In The Mindst Of Uncertainty (Casa Bilarmino #4)

Kabanata 3

Kabanata 3

I don't know how to response. Pero isa lang ang alam ko, umalis ako at sinabing...

"Wala akong pakialam... "

Tama ba iyon? For sure oo. Pero parang nakakaoffend naman, pero siguro okay na rin iyon para naman layuan na niya ako?

Pero bakit parang nagi-guilty ako? Ginawa ko lang naman 'yong sa tingin ko ay tama, ayaw ko kasi talaga na mapalapit sa isang tao. Dahil nahihirapan akong pakawalan sila.

"Gusto ko si Faith, gustong gusto ko siya, Mharissa. "

Akala ko dati iyang pag ibig na iyan ay hindi ko mararanasan. But all of them was wrong and just thought.

I fell in love with the guy who love my cousin first, Faith Galvez Bilarmino. The daughter of my Uncle Luke, kapatid ni Mommy.

Naging kami nga, pero wala sa akin ang buong pagmamahal niya. Dahil nasa pinsan ko. Masakit, sobra. At mahirap pakawalan 'yong sakit, lalo na kung araw-araw mo siyang nakikita.

Kaibigan siya nina Kuya Danilo at Kuya Jarrel, lahat sila. Maliban kay Kuya Venezio at Leonard tahimik kasi ang mga 'yon.

Laging nandirito si Abraham kasi taga hatid din siya ng gatas ng mga baka kasi ayon 'yong ipinanliligo ni Mama La. Pero alam ko namang susulyapan niya lang si Faith.

Bawal akong magkaroon ng relasyon sa mga lalaki, magagalit si Mommy. And I don't want that. At pinagkaisahan ako ni Faith, pinagbawalan niya ako. Dahil may gusto pala siya kay Abraham. At sinabi niya kay Mom ang tungkol sa relasyon namin ni Abraham kaya pinaghiwalay kami ni Mom at doon na siya tuluyang nawalan ng tiwala sa'kin.

Kahit masakit ay tinggap ko nalang. Lalo na nong malaman kung sila na ni Faith, tinggap ko. I sacrificed my happiness because I love my mother. Kahit na hindi niya ako mahal.

Tinangay ng hangin ang aking mahabang buhok. Napakurap-kurap naman ako ng tatlong beses at inayos ang aking salamin.

Nagbaba rin ako ng tingin sa aking binabasa.

It's all about the attorney's duty. Gusto ko kasi maging abogada. Ipaglalaban ko ang karapatan ng mga legal na asawa.

Isang pangyayari ang nagpawala sa aking buong atensyon sa aking binabasa dahil sa biglang pag atras ng upuan na nasa aking harapan, at ang humila nun ay walang iba kundi si Dante.

Blangko ko lang siyang tiningnan na ngayon ay nakangiti na naamn sa akin.

That smile. Is so... Fvcking breath taking...

Hindi ko na itatanggi, pero hindi ko naman siya gusto. Isa siyang Suriaga, kaaway ni Mommy ang mga Suriaga, hindi lang alam nila Mama La, o ninuman. Dahil ako lang, ako lang. Narinig ko ang lahat.

"Hi, " nakangiting pag bati niya at nilapag ang dalawang steryfoam sa batong lamesa. At sa tingin ko ay may lamang ulam at kanin iyon. At yung isa naman ay spaghetti ata dahil may nahagip akong sauce sa labas ng steryfoam.

Nag iwas ako ng tingin para tumayo at iligpit ang mga gamit ko. At ramdam ko ang titig niya sa bawat galaw na ipinapataw ko, kaya nakakaramdam ako ng pagkailang.

"Hindi ka muna kakain bago umalis?" tanong niya habang pinapaikot ikot ang tinidor sa spaghetti niya. Hindi na ako nagulat doon.