Unexpected

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝟐𝟎

Maxileigh's pov

"1 American Iced coffee and Hershey's hot choco, with Oreo Choco dream cake please."
The cashier immediately take my order so I stood here at the side to wait for it,

I'm currently inside the café shop near the school, kanina pa ako hinahanap nila Kai tinatadtad na nga ako ng chat sa gc pero hindi ko pinapansin. Bahala sila diyan no.

It's been 2days since makauwi kami galing resort at dalawang araw na rin simula nang may napapansin akong kakaiba sa paligid.
It's like someone has been following me, I don't know, maybe it's just my hallucinations.

After a few minutes my order came, kinuha ko ito at umalis na, siyempre bayad na'to no. Binuksan ko na rin yung iced coffee at sinimulan itong inumin.

Busy ako magsipsip papuntang parking lot nang nagvibrate ang phone ko kaya tinignan ko ito, sila Kai ulit tinatanong na naman kung nasan na ako, ngunit bago ko pa man mareplyan ang chat nila ay bigla na lang may bumangga sakin kaya natapon sa may braso nito ang kape na ininiinom ko.

Unti lang naman pero nagpanic pa rin ako dahil suit ang suot nito, mukhang importante pa ang pupuntahan e.

"𝘋𝘢𝘮𝘯, sorry sir. I didn't mean-"

"Oh, no, it's okay.." Putol nito sa sasabihin ko at humarap sakin ngunit pansin kong parang natigilan ata siya nang makita ako.

Napatitig naman ako sa mukha niya, parang may edad na to e, ano mga 40+ ganun kaedaran nila mommy, I think.

Pero pogi pa rin ha, infairness, mukhang strict na tatay nga lang. But he's kinda familiar to me.

"Have we ever met before?" Tanong niya na nagpakunot ng kilay ko.

"Uh, I think it's our first time to meet each other, sir." Maingat kong sagot habang kinikilala ang mukha niya.

Mariin niya muna akong tinignan bago tumango tango at ngumiti.

Ngiti na parang may laman. Ay ewan.

"I see, anyway, I gotta go." Aalis na sana siya nang pigilan ko ulit siya at tinuro yung bandang braso niya.

"How about your coat sir? You can use mine I haven't used it, it's in my car. Wait, I'll get-" again, he cuts me off.

"No no, it's okay, it's my fault anyway. Plus, I have an extra coat, so I'll go ahead, goodbye." At umalis na siya kaya wala na ako nagawa kundi ang umiling na lang at dumeretso na sa kotse ko.

The way he looks at me is weird, especially his smile, gosh, parang ngiting may deep meaning na ewan eh. Basta nakakakilabot na hindi ko mawari.

He's weird.

I mean.. Paanong nagkabungguan kami eh ang lawak ng daanan? Especially when he's not even looking at anything but just in front of him.

So kung nakita na niya ako dapat makakaiwas na siya hindi ba? Hay nako, ang weird talaga.

Pagpasok ko ng kotse ay agad kong inilapag ang pagkain sa passenger seat ng may ingat at saka kinuha ang sticky note ko at ballpen.
At sinimulang alalahanin ang mala anghel niyang mukha.

𝘞𝘩𝘢𝘵 𝘢 𝘨𝘰𝘰𝘥 𝘮𝘰𝘳𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘴𝘦𝘦 𝘺𝘰𝘶
𝘓𝘰𝘰𝘬, 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘶𝘯 𝘪𝘴 𝘴𝘩𝘪𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶
𝘛𝘩𝘰𝘴𝘦 𝘴𝘶𝘯 𝘳𝘢𝘺𝘴 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘰𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘧𝘢𝘤𝘦
𝘠𝘰𝘶 𝘭𝘰𝘰𝘬 𝘴𝘰 𝘭𝘰𝘷𝘦𝘭𝘺 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘢𝘤𝘦
𝘊𝘰𝘭𝘥 𝘮𝘰𝘳𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘪𝘯𝘥 𝘣𝘭𝘰𝘸𝘴 𝘰𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘧𝘢𝘤𝘦
𝘛𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘳𝘢𝘯𝘥𝘴 𝘰𝘧 𝘩𝘢𝘪𝘳 𝘰𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘦𝘺𝘦𝘴
𝘔𝘪 𝘢𝘮𝘰𝘳𝘦, 𝘦𝘮𝘣𝘳𝘢𝘤𝘦 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘺 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘢 𝘴𝘮𝘪𝘭𝘦.