အခန်း ၁၉

882 111 16
                                    

Unicode

အခန်း ၁၉.

" ဆရာမ.. ဒေါက်တာ ရောက်ပါပြီ "

ဆိုင်ထဲကနေ မပြောမဆို ထထွက်သွားတဲ့ ဂျယ်ယွန်းနောက်ကို သူလိုက်သွားဖို့ လုပ်တုန်း ဆေးရုံက ဖုန်းက အရိပ်အခြည်မသိစွာပဲ ဝင်လာတယ် ။ မနေ့က ခွဲစိတ်ပေးထားတဲ့ အဘွားက ချုပ်ရိုးထဲ ပိုးဝင်တယ်တဲ့ ။

" ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ "

" အခု အရေးပေါ်ခန်းထဲမှာပါ..ဒေါက်တာ ကင်မ်က အစားဝင်ပေးနေပါတယ် "

ဆောင်ဟွန်းစိတ်တွေ အရမ်း လေးလံ ထွေပြားနေပြီ ။ ကမန်းကတန်း ထလာရတာမို့ ဝတ်ထားဆဲဖြစ်တဲ့ အနောက်တိုင်းအင်္ကျီက အင်မတန်ကိုမှ အသက်ရှုကျပ်စရာကောင်းတာပါပဲ ။

" ငါ အကူဝင်လိုက်မယ် "

" မဟုတ်ဘူး.. ငါသွားလိုက်မယ် "

ရယ်ဆောလ်က သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး အစားဝင်ပေးဖို့ လုပ်တယ် ။ တစ်လမ်းလုံး သူ့မျက်နှာ အရိပ်အကဲကိုပဲ မျက်ခြေမပြတ်လိုက်ကြည့်နေတဲ့ ရယ်ဆောလ်ကလည်း တစ်ခုခုကို မလုံမလဲဖြစ်နေပုံ ။

" ဒေါက်တာ.. အဘွားက ရောဂါ အခံရှိတာထင်တယ်.. အစောပိုင်းကတည်းက သွေးခုန်နှုန်းက မမှန်နေတာ "

" အဲ့ဒါကို ဘာလို့ ငါ့ကို စောစော ဖုန်းမဆက်တာလဲ "

" ဒေါက်တာကိုယ်တိုင်ပဲ ဒီညနေ appointment တွေအကုန်လုံးကို မနက်ဖြန်ကို ရွှေ့ထားပေးလို့ မှာထားခဲ့လို့ပါ "

ဟုတ်တယ်.. ဒီညနေ ဂျယ်ယွန်းနဲ့ တူတူ ရှိနေပေးဖို့ စိတ်ကူးပြီး အရေးကြီးတဲ့ လူနာတွေအကုန်လုံးကို မနက်ပိုင်းမှာ ကြည့်ပေးခဲ့ပြီး ကျန်တာတွေကို မနက်ဖြန်ကို ရွှေ့ဖို့ ဆောင်ဟွန်း ကိုယ်တိုင်မှာခဲ့တာ ။ အဘွားကလည်း မနက်ကထိ အဆင်ပြေပြေရှိနေတာမို့ သူစိတ်ချလက်ချပဲ ထားခဲ့တာ ။

" အခု အုပ်ထိန်းသူတွေကို - "

မှာကြားလက်စ စကားမဆုံးခင်မှာပဲ အရေးပေါ်အခန်းတံခါး ပွင့်လာတာမို့ ဆောင်ဟွန်း ထိုနားကို အပြေးသွားမိပြန်တယ် ။ ဒေါက်တာ ကင်မ်ရဲ့ မျက်နှာ အနေအထားကတော့ အေးစက်စက်ပါပဲ ။

A sky fulls of scars [ Sungjake ] Where stories live. Discover now