I don't want to be his sister!

4~ Welcome In Hell

Chayenne pov

-Start van de tour-

Iedereen staat in de woonkamer met zijn koffer. Ik kijk naar de grond en probeer me niets van de jongens aan te trekken. Moeilijk want ze irriteren me mateloos. De manager komt net binnengestormd als we willen vertrekken. 'Wacht!' Schreeuwt hij als hij iedereen weer naar binnen duwt. 'Ik veronderstel dat Chayenne weer meegaat op tour?' Vraagt hij wijzend naar mijn koffer. Iedereen knikt en staart hem vragend aan. 'Iemand van jullie moet haar vriendje zijn. Zegt hij net of het niets is. Luke wilt protesteren maar de manager is hem voor. 'Niemand van de 1D boys wil haar vriendje spelen dus 1 van jullie moet het doen! Luke niet dus Michael, Ashton of Calum?' Vraagt hij als hij zich tot hen richt. Ashton kijkt me met een walgende blik aan en zucht. 'Calum is verliefd dus ik zal wel.' Mompelt hij. Ik kijk verbaast naar Calum. Calum verliefd? Dat is nieuw. Ik wist al lang dat Luke samen was met Djamilla maar dat Calum verliefd was? Waar maak ik me ook druk om? Ik kan nu de vriendin van Ashton gaan spelen. Yeah. Not. Denken ze nu echt dat ik zo een slechte smaak heb? De manager knikt tevreden en trekt mij en Ashton mee naar de deur. 'Zo Ashton en Chayenne jullie wandelen zo naar de tourbus er staat veel paparazzi dus wees verliefd!'

'Maar je kan gewoon niet verliefd naar Chayenne kijken!' Schreeuwt Ashton naar de manager. Ik reageer niet en blijf voor me uitkijken. Wat moet ik dan zeggen ik moet kijken naar een trol.

'Kom Ashton doe een beetje normaal! Neem gewoon haar hand vast en wandel dan naar buiten.' Ashton zucht diep en neemt mijn hand vast. 'Kom dan Chayenne kan je nu echt niets goed.' Schreeuwt hij als hij me naar voor trekt. Hij trekt de deur open en meteen worden er foto's genomen. Ik zet een fake glimlach op en we wandelen samen naar de tourbus. Als we binnen zijn laat ik Ashton zijn hand meteen los. Hij grinnikt even en rolt met zijn ogen. De rest komt ook binnen en weer beginnen ze een gesprek zonder mij. Ik zucht en besluit de tourbus te gaan verkennen. Ik weet wel hoe de tourbus in elkaar zit maar ik wil gewoon weg van deze mensen. Ik wandel naar het slaapgedeelte en zie daar Luke zitten. 'Oei sorry ik ga wel weg.' Fluister ik. 'Nee, blijf maar.' Grinnikt hij. Ik knik maar ik vind het toch raar. Luke staat op en wandelt de slaapruimte uit. Hij slaat de deur dicht en daarna hoor ik het slot kraken. Oh geweldig hij heeft me opgesloten. Hoe zielig kan je zijn? Waarom trap ik ook altijd in zijn plannetjes.

Ik zucht en plof op een van de bedden neer. Ik wrijf over het bed heen en voel iets scherp? Ik neem het vast en haal het onder de dekens vandaan. Een mes? Met bloed? Ik gil en laat het op de grond vallen. Of er snijd iemand zichzelf of iemand heeft een moord gepleegd. Wacht wat? Een moord? Het is wel duidelijk dat iemand snijdt. Maar wie? Van wie is dit bed zelfs? En waarom ligt het hier nu al? Dit is toch de eerst dag dat wij hier zijn? Of zijn de jongens hier al eerder geweest? Als ik rond kijk zijn alle bedden al oogemaakt. Ja, het is duidelijk dat ze hier dan al zijn geweest. Ik loop naar de deur en begin erop te slaan. 'Laat me eruit!' Schreeuw ik luid. Luke weet maar al te goed dat ik claustrofobie heb en na een paar minuten flauwval. Normaal heb ik er niet zo een last van maar nu? Op mijn kamer ben ik eraan gewend maar deze ruimte is veel kleiner.

'Laat me eruit!' Schreeuw ik weer en nu lopen tranen over mijn wangen. Ik kijk de kamer rond en alles begint te draaien. Ik val op de grond en staar naar het plafond voor ik wegzak. Hij wist dat ik er niet tegen kon. Ik haat mijn broer.

Ik word wakker en lig nog steeds op de grond. Damn dat is hard. Hoe lang ben ik buiten westen geweest? Ik werp een blik op de klok die in de kamer hangt. 4 uur ben ik buiten westen geweest. Ik sta op en wandel naar de deur. Nog steeds vast. Damn. Dan zie ik dat de bus stil staat. Ik frunnik aan het raam en spring eruit. Eindelijk frisse lucht. Opgelucht zak ik tegen de bus op de grond. Ik snap nog steeds niet hoe hij me kon opsluiten. Hij weet toch dat ik claustrofobie heb? Ulgh breek er je hoofd niet over. 'Chayenne f*cking Hemmings!' Schreeuwt Ashton die ineens naast me staat. 'Mijn middelnaam is niet f*cking.' Mompel ik zacht maar hij hoort het niet. Hij sleurt me aan mijn haar naar binnen en duwt me zodat ik op de grond val. 'Jij moet binnen blijven!' Schreeuwt hij. 'Het spijt me.' Mompel ik. 'Wat?' Ik zucht. 'Het spijt me!' Schreeuw ik. Hij knikt en wandelt weg. De jongens op de bank kijken me hoofdschuddend aan. 'Je weet dat ik claustrofobie heb.' Mompel ik net luid genoeg dat Luke het kan horen. Hij kijkt me even schuldig aan en kijkt dan weg. En wat was dat? Ik neem mijn sleehakken uit de hoek van de kamer en ga op de grond zitten. 'Waar ga je heen?' Vraagt Ashton. 'Ergens.' Mompel ik. De buschauffeur komt binnen. Hij ziet dat ik mijn schoenen aandoe en kijkt me bedenkelijk aan. 'Chayenne als je weggaat neem je Ashton met je mee.' Zegt hij simpel en wandelt weer weg. 'Ulgh.' Zucht Ashton die ook opstaat. 'Dit wordt gezellig.' Mompel ik teleurgesteld. Ik heb dus totaal geen zin om met hem te praten. 'Chayenne doe door.' Zucht Ashton. Ik sta zuchtend op en wandel naar hem. 'Ga je zo mee?' Vraagt hij spottend. 'Euh ja?' Mompel ik. Ashton zucht en mompelt iets wat ik niet versta. Hij neemt mijn hand vast en glimlacht. Ik zet mijn zonnebril op zodat niemand kan zien dat ik hem een dodelijke blik toewerp. 'Je moet niet zo kijken wees blij dat je mag samen zijn met een mooi iemand.' Sist hij met een grote glimlach. Ik kuch een keer en kijk weg. We wandelen verder en we komen een paar fans tegen. 'Hey zijn jullie niet Ashton Irwin en Chayenne Hemmings?' Vraagt een klein meisje Vrolijk. Ik en Ashton kijken elkaar aan en knikken. 'Willen jullie kussen voor mijn foto?' Vraagt ze met glimmende ogen. Oh nee. 'Tuu-' 'Euhm nee lieverd.' Kap ik Ashton af. Ik kan hem niet kussen. Ik heb nog nooit gekust en mijn eerste kus wil ik absoluut niet van hem. 'Spijtig.' Zucht het meisje. 'Wil je met ons op de foto?' Vraag ik om haar op te beuren. Ze knikt wild en ik en Ashton gaan een paar keer met haar op de foto. 'Bedankt!' Schreeuwt ze blij. Ik glimlach en ze loopt weg. 'Waarom kuste je me nu niet gewoon?' Sist Ashton weer met de glimlach. Ik haal mijn schouders op en prul zenuwachtig met mijn vest. 'Je hebt nog nooit gekust he.' Fluistert hij in mijn oor. Ik ga een beetje bij hem vandaan staan. Ashton begint te lachen. 'Je hebt nog nooit gekust.' Lacht hij als hij op een bank gaat zitten. 'Ja wat wil je jullie jaagde al mijn vriendjes weg.' Mompel ik maar Ashton hoort het niet. Hij blijft lachen en ik krijg er genoeg van. Ik sta kwaad op en wandel weer naar de tourbus. Kwaad open ik de deur en stap ik binnen. 'Nu al terug?' Vraagt Michael spottend. 'Ja.' Antwoord ik kortaf. Ashton komt binnengespurt en neemt mijn arm vast. 'Er stond paparazzi buiten en jij gaat even kwaad weglopen!' Schreeuwt hij. Ik antwoord niet en staar ineengedoken naar de grond.

Hey lamacorns en unicorns

In mijn andere boek las je misschien al dat ik een beetje inspiratieloos was.

Ik zal mijn best doen om snel weer te schrijven en betere stukjes te schrijven ;)

♥Hou van jullie♥

XxElisexX