NİLÜFER

İlk Fotoğraf

SEVGİLİ DOSTLAR MERHABA :)
Nilüfer yayınladığım ilk hikayem yazarken eksiklerim kusurlarım mutlaka oluyordur. Şimdiden onlar için affınızı rica ediyorum. Nilüfer soft bir hikaye, okurken sizi yormayacak yer yer mutlu edip hüzünlendirecek... Lütfen bu  güzel hikayeme bir şans verin ve yorumlarınızı hikayemden esirgemeyin. 

Yeni bölümler çarşamba, cuma, pazar günleri gelecektir.

Sevgiyle kalın, iyi okumalar...

Yavaş yavaş çayımdan yudumlayıp söze giriş yaptım.

"Alpaslan çok hızlı bir şekilde oldu her şey bunun sen de farkındasın?" Bir nefes soluklanma ihtiyacı hissettim. Yanlış anlaşılmaktan aşırı korkuyordum. "Pişman mısın?" dedi. Hızlıca başımı iki yana salladım. "Pişman değilim kesinlikle." Bu sefer derinden soluklanan o oldu. "Alpaslan, benim hayatımda hiç ciddi bir ilişki olmadı. Flört döneminin ötesine hiç geçemedim." Belli belirsiz gülümsedi. "Belki senin kadar büyük lafları tek seferde söyleyemem ancak senden hoşlanıyorum." Arada ellerime arada Alpaslan'a bakarak konuşmayı sürdürmeye çalışıyordum. Alpaslan ise pür dikkat gözlerime bakıyordu. Çayımdan bir yudum daha alıp konuşmaya devam ettim.

"Birbirimizi net olarak henüz tanımıyoruz. Daha en başta bazı yanlış anlaşılmalarımız oldu. Bunların bir daha tekrarlanmaması için net olmamız gerektiğini düşünüyorum. Ben sana karşı elimden geldiğince net olmaya çalışıyorum. Aynı şeyi senden de bekliyorum. Eğer birbirimize net olmazsak geçenlerde yaşadıklarımızı bir daha yaşarız diye düşünüyorum." Ellerimden gözlerine doğru başımı kaldırdım. O da anlayışla başını salladı, bana katıldığını belli edercesine. "Nilüfer biliyorum, seni korkutuyor hızım, farkındayım. Ancak ben sana karşı bugün bir şeyler hissetmeye başlamadım. Çok önceden senden hoşlanmıştım. Sonradan karşılaşınca hala senden hoşlandığımı fark ettim. Biraz daha seni tanımaya başlayınca duygularımın hoşlantıdan çok daha güçlü olduğunu fark ettim." Bu sefer pür dikkat onu izleyen bendim. Gözlerimi ondan ayıramıyordum.

"Dün söylediklerimin arkasındayım. Sana aşığım!" Dudaklarım benden bağımsız kıvrıldı. Yanaklarımdan kulaklarıma doğru bir alev sardı beni. Alpaslan elinin tersini hafifçe yanaklarımda gezdirdi. "Nilüfer..." Adımı dudaklarından duymak çok farklı bir histi. "Ben seni kırmaktan çok korkuyorum. Çok nahifsin. Kulaklarımda gece gündüz benim kendi arkadaşlarımın senin benim için fazla olduğunu söyledikleri cümleler dönüp duruyor." Sözleri hatırlayınca morali bozulduğu yüzünden net bir şekilde anlaşılıyordu. Derin bir nefes aldı.

"Ben dümdüz bir adamım, kafam derinlemesine işlemez. İnce düşünemem çoğu zaman ama sana söz veriyorum..." Masanın üzerinde duran elimi kendine doğru çekti, üzerini okşadı yavaşça. "Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağım 'bizim' için." Bu söz benim için o kadar önemliydi ki. Yavaşça başımı salladım. "Sana güvenmek istiyorum Alpaslan." deyip elimin üstünü okşamaya devam eden elini daha sıkı tuttum.

Birbirimizin gözlerinde biraz soluklandık. Ortamdaki romantik havayı dağıtmak garsona düştü. "Başka bir şey arzu eder misiniz?" diyerek masaya yaklaşan garsonla elimi elinden geçtim. Alpaslan da hafifçe boğazını temizleyip teşekkür etti garsona. Sonra bana dönüp "Hadi güzelim, hiçbir şey yemedin bir şeyler yiyelim..." diyerek kahvaltıya dönmemizi sağladı.

Kahvaltıya gelirken ki ben ile kahvaltıdan dönerken ki ben arasında farklar vardı. Artık kendimi biraz daha huzurlu hissediyorum. Alpaslan hesabı ödeyip yanıma doğru adımladı. Ellerini ellerimle buluşturdu ve arabaya doğru adımlamamızı sağladı.