Avare | gay

Junkie

Batu

Kafamı tozlu koltuğa bastırıp bıkkınca iç geçirdim, bu kadar yüklü bir endişe duygusunu yaşamak garip gelmişti.

"Ne yazdın da bu kadar endişeleniyosun." Osman cipsle dolu ağzıyla konuştu. Konuşurken bir kaç parça dışarı saçılmıştı.

"Ne yazmadım osman." Bu kadar endişelenmemin sebebi mesajlarda açık açık caferin torbacılık 'kariyeri' hakkında söylenmemdi, evet herkes caferi torbacı olarak biliyordu ama kimse gerçekten bilmiyordu. Soğuk ellerimi, kızaran ve yanmaya başlamış yanaklarıma bastırdım, suçlu hissediyordum.

"Göster." Cafer elinde iki kupa çayla mutfaktan çıktığında iyice gerildim ve üzgün bir biçimde gözlerine baktım. Avuç içlerimde yok etmek istercesine sıktığım telefonu açtım ve felsefeciyle olan mesajlarıma girip telefonu cafere verdim. Cafer sakince çayından bir yudum aldı ve mesajları okumaya başladı.

Salı

Batu
Kemerini unutmuşsun
15:28
Cafer
19:31
Neyse işin var sanırım
22:01

Çarşamba

Görmemişsin bile amk
10:50
Bir ot satman kaç gün sürebilir
Veya ket
Ya da xanax
Lsd
Met?
Yok yok met satmazssın sen
Eroin?
Eroin de satmazsın
Hiç birini satmasan aslında..
fbı mesajları okumuyodur insallah
11:12
Sahte raporu hazırladım bu arada
Gelip alman gerek
Nerde olduğunu bilsem getirirdim.
Ölmedin dimi Cafer
Kadıköyü turlarım her köşeye bakarım bak
13:36
Cafer ben göt deliğini sikmeden geri döner misin
Konuşmayız
İyi olduğunu bilsem yeter
69+ mesaj

"İyi olduğunu bilsem yeter?" Cafer yanakları kızarmış bi şekilde bana baktı ve hafifçe sırıttı, piç sırıtışı gibi değildi bu, minnettar bi sırıtıştı. Omzuna hafifçe yumruk attım ve gözlerimi devirdim. " o kadar şey yazıyo buna mı takıldın."

Sırıtarak telefona bakmaya devam ettiğinde ne yaptığını merak edip yanına yaklaştım ve utanmazca kendine bir kaç açık fotoğrafımı yollarken yakaladım. Hızlıca telefonu elinden alıp, sinirden ve utançtan kızarmış suratımla yüzüne korkutucu olduğunu düşündüğüm bir bakış attım, tam ağzımı açıp küfür edicekken onun telefonuna gelen bilirdim sesiyle sertçe karnına vurdum.

"Yavşak! Ben sana diyorum ki hapse bile girebiliz! Sen napıyosun, kendine-off" yorulmuş bir biçimde kendimi caferin kucağına attım ve derince soluklandım. "Gerçeği varken fotoğrafa ne gerek var, al dokun amına koyim." Caferin ellerini vücuduma yerleştirip yattığım yerde umutsuzca beklemeye başladım. Felsefe hocası eğer o mesajları gördüyse ikimiz de bitmiştik. Sahte rapor hazırlamanın bedeli zaten en az üç aydı, torbacılıktan bahsetmiyordum bile. Şaka olduğunu söylesek inanır mıydı ki acaba? Yok artık daha neler.

"Hâlâ görmemiş zaten silim mi masajları." Yağlı elleriyle tuttuğu telefona acıyarak baktım ve kafamı sallayıp osmanı onayladım. "Şey değil mi ya.." osman tavana bakıp biraz düşündü ve eğilip hazırladığı beyaz çizgiyi burnundan içeri çekti. İğrenircesine gözlerimi devirdim ve devam etmesini bekledim.

"Ney osman, şunu çekmeden söyleyemedin mi amına koyayım." Osman burnunu ovuşturup bir kaç kere derin derin havayı içine çekti. Caferin elini çıplak karnımda hissettiğimde kafamı çevirip kendisine baktım, kafasını koltuğa yaslamış sessizce kıkırdayarak karnımı mıncıklıyordu. "Yumusaaak."

Ağlar gibi inleyip kafamı osmana çevirdim ve osmanın olduğu yerde kilitlenmiş, başka evrenlerde olduğunu fark ettim. "Cafer bir şey almadın di mi?." Sinirimi bozmuşlardı.