Chapter 9

874 39 0
                                    

  ကျွန်မကတော့ ခင်ကလျာခိုင်ပါ ဟိုတယ်မှာ ကျွန်မကို နေခိုင်းပြီး ဝိတ်တက်အောင်လုပ်နေတဲ့ သူရဲ့ မိန်းမပါ။

ကျွန်မကိုတော့ ဟိုတယ်မှာထားပြီး သူကတော့အပြင်မှာ ဘာလုပ်နေမှန်းမသိ ညမှပေါ်လာသည်။ သူပို့ထားတဲ့ Sir Joseph ကလည်း ကျွန်မကိုတွေ့တာနဲ့ သရဲတွေ့သလိုပြေးတော့သည်။

Sir Joseph ခိုင့် ကိုမတွေ့ချင်တာလဲ ခိုင်အရင် က သူ့ကို ပန်းအိုးနဲ့ ပစ်လိုက်တာ မထိလို့သာမသေတော့သည်။

ခိုင်အခန်းထဲ လှဲပြီး ဖုန်းသုံး လိုက် ၊အိပ်လိုက်၊ ဟိုတယ်ဝန်းထဲပတ်သွားလိုက်နှင့်သာ အချိန်ကုန်နေသည်။

ခိုင် အဲ့လိုပဲပျင်းပျင်းနဲ့ လမ်းလျှောက်ထွက်နေချိန်မှာ sir Joseph တစ်ယောက်ချုံနောက်မှာ ခိုင့်ကိုချောင်းနေတာတွေ့လိုက်ပါတယ်။ ခိုင်တွေ့သွားမှန်းလည်း သိတော့ထွက်ပြေးပါတော့သည်။

ခိုင်လည်းသူ့နောက်ကနေပြေးလိုက်သည်။ သို့သော် ခိုင် ထဘီဖြစ်နေသည့်အတွက်သူ့အားမမှီ..

''Sir Joseph! ခိုင် ပြောတာနားထောင်ပါဦး!"

''တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော် ဘာမှမမြင်ပါဘူး!"

Joseph မရပ်ပဲပြေးနေဆဲ။ နောက်ဆုံး ခိုင်အားတင်းကာ

''ရှင် အဲ့လိုဆက်ပြေးနေရင် ကျွန်မထဘီ ကိုဘယ်လိုပြန်ပြင်ဝတ်ရမှာတုန်း!!"

Joseph ပြေးနေရင်းရပ်သွားပြီး

''အဲ့ဒါဘာလို့ ကျွန်တော့်ကိုပြောနေတာလဲ?''

ပြောတဲ့သူက မရှက်ရ။sir Joseph တစ်ယောက်သာ ရှက်ပြီး မျက်နှာကို လက်နှင့်အုပ်ထားသည်။

''sir Joseph ရှင့်ကိုကျွန်မ တူနဲ့ ထုမသတ်ပါဘူး ။ အဲ့လောက်လန့်မနေပါနဲ့။''

''တူနဲ့မသေပေမယ့် ပန်းအိုးကြောင့်တော့...''
sir Joseph စကားပြတ်သွားသည်။

''ခိုင် တောင်းပန်ပါတယ်။ ခိုင်အဲ့တုန်းက စိတ်အခြေအနေက--

''သခင်မလေးတောင်းပန်ဖို့မလိုပါဘူး။ သခင်မလေးကိုနားလည်ပါတယ်''

ခိုင် စွံ့အသွားသည်။ ခိုင်သူတို့ကို ဒုက္ခတွေပေးခဲ့တာတောင် သူတို့က ခိုင့်ကိုနားလည်ပေးသည်။

Dear my foreigner husband (ချစ်ရပါသောပင်လယ်ရောင်မျက်လုံးပိုင်ရှင်လေး)Where stories live. Discover now