"Dapat talaga matutukan na si Mr Dominus, lalo na ng kanyang mga private nurses."
"He didn't tell any one of you?" Dad, asked Manang Tania.
"Wala siyang sinabi, bukod don noong nan dito siya ayos na ayos naman siya."
Tahimik lang akong nakikinig kina, Manang Tania, habang nakaupo dito sa hapag. Nanatili ang tingin ko sa aking pagkain. Ganitong-ganito ang pakiramdam ko kapag sabay kaming nakain ni Daddy, I felt uncomfortable to his presence here. Hindi na ako sanay na siya ang kasabay kumain.
Kung pakikinggan si Manang Tania, makipag usap kay Daddy, casual pakinggan. As if Manang Tania is really close to Dad
My father was smiling while he was talking. Marami siyang tanong tungkol dito sa mansion at sa farm. Mainam naman din na nakikinig siya kay Manang Tania.
"Tungkol naman sa mga trabahador masisipag naman lahat, wala naman nagiging reklamo sa trabahador si Mr Dominus."
Tumango naman si Daddy kay Manang Tania.
"How's your study'ng here?"
Sandali akong natagilan sa tanong ni Daddy, I didn't expect he will asked me that. Nanatili ang tingin ko sa aking pagkain.
"Fine. Good, " I answered, I didn't dare to look to his direction.
"Gaano kabuti?" His voice is full of sarcasm.
"I'm study'ng real hard here."
"Good, I'm hoping you are not doing somethning stupid here,"
I clenched my jaw. Gusto ko alisan ang taong nasa harap ko. Ayoko siyang kausap pero ayokong ipakita iyon kina Manang Tania. I respect them after all.
"Aakyat na....po... Ako, marami pa akong gagawin." Sabi ko pagkatapos kumain.
Minadali ko din ang pagkain dahil ayaw kong manatili sa tapat ni Daddy,.. hindi ko alam kung galit ba itong nararamdaman ko o pagsisisi na siya ang naging ama ko.
"Elise is going here also, " Dad said bago ako makaalis sa hapag.
Sandali akong natigilan at pinili pa rin na huwag siyang balingan.
"We are having a long time here... As a family." He said at tumawa.
Mariin akong pumikit at mabilis muling nagmulat ng mata. Nagmamadali akong naglakad paakayat ng kwarto at nagkulong doon. Hindi ko na sinubukan lumabas.
Habang nakahiga sa kama nakatingin ako sa cellphone ko at nag-aantay ng mensahe ni, Tope, but still I don't recieve any message from him.
Muli kong naalala ang nakita ko kanina. Ang pakiramdam ko na tila may sumaksak sa aking dibdib kanina tila naging doble na ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon ngayon lang ako nakaramdam ng matinding takot, kaba, at sakit.
I saw how he take care, Rei, pinauna niya iyon sa pagpasok ng tricycle. Naiisip ko ang maaaring ginagawa nila doon sa loob ng tricycle. Naibagsak ko na lang ang aking cellphone at napatakip ng muka.
I didn't notice I had tears na dumaan na pala sa aking pisngi. Mabilis kong pinahid iyon at napaupo agad sa kama.
Why is this happening to me? Should I really expect na mamahalin talaga ako ni Tope? I trust his words when he said he loves me, 'cause his there when I was hurt. He always says good to me para lang mapagaan ang mabigat kong nararamdaman.
