NOVANA | h.potter [Polish translation/tłumaczenie polskie]

― 2 | Hogwarts Express ― Ekspres Hogwart

︻

❝Cóż, nie każdy z nas może zjeść dziesięć Czekoladowych Żab dziennie, Nova. Dziwię się, że jeszcze nie wymiotujesz.❞
❝Chyba to jest rodzinne.❞

︼

RESZTA lata minęła wolniej, niż Nova by chciała.

Liczyła dni, które pozostały do ​​jej podróży do Hogwartu, i przeczytała wymagane książki mniej więcej trzy razy w swoim wolnym czasie.  Kiedy nie czytała, często spędzała czas u Weasleyów - mieszkali tuż za lasem i za wzgórzami.

Nora była jak drugi dom Novy ze względu na jej ciągłe wizyty tam, podczas gdy jej rodzice zajmowali się comiesięcznymi przemianami ojca. Jedynymi, którzy oczywiście wiedzieli, byli Molly i Arthur Weasley.

Pierwszy poranek września był gorączkowy. Nova obudziła się o szóstej rano i była zbyt podekscytowana, by wrócić do snu. Wypuściła Rigela z jego klatki i usiadła z nim na podłodze w sypialni, obserwując, jak huczy i skacze, od czasu do czasu niezręcznie poruszając głową.

Po tym, jak Rigel wyleciał przez okno godzinę później, zostawiając rudą, która uciekła się do trzykrotnego sprawdzenia swojego bagażu, aby upewnić się, że ma wszystko. Zatrzymała się dopiero wtedy, gdy Remus wszedł do pokoju, aby poinformować ją, że śniadanie jest gotowe.

Nova opowiedziała rodzicom o swoim podekscytowaniu, praktycznie podskakując na krześle. Pandora powiedziała Novie, że będzie wracać do domu raz w miesiącu, aby pomóc Remusowi w jego przemianach, tak jak robiła to co roku. Nova nie wiedziała, jak mu to ułatwiła; nigdy nie pytała. Samo jej towarzystwo zdawało się ogromnie pomagać Remusowi, więc Nova nigdy tego nie kwestionowała.

Ostatnią godzinę przed wyjazdem Nova biegała po domu, żeby po raz ostatni upewnić się, że ma wszystko. Upewniła się również, że Rigel został bezpiecznie zamknięty w swojej klatce, zanim wyjechali do Nory.

Remus użył zaklęcia lewitacji, by z łatwością przetransportować kufer Novy podczas ich spaceru po wzgórzu i przez las. Nova trzymała klatkę Rigela, który spał z głową pod skrzydłem. Pandora szła przodem, a jej kufer lewitował obok niej.

Kiedy zbliżali się do kilkupiętrowego domu podtrzymywanego przez magię, Nova zauważyła znajomą, pulchną kobietę czekającą na zewnątrz.

— Ach, tu jesteś! – wykrzyknęła Molly Weasley, gdy zobaczyła trzyosobową rodzinę idącą w jej kierunku. Nova upewniła się, że oddała Rigela swojej matce, zanim została przyciągnięta do charakterystycznego dla Weasleyów uścisku. Dziewczyna sapnęła, odwzajemniając uścisk.

— Dobrze cię widzieć, pani Weasley.

Molly odsunęła się i uśmiechnęła do niej.

— Nova, kochanie, ile razy ci mówiłam, żebyś porzuciła formalności i mówiła do mnie Molly?