မတ်ချူး၏ကွန်ဒိုတွင် အသံတိတ်စစ်ခင်းနေသူနှစ်ယောက်ရှိနေသည်။
တစ်ယောက်က မျက်နှာကြီးတည်တင်းထားပြီး မျက်ခုံးတို့တွန့်ချိုးနေသော လူကြီး
ကင်ခ်ဂျီအွန်းဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်ကတော့ မျက်နှာကို မိုင်ကုန် စူပုတ်ထား၍ ထားသော ဆော့မတ်ချူး ဖြစ်လေသည်။နှခမ်းသေးသေးကိုလဲ ဆူထော်လို့ထားသေးသည်။
အဲဒီ အသံတိတ်စစ်ပွဲကို ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်အဖြစ် ကင်ခ်ဂျီအွန်းရဲ့ ညီတစ်ဝမ်းကွဲတော်သူ ဆောင်းဟန်ဘင်းနှင့် ချစ်သူကောင်လေး ဒေါက်တာ ကျန်းဟာအို/
ကင်ခ်ဂျီအွန်း၏ ပါဆင်နယ်ဒေါက်တာ ရစ်ခီတို့က ပါဝင်အားဖြည့်ပေးနေလေသည်။
ပြဿနာက မတ်ချူး၏တောင်းဆိုချက်တစ်ခုကြောင့်စကားများခြင်းကစသည်။
မတ်ချူးစကားကို လိုက်နာပါ့မယ် မတ်ချူးဘာပြောပြောလုပ်ပါ့မယ် ဆိုသည့်လူကြီးက
အခုတော့ဖြင့် သူ့စကားကို ငြင်းပယ်နေပြန်သည်။
"ကိုကိုက စကားကို အမျိုးမျိုးပြောနေတာဘဲ"
မတ်ချူးက မကျေမနပ်ဆို၏။
"ကလေးပြောတာကလည်း ကိုယ်လက်ခံပေးလို့မှမရတာ"
မျက်နှာတည်နှင့်ဂျီအွန်းဟျောင်းကပြောပြန်သည်။
ကြားထဲမှ ဟန်ဘင်းတို့၃ယောက်မှာ တော်တော်လေးကို နေရခက်နေလေပြီ။
သူတို့ ဒီကိုရောက်လာခြင်းက ဒီရန်ပွဲကိုကြည့်ရဖို့ဆိုတာသာသိခဲ့ရင် ရောက်မလာပါဘူး။
မတ်ချူးရဲ့တိုင်ပင်စရာရှိလို့ ဆိုတဲ့အခေါ်စကားကြောင့် ဟန်ဘင်းနဲ့ဟာအို ရောက်နေတာဖြစ်ပြီး ဒေါက်တာရစ်ခီကိုတော့ ဂျီအွန်းဟျောင်းကခေါ်ထားခြင်းဖြစ်မည်။
"ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် လိုက်လျောပါ့မယ်လို့ ပြောတာဘယ်ကလူကြီးလဲ"
မတ်ချူးက ဒေါနဲ့မောနဲ့ ခနဲ့စကားဆိုလာ၏။
စကားကို ကပ်သပ်ပြောနေသော ထိုလူဆိုးလေးနားလည်အောင် ဂျီအွန်းဘယ်လိုပြောရပါ့မလဲ..။
"ကလေးသာကိုယ့်နေရာမှာဆိုရင်ရော ကလေးတောင်းဆိုလာသလိုသာကိုယ်တောင်းဆိုလာခဲ့ရင် လိုက်လျောပေးနိုင်မှာလား ပြော"
YOU ARE READING
My Ex_Boyfriend(Complete)
Fanfictionသိပ်ချစ်ရက်နဲ့လက်လွှတ်လိုက်တာဘာကြောင့်များလဲဟျောင်း....
