Badem ||Texting||

Özel Bölüm ♡

Hayır ağlamıyorum.

Ya da ağlıyorum.

Belki de rüya görüyorum?

Rüya olsa elim ayağım titremezdi herhalde.

Pars ile güzel giden bir evliliğimiz var. Bir yılı geçkin bir süredir.

İşlerimiz yüzünden ayrı kaldığımız zamanlar oluyor. Şuan olduğu gibi. Bazen bir iki ay, bazen birkaç hafta göreve gidiyor. Her defasında aynı özlemle ve endişeyle bekliyorum. Bazen yaralı geliyor, korkuyorum. Ama bu zamana kadar hep dönmüş olmasına şükrediyorum.

Pars yine görevde. Daha doğrusu görevdeydi. Geliyor, belki de geldi. Belki birazdan çalacak kapı belki saatler sonra. Ya da ben uyurken gelecek. Tabii ben bu heyecan ile uyuyabilirsem.

Heyecan mı? Korku mu? Ne bu duygu?

Bildiğim tüm tıbbı bilgileri kenera koyup düz mantık bakıyorum olaya. Karnımın içinde bir can var.

Elimde tuttuğum test onu söylüyor.

Ve bunu şuan öğrenmem beni daha da heyecanlandırıyor. Ne diyeceğim? Nasıl diyeceğim Pars'a.

Kapı sesini duyunca hızlı adımlarla gidip açtım. Kapıda gördüğüm Kavin ile derin bir nefes aldım. Kavin birkaç gün önce gelmişti. Meyra ile abime gitmiş testin çıktığını duyunca da koşarak geri dönmüştü.

"Yenge!" İçeri girip kapıyı kapattı. Sonra da elimden tutup salona geldi.

"Ne oldu? Sonuç ne? Geliyor mu küçük insancık? Hala oluyor muyum?"

"Sakin ol Kavin." Masaya yaklaşıp test kağıdını aldım. Ve Kavin'e uzattım.

"Meyra?" Diye sordum neden gelmediğini anlamadığım için.

"Abin yanındaydı. Yine susmadan 'Nikâh tarihini öne alalım Meyra'm Yağmur'um.' Diyordu. O anlamasın diye gelemedi." Söylediklerini duyunca hafif bir tebessüm ettim. Kavin ise sonucu anlamaya çalışıyordu.

"Ya ben tıp bilmem. Anlamıyorum."

"Aşağıda yazıyor ya."  Bana salak mısın bakışları attı.

"Eee? Söylesene yenge! Söylesen ne olacak."

"Dilim varmıyor."

"Ay hamilesin! Ayyy!" Hemen bana sarıldı.

"Abime nasıl söyleyeceksin? Çok sevinecek! Tam da bugün geliyor. Ay yenge bir şey mi yapsan?"

"Ne yapayım Kavin? Söyleyeceğim işte. Hem bu başlı başına yeter bence."

"Sen iyisin değil mi?" Dedi. Beni koltuğa oturtup yanıma oturdu.

"Kavin?" Dedim sorup sormamaya emin olmayarak.

"Efendim?"

"Abin ile bu konuyu konuşmamıştık."

"Nasıl yani?"

"Biliyorsun işte. Bu böyle oldu ama istiyor mu sormamıştım şeyi unutunca falan-"

"Yenge! Saçmalama! Hem ney şey?"

"Ya dikkat etmedim işte sonra da böyle oldu. Ama biz hiç konuşmadık ya. Ondan öyle düşündüm."

"Abim baba olmayı çok ister. Sen bu ara gariptin zaten. Senin hormonların mantığını bozmuş."

"Off Kavin sana da bir şey denmiyor. Abim çakmadı değil mi? Vallahi önce o öğrenirse Pars fena bozulur."

"Yok yok! Yapar mıyım öyle bir hata! Zaten onun derdi büyük biliyorsun."