09

8K 311 73
                                    

"Wow." I mouthed as soon we arrived at the house that owns by Aviah's parents. Kakarating lang namin sa isla at dumiretdo kami agad dito sa resthouse nila. Isa lang masasabi ko, doble ang laki ng bahay nila rito kaysa sa bahay nila gov.

Bumaling ako kay Aviah na ngayo'y nasa unahan ko.

"Tayong dalawa lang dito?" tanong ko. Sa sobra kasi laki nito, parang nakakatakot mag-isa rito lalo pa't ito lang ang bahay sa isla. Bakit ba ang hilig ng mga mayayaman na sobra laking bahay pero bilang lang ang tao ang nakatira?

"Magpapadala sina Pa ng mga maid at cook bukas. Sa ngayon daw, tayo muna raw ang mag-asikaso sa sarili natin." Pumunta ito sa couch at doon umupo. Nilapag ko ang mga dala-dala kong gamit at tumabi sa kaniya.

"You know...it so lonely to be only child." She added as she look at the painting in this living room. Silang pamilya iyon at nasa gitna siya. Sa kanan nito ang kaniyang ama at sa kaliwa ay ang kaniyang ina.

They look so sopshictated.

"Sobrang laki ng mga bahay namin kaso tatlo lang kami. Minsan lang din naman pumunta sina great grandpa at si Lolo. Yung mga tita at tito ko naman busy sa kani-kanilang buhay. Mga pinsan ko naman mga busy din iyon. Ang hirap talaga maging mag-isa."

"Sa ngayon, hindi ka na mag-iisa." Sa sinabi ko bumaling ito sa akin nang tingin. Tumaas ang kanang kilay nito. "Kasama mo ako at anak mo sa sinapupunan mo. Kaya habang nandiyan siya sayo sa loob mo, alagaan mo ng mabuti." Ngumiti ako rito. Kinindatan ko pa ito.

"Huwag kang ganiyan, Salustio, nahuhulog na ako." I saw something on her eyes.

Tumawa ako sa narinig. Alam ko naman na nagbibiro lang ito.

"Galing mo naman magjoke." Tumayo ako mula sa pagkakaupo. "Tara, i-tour mo naman ako sa bahay niyo para habang nandito tayo hindi ako mawala." Nilahad ko ang aking palad sa harap nito.

Akala ko aabutin niya ito pero mali. Hinila niya ang collar ko palapit sa kaniya. Ba't hilig nila manghila ng collar!

"A-Aviah." Nautal pa ako sa pagtawag sa pangalan niya dahil sa paraan nitong pagtitig sa akin. Sobrag lapit din kasi namin sa isa't isa.

She stared at me. Bumaba ang tingi nito hanggang huminto ito sa aking labi. Ibinalik nito ang tingin sa akin mga mata. She look at me something that I couldn't describe. Maybe lovely...happy...I don't know.

"What if we both fall in love? Are we still going continue this?"

"Aviah, we know that it is so impossible that to happen. Alam kong mahal mo pa si Nicholas at wala rin ako pagtingin sayo." Nakita ko ang pagdaan ng sakit sa kaniyang magagandang mga mata.

"I treat you as my sister."

"You really know how to hurt me." Binitiwan niya ako. "You are right. That is too impossible to happen." Lumayo ito sa akin. "Let's go. I'll tour you around."

Tumalikod ito sa akin at akmang aalis nang may naalala akong itanong sa kaniya.

"Many people can pretend to be the father of your child, Aviah. Bakit ako pa? Alam ko naman na dahil yun sa pagkakita mo sa akin pero marami naman estudyante sa paligid that time. Bakit ako pa, Aviah?"

Naging tahimik ang paligid. Ang maririnig lang ay ang paghinga namin. Magsasalita sana ako nang inunahan niya ako.

"What do you think the reason, Salustio?"

"I don't know. Kaya nga tinatanong ko dahil di ko rin alam."

Lumingon ito sa akin. Then she smiles at me. Ang nakaagaw lang sa akin nang pansin ay ang kaniyang mga mata. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ako o hindi but I saw happiness in her eyes.

I Fell and She Fell Harder [INTERSEX]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon