Memories Of The Wind (Passion Series #3)

Chapter 32

Kinabukasan ay dumating si Elizabeth kasama ang ibang tauhan nina Sir Rayven. Pagkarating nila sa lugar ay rito kaagad sila dumiretso sa bahay nina Jaxx, si Frith daw ang nagturo sa kanila ng bahay, ayon sa kay Eliz. Sinalubong kaagad ako ni Eliz ng isang mahigpit na yakap nang makita niya 'ko.

"Kumusta ang first day mo rito, Miss Zani?" she asked after kissing me on my cheeks. "Maganda ang simoy ng hangin dito sa lugar at sobrang mapayapa rito," she voiced out her opinion.

Tumango ako, sumang-ayon sa sinabi niya. "Tama ka, maganda nga rito at mapayapa. Nga pala.. hanggang kailan ka rito?" I asked instead.

She chuckled. "Grabe ka sa 'kin, miss, ha. Kararating ko nga lang po, parang gusto n'yo agad akong umalis."

"It's not like that!" agap ko at mabilis na umiling. "Gusto ko lang naman malaman kung hanggang kailan ka lang dito. Baka isang buwan ka lang dito, eh, at sa susunod baka tutulak ka na ng Manila."

"Kung hanggang kailan po kayo rito, miss, ganoon din po ako." Ngumiti siya sa akin. "Nabalitaan ko kasi na may bago kayong PA kasi wala si Miss Marandaque. Bakit po pala, miss?"

Kumibit-balikat ako. "Aywan ko sa kaniya pero aniya'y bibisita raw siya rito."

Tumango na lang si Eliz, mukhang kumbinsido naman sa sinagot ko. Hindi na rin siya nagtanong pa tungkol kay Aki at sa halip iniba niya ang usapan. Ang usapan namin ay napadpad na lang sa kung saan-saan. Marami siyang ikinuwento sa akin at nakinig lamang ako sa kaniya, sumasagot din paminsan-minsan kung magtanong siya sa gitna ng kaniyang pagkukuwento.

"Oh, I almost forgot!" Napatampal ako sa aking noo nang may pumasok sa isipan ko.

Oo nga pala! I have to catch-up with Vixen today! Matagal na kasi kaming hindi nag-usap niyon, baka nagtampo na iyon sa akin. Kahit saglit man lang ay kakausapin ko muna ang isang iyon o 'di kaya'y kumustahin ang buhay niyon. Pareho rin naman kaming abala sa buhay namin. May trabaho siya, at ganoon din ako kaya patas lang kaming dalawa.

Saktong kararating din ni Frith, nakasunod sa kaniyang likuran si Vixen na malawak ang ngiti at kumakaway sa akin. Kumaway rin ako pabalik at ngumiti. He's friendly and easily to deal with. Hindi siya katulad ng ibang lalaki na mahirap pakisamahan.

Sa dami ng tao rito sa loob, dagdag pa ang mga tauhan ni Sir Rayven ay nandito, lumiit pa lalo tignan ang bahay. Masikip ang bahay para sa maraming tao dahil ang bahay na ito ay sakto lamang sa apat o limang tao, hindi na maaaring humigit pa roon.

"Naku, pasensya na kayo sa liit ng bahay namin, ha," si Lola Aurelia na lumapit sa amin habang tulak-tulak ang kaniyang wheelchair. "Heto tuloy.. nagkakadikit-dikit kayong lahat dito."

Ngumiti ang mga tauhan at sabay sabi, "Ayos lang naman po, lola."

"Si Jaxx po, lola?" tanong ko sa ginang nang mapansin na wala sa paligid si Jaxx.

"Pinabili ko muna ng lulutuin dahil magluluto ako para sa inyo," nakangiting sambit ng matanda.

"Lola, huwag na po," tanggi ko kaagad. "Baka pagod na po kayo, lola. Si Jaxx na lang po ang magluluto, tutulungan ko naman din po siya," prisinta ko pa.

"Hindi naman ako pagod, hija," she said. "Kaya ko na rin kaya ako na muna ang bahala at asikasuhin n'yo muna ang mga bisita. Minsan lang ako magluto kaya pagbigyan n'yo na ako, hija. Masarap akong magluto."

Napangiti ako sa pagmamalaki niya sa kaniyang kakayahan. Tumango na lang ako at hindi na giniit pa ang kagustuhan kong si Jaxx ang magluto. Gusto ko ring tikman ang luto ni lola at ayaw ko rin siyang pilitin na huwag magluto kahit gusto niya naman, para kahit papaano naman mayroon siyang pagkaabalahan.