maybe outside, reporters, media and etc.

After fixing everything, ni ready ko naman ang sarili para pumasok sa trabaho. Baka makalimutan kong may trabaho pala ako. I wore my usual outfit for office. Black flat sandal at wala ng ibang ka artehan. I just put on some light nude make up on my face before leaving.

Dumeretso na ako sa opisina pagka dating na pagka dating sa kompanya. Everyone was already busy with their biz. It's seven thirty-one am already. Hindi pa naman ako late, on my way to my cubicle I saw Zara from the editing department nearing, half running. "Miss! Uy buti na lang andito ka na! Kanina pa ako dito eh!" She's a new employee here as I can remember, I was the one who interviewed her too before proceeding to the HR.

"Oh, hi? Bakit?" Hinihingal man ay humawak to sa kamay ko at awkward na ngumiti. "Uhm, kase nahihiya akong kumatok eh... May papa pirmahan lang kay boss, saka kase sabi nila ay galit yon nang pumasok..." Kunot noo naman akong napabaling sa pinto ng opisina nito. Galit? Bakit naman kaya? Binalik ko na lang ang attention kay Zara. "Uh, kailangan mo ba to ngayon?" Tanong ko na ikina tango naman n'ya.

"Okay, pa hintay na lang dito." Tumango s'ya bago ibigay sa akin ang naka folder na papeles at bumitaw sa pag kaka hawak. Nag lakad naman na ako palapit sa opisina nito. I knock on the door three times when I heard his voice. "Get in." Tipid na sabi nito. Dahan dahan ko namang pinihit ang seradura ng pinto at bumati sa naka busangot na boss.

Oh I almost forgot, I cooked him food pala.

"What is that?" He ask dryly. "Uh, boss from editing department po pa sign daw po." Kunot noo nitong inabot ang naka lahad nang folder. His eyes narrowed as he browse the papers one-by-one. "Bakit ngayon lang to? Tsk. Hindi pa rin pala to na aayos? Bat kailangan pa nito? Where is Marcus?"

"Boss, yung ahm–"

"Damn, Marcus! Ano bang nangyayare sa kanila?! Fuck!" His voice thundered. Nakaka takot at nakaka kaba ang boses nito. I even flinch! Agressibo nitong pinirmahan ang papeles at padabog na binitawan iyon. I sighed and took it. Kinuha ko na lang 'yon at walang pasabing lumabas. He look so stressed out.

Nang maka labas naman ay na abutan ko mukhang takot na si Zara. She but her lower lip and look at me pleadingly. "Galit po ba? Sorry, ang dami ko po kaseng trabaho kaya ngayon ko lang –" umiling ako upang sabihing ayos lang.

I didn't read the paper so I don't know what is it. "Ayos lang, pero ano ba yan?" Tanong ko. "Eh hindi ko nga rin po alam, inutos lang sa akin ni Sir Marcus." Tumango na lamang ako. "Uh sige, balik na ako 'don! Baka pagalitan pa ako doon eh." Natatawang paalam nito. Ngumiti na lang din ako at tumango bago pumasok sa maliit na Cubicle ko.

Nang maka upo ay nag tagal naman ang tingin ko sa paper bag na may food container. Hindi ko alam kung may gana ba yung kumain eh, ibigay ko na lang kaya to kay Jeremy? He'd appreciate it I'm sure! I saw him earlier! Ah, sa kan'ya ko na lang ibibigay!

After deciding, nag trabaho na lang din ako. Received some calls from different clients and his business partners.

Hiding The Billionaire's Son (COMPLETED)Where stories live. Discover now