Meg, Güney Koreli bir anne ve Endonezyalı bir babanın tek kızıydı. Annesi kariyerini ailesine tercih edip Kore'ye döndüğünde Meg on yaşındaydı. Yaklaşık sekiz yıl sonra Bayan Joo yüksek statüsünün verdiği güç ile kızını kaçırmış ve velayet davası so...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorumlarınızı bekliyorum, azıcık hasthaglerde yükselelim artık :'(
Keyifli okumalar 💚
֍ ֍ ֍
Babam gelince evin rengi değişmişti sanki. Işıklar daha parlak, mobilyalar daha temiz, yemekler daha leziz ve etraf daha canlıydı.
Onunla geçirdiğim vakit çok değerliydi. Geldiğinden beri yüzüm hiç olmadığı kadar gülüyordu. Yemekten sonra bahçedeki masada bana yeni yatırımı ile ilgili bilgi verirken satın almayı düşündüğünü binayı ve nasıl dizayn edeceğini gösteriyordu bilgisayardan. Roro ile heyecanla dinliyorduk.
"Burası aslında bir çağrı merkeziymiş, şirket sahibi iflas edince apar topar burayı satılığa sunmuş. Ben de fırsatı kaçırmadım. Burayı bizim Kore'deki ilk şubemiz olarak düşünebilirsin. Hem Samsung'un hemen yanında olması da büyük bir şans."
"Tamamen bize ait ilk şubemiz? Harika. Peki ya çalışanlar? Öyle hemen bulabilecek miyiz?"
Arkasına yaslandı, "Joo'nun sahtekarlıkları hakkında ifade veren insanların iletişim bilgilerini almıştık tek tek. Hepsine iş teklifi sundum, zaten eğitimli ve tecrübeli insanlardı. Çoğu kabul etti. Gerisi başvurulara kaldı, şimdiden kontenjanlarımız doldu bile."
