#ភាគទី66
ដោយសារតែខឹងនឹងថេយ៍ទើបជុងគុកមិនមកអើតមើលថេយ៍នៅថ្នាក់បន្តិចសោះគឺសង្ងំនៅតែក្នុងថ្នាក់រហូតដល់ពេលចេញទៅផ្ទះតែម្តង(ងរបានយូរប្រូ🙂)
ឯថេយ៉ុងវិញក៏មិនបានទៅរកនាយដូចគ្នាដោយសារតែរវល់ទៅរកជីមីនដោយសារបាត់មិនឃើញមកពេលនេះកំពុងនៅតាមផ្លូវពេលត្រឡប់មកពីផ្ទះជីមីនវិញទាំងស្រងូតស្រងាត់ដោយសារទៅដល់ផ្ទះនោះបិទទ្វាចាក់សោរហើយ
"ជីមីនឯងទៅណាមិចបានមិនប្រាប់យើង លែងទុកយើងជាមិត្តហើយ មែនហើយទៅផ្ទះលោកគ្រូ តែយើងមិនស្គាល់ផ្លូវទេ ត្រូវអោយជុងគុកនាំទៅ"ថេយ៉ុងនិយាយហើយក៏បង្កើនល្បឿនទៅសាលាវិញ
មកដល់ក៏ចូលទៅថ្នាក់រៀនរាងក្រាស់ហើយអូសដៃចេញមករិញចូលឡានទងប្រញាប់ ជុងគុកខឹងក៏ទុកមួយដុំសិនដែរដោយសារមើលទៅថេយ៍ដូចជាប្រញាប់ខ្លាំងណាស់
"ទៅណា"រាងក្រាស់និយាយកំបុតៗឡើងទាំងមុខមិនរីក
"បងជួយប្រាប់ផ្លូវទៅផ្ទះលោកគ្រូបន្តិច"ថេយ៍ជិះប្ថែលល្បឿនឡើង
"រកផ្ទះលោកពូធ្វើអី"
"បាត់ជីមីនហើយអូនរកគេមិនឃើញទេអូនបារម្ភណាស់"ឮដូចនេះជុងគុកក៏ឈប់សួរហើយប្រាប់ផ្លូវនាំអ្នកទាំងពីរមកដល់យ៉ាងរហ័ស
"មករកអ្នកណាដែរ"អ្នកយាយនៅខាងក្រៅសួរឡើង
"យើងមករកលោកពូ"ក្រោយឃើញជុងគុកចុះមកពួកគេក៏បើកផ្លូវអោយចូល
ចូលមកដល់ក៏ឃើញយ៉ុនហ្គីកំពុងអង្គុយជូតកាំភ្លើងជូតកាំបិតទាំងមុខស្លេកស្លាំងមើលទៅខ្សោះៗដូចជាខានញ៉ាំបាយប៉ុន្មានថ្ងៃចឹង
នៅម្នាក់ឯងសូម្បីតែជំនិតក៏មិនហ៑ានចូលក្បែរដែរខ្កាចគេកំរោលចូលនិយាយមិនស្តាប់គ្នា
"ជំរាបសួរលោកពូ"ជុងគុកចូលមកដោយអោយថេយ៍ដើរពីក្រោយ
"លោកគ្រូឃើញជីមីនទេ ខ្ញុំតាមរកគេមិនឃើញទេ"ថេយ៉ុងចូលមកដល់មិនទាន់ក្តៅជើងផងក៏សួរឡើងធ្វើអោយអ្នកដែរត្រូវគេសួរនោះងើបមុខមើលទាំងក្រេមក្រំ
"ជីមីនហេស គេមិនបានទៅណាទេ គេនៅទីនេះ"និយាយទាំងយកដៃចង្អុលទៅបេះដូចខ្លួនឯងហើយញញឹមតិចៗដៃម្ខាងទៀតលើកយករូបថតរាងតូចជីមីនមកថើប
YOU ARE READING
💫កែប្រែវាសនា តួចិត្តអាក្រក់💫
General Fictionអភូតហេតុដល់អស្ចារ្យបាននាំក្មេងប្រុស គីម ថេយ៉ុង ដែលជាអ្នកនិពន្ធ ឆ្លងចូលក្នុងសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរដើម្បីកែសាច់រឿងធ្វើយ៉ាងណាអោយចុងបញ្ចប់នែតួចិត្តអាក្រក់បញ្ចប់ទៅដោយរីករាយ ។ តើគេអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកែសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរ?
