Reincarnated as the feeble daughter of king

Chapter 16

Kinabukasan ay maaga muli kaming nagising, our uniform today was pure white long sleeve dress.

Hindi ko matignan ng deretso si Asher dahil sa nangyari kagabi. Hanggang ngayon ay sariwang sariwa pa rin sa memorya ko ang mga sinabi niya.

"Okay ka lang? Kagabi ka pang ganyan." Tumingin ako kay Nieve na may pag-aalala sa mukha niya.

"Paanong ganyan ba?" I'm also curious if how am I acting after what happened last night. Pasimple akong lumingon sa gawi nina Asher at muntik na akong matumba sa pagkakatayo ko nang magtama ang paningin namin.

We're here again in open field but they are at the stage.

"Palagi kang tulala tapos bigla-bigla nalang namumula." Napatingin ako kay Nieve nang sabihin niya 'yon.

"Totoo ba?" I asked nervously.

"Bakit ka namumula? Mainit ba?" Sabay napunta ang tingin namin ni Nieve kay Roweenah. I look at Nieve after and she's like saying that 'see, told you'.

"Medyo. Focus nalang tayo sa harap." Pag-iiba ko nalang ng usapan para hindi na matuon sa akin ang atensyon nila, buti nalang at tumango sila.

"Today's activity will challenge your knowledge in fighting and physical strength." Saad ni Toinky, buti naman at siya na yung nandito. "And you will know what I am saying once we reached the forest." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. "Prepare yourselves and start walking." She said.

May mga naunang naglakad na para bang sila yung mag ga-guide sa amin papunta sa gubat.

Nang makarating kami roon ay agad kong ikinalat ang paningin ko hanggang sa matuon ito sa hindi kalayuan.

Fuck! Don't tell me?!

Napunta naman muli ang paningin ko sa ibang direksiyon nang may marinig doon na nagsasalita.

"We can clearly see you guys here. We will be watching how you will fight..." Sabi nito bago tumingin siya sa kaninang tinitignan ko. "Those wolves." Hindi na ako nagtakang sunod-sunod ang singhap ng mga kasamahan ko. Paano ba naman kasi ay nakakatakot talaga yung mga itsura ng mga lobo.

Hindi ako umimik at pinakatitigan lamang ang mga lobo. Damn it's my first time seeing a real wolves.

Tumingin muli ako sa nagsasalita mula sa medyo hindi kalayuang puno kung saan merong parang tambayan doon at naroon lahat ng mga old passer kasama ng mga propesor.

"We have one rule in this activity, no use of magic." Saad nito. "Hold your dagger tightly and run as far as you can. Run!" I lick my lower lip when other fairies started to run. Gosh, they are making us a prey.

"Tara, princess Xianna." Aya sa akin ni Nieve na hindi pa pala tumatakbo.

I once look at Asher's place and saw Hiraya's trying to play with Damara again. Napakunot ang noo ko dahil ayaw ko ang nakikita ko ngayon.

"Princess Xianna, tayo nalang hindi tumatakbo." Saad muli ni Nieve kaya naman nabalik ako sa reyalidad at nang ikalat ko ang mga tingin ko ay tama nga siya.

"Run, Nieve." Utos ko rito, may sasabihin pa sana siya nang unahan ko ito. "I will run after you." Saad ko na ikinatango niya.

Nang makitang makalayo na siya ay sinundan ko na ito pero hindi pa man ako nakakalayo ay pinakawalan na nila ang mga lobo. I don't have a choice but to kill every wolves that is attacking me.

Rinig na rinig ko na rin ang mga sigaw ng ibang kasamahan ko dahil inaatake na rin sila.

Hinugot ko ang patalim na itinarak ko sa isang lobo bago tumakbo muli. I am now coated with a blood but I don't care. This is exciting. I haven't seen blood from killing for a long time, gladly I was given a chance to see and kill again, sa mga lobo nga lang.