Chapter 5

927 40 0
                                    

Unicode

  ''ကျွန်မ ပြောဖို့က ကျွန်မသက်ဟိန်းကို အရင်နှစ်တွေတုန်းက ရှင်မသိပဲ ရှင့်ပိုက်ဆံတွေ ခိုးပေးနေခဲ့တယ်..အဲ့ဒီအတွက် ကျွန်မတောင်းပန်မလို့ပါ''

''........''

သူဘာမှလည်းမပြော ခိုင့်ကိုလည်း မလွှတ်သေး
သူခိုင့်မေးကိုညှစ်ထားတာလဲ တော်တော်နာနေပြီ....

''ဟိုလေ... ကျွန်မကိုလွှတ်ပေးပါလား ကျွန်မတော်တော်နာနေပြီ''

ထိုအခါမှ Alex သတိဝင်တော့သည်။သူ အားမပါအောင်အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေမယ့်
တစ်ဘဝလုံး လူကိုသေနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ထားတဲ့အားကတော့ လက်မခံပေ။

သူ သူမကို ချက်ချင်းလွှတ်လိုက်သည် ဒါပေမယ့် သူမကိုတော့ မထစေချင်သည့်အတွက် အပေါ်ကနေသူ့၏ ကြီးမားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နဲ့အုပ်မိုးထားစဲ...

''ခိုင် စံအိမ်ကိုမီးရှို့ခဲ့တဲ့အတွက်လည်း ခိုင်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်!''

''............''

''ခိုင် နောက်ထပ် သူနဲ့ထပ်မတွေ့တော့ဘူးလို့ ခိုင်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ''

''မင်း....အတည်ပြောနေတာလား''

ခိုင်အသာအယာခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ထိုအခါ သူပြုံးလိုက်သည် ။
ရွဲ့ပြုံးလားမသိပေမယ့် ထိုမျက်နှာက ဤအပြုံးနဲ့ အရမ်းဆွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းနေသည်။

ခိုင့်ရင်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်လာ၍ ခိုင်မျက်နှာလွှဲမိသည်။

သို့သော်သူ ခိုင့်မျက်နှာကို ပြန်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး....

''မင်း ငါ့မျက်နှာကို မကြည့်ချင်ရင်တောင်မှ မင်းကြည့်ရမယ် မင်းငါ့ကို ဘယ်လောက်ပဲမုန်းမုန်း ငါကမင်းယောကျာ်း ဆိုတဲ့ အချက်ရယ်၊ မင်းငါကလွဲပြီး ဘယ်အကောင်မှကြည့်မရဘူး ဆိုတဲ့အချက်က မပြောင်းလဲဘူး''

သူ ခိုင့်ပေါ်မှဖယ်လိုက်ပြီး သူထွက်သွားဖို့ဟန်ပြင်လိုက်သည်....မဖြစ်ဘူး ခိုင် ဒီဘဝအေးဆေးပဲနေချင်သည် သူလိုချင်သည့် အရာတွေကိုခိုင်ဖြည့်ဆည်းပေးရမည် ခိုင့်အပြစ်တွေကြေဖို့အတွက်.......

''ရှင် ဘယ်သွားမလို့လဲ?''

''မင်းက ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါနဲ့နေရတာအဆင်ပြေတယ် မထင်ဘူး  ။မင်းရင်ထဲက မြေခြားသားဆိုတဲ့စိတ်က မင်းမျက်နှာမှာမြင်နေရတယ်''

Dear my foreigner husband (ချစ်ရပါသောပင်လယ်ရောင်မျက်လုံးပိုင်ရှင်လေး)Where stories live. Discover now