Napangiti ako ng mapait. Sa kabila sa mga nasabi ko ngayon sa kanya. I felt relief now. Atleast nabawasan ang bigat na nararamdaman ko. Sinubukan kong kumalas sa kanyang pagkakayakap ng makabawi ako.
"I'm also proud of you... You did great after many years without me. Nakaya mo,"
Muling lumandas sa aking pisngi ang aking luha. Gustohin ko man gumanti sa kanyang yakap... Alam kong hindi na pwede.
"I need t—to go,"
Naramdaman kong medyo humigpit ang yakap niya pa. Pero mas pinili kong kalasin na iyon nang tuluyan nang makabawi na ng lakas. Nagawa ko naman iyon at inalis ang braso niyang nakapalupot sa'kin kanina.
"We grow apart, atleast we already know we don't need each other to be successful," I said.
Bahagyang nanlaki ang mata niya... I don't know if this about what I said. Pero mas pinili kong tumingin na lang sa paligid. He had girlfriend now. It's not okay if she will see us here.
"You need to go back there... Your girlfriend is waiting—" he cut me off.
"She's not my girlfriend I said."
Natawa ako nang bahagya. He doesn't need to denied it. Kapag nalaman pa ng girlfriend niya ito masasaktan iyon.
"Okay! If she's not your girlfriend,"
Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ko ng pigilan niya iyon. Napakunot ang nuo ko sa kanya.
"How about you? Do you have girlfriend or boyfriend now?"
Sandali akong napatitig sa kanya. I don't know if this is okay if we will talk about this. He don't care if I have now or if I don't have. Hindi din naman dapat kami talaga nag-uusap ngayon.
"You don't have to know it.,"
"How about when we are in conference? You said you don't have?"
"Then why are you still asking if I had? You already know the answer, okay!"
Napahinga siya nang malalim. Kinabig ko ang kamay niya para mabitawan ang pinto ng kotse ko. Umigting ang kanyang panga.
"You are drunk, ihahatid na—"
"Kaya ko umuwi ng mag isa, hindi ako lasing. Bumalik kana sa loob," muli kong sabi sa kanya.
"Don't worry, wala naman akong ibig sabihin sa paghatid sayo,"
I rolled my eyes. Kahit kagagaling ko lang sa pag iyak. Is he serious? Wala naman akong iniisip sa sinabi niya kanina.
"Wala naman akong sinabi na may meaning ang paghatid mo sa'kin kung sakali sa condo. Ikaw lang ang nakaisip niyan,"
Hindi na ito katulad ng dati. Maraming taon na ang lumipas. I know he already move on now. Sinarado ko ang pinto nang kotse at sinimulan kong paandarin iyon. I can still see him with my review mirror, he was still standing there. He didn't move even abit.
I shook my head, at saka nagfocus na lang sa pagdadrive. I know he still mad at me. I can still see in his eyes. Kahit na nalabas na naman ang sakit sa isa't isa.
Nang makarating ako sa condo. Mabilis akong nagtungo sa cr para maglinis ng katawan. Tumagal din ako halos sa loob. Bago ako lumabas at nagsuot ng t-shirt at short.
