Zayıflama Yolculuğum pt.2

28 Temmuz 2023 + Dertleşme

Bugün sabahtan lazer kliniğine gittim, doktor kıllarımı inceledi ve sarı olduğu için cihazın algılamayacağını söyledi. Tabi ben ısrar ettim ve deneme seansı satın aldım. Yanlış hatırlamıyorsam 20 den 30 a kadar atış yaptılar, algılıyorsa hissetmem gerekirmiş ama hiçbir şey hissetmedim. Bu arada orijinal buz lazerle çalışan, sadece doktor ve hemşirelerin çalıştığı bir kliniği tercih ettim. Yine de bir umut atış yaptıkları yerde bu farklılık olursa gitmek istiyorum az da olsa.

Lazer yüzünden 24 saat terlememeliyim ve 1 hafta havuz ve sauna yokmuş. Bunu öğrenmek yaptırma isteğimi baya bi azalttı aslında.

Öğlen kendime bir salata yaptım kuru geldiği için üzerine de sonradan thousand island döktüm biraz. Evet normal yemek çatalı büyük geldiği için küçük boyunu kullanıyorum.



Salatanın yarısını anca yiyebildim. Kalanını da akşam yemek için dolaba attım. Aslında avokadolu yumurta yiyecektim ama o yarına kaldı gibi.

Tüm gün boş boş durdum ondan sonra da. Hiç ofisime de gidesim yoktu, spora gidememek dengemi bozdu cidden.

Akşamüstü de salatanın kalanını yedim üzerine de arkadaşımın getirdiği çikolatalardan 2 tane attım ağzıma. Bir tane de portakallı çikolata yedim diyette olduğumu bildikleri halde ailem en sevdiklerimi almaya devam ediyorlar...



Akşam da en azından esneme hareketlerimi yaptım 30dk, baldırlarım cidden incelmeye başladı.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Bugün tüm diyet konuşmalarının dışında biraz da dertleşmek istiyorum çünkü sinirim aşırı bozuldu.

Şimdi anne tarafında bir tane kuzenim var. Benden bir 3-4 yaş falan küçük daha geçen yıl liseye başladı. Sinirimi bozan durum kendimi bildim bileli beni hiç övmeyen anneannemin onu öve öve bitirememesi, kendisi erkek. Mesela ben küçükken lisanslı artistik buz pateni sporcusuydum yıllarca (ergenlikle kilo almaya başlayınca hocalarım beni buz hokeyine yönlendirmeye çalıştı ve bıraktım), orta okulda kamuya açık alanda ilk resim sergimi açtım haberlere bile çıktı televizyon ve gazetede (sonrasında da bir sürü sergim oldu tabi). Bunların hiç birinde ağzını açmadı hatta katılmaya bile tenezzül etmedi. Kuzenim sadece oyun falan oynuyordu benim bunları yaptığım yaşlarda ve bunda bence hiçbir sıkıntı yok gayet normal, ben over-achiever'ım sadece. Böyle bir şeye takıyorum ve başarana kadar da bırakmıyorum.

Her neyse geçen yıla kadar sorun yoktu, tabiki onun hep derslerinde çok başarılı olduğunu söylüyordu ama onun ablası gibi olduğum için gayet mutlu oluyordum. Ama liseye hazırlanırken kimseyi evine bile sokmadı çalıştığı için, teog sınavında full çekmiş biri olarak biraz fazla geldi bana ama stresine verdik.

Sonra puanı hiçbir yere yetmediği için mahallesindeki puansız liseye geçti, tabi onu hep teselli ettim, herkes akademik açıdan başarılı olacak diye bir şey yok.

Sıkıntı bundan sonra başladı, ben ülkenin sayılı fen liselerinden birini kazanınca ağzını açmayan anneannem aylarca kuzenimin başarısını dilinden düşürmedi. Ben ne zaman kendim hakkında bir şey demeye kalksam hemen onun ne kadar zeki olduğuna ve nasıl iyi bir okul kazandığına getirdi. Puanlı bir yere bile giremediğini asla kabul etmedi.

Şuan cidden kendimden utanıyorum bir çocuğu kıskandığım için ama artık dayanamıyorum. Bu kadın ben üniversite sınavında 700. olduğumda bile "hadi hayırlısı" dışında bir şey dememişti. Veya avrupadaki çok iyi bir enstitüde ücretli staj kazandığımda "hadi bi de oraları gör gel" diyordu sanki piknik yapmaya gidiyormuşum gibi. Hatta kuzenimin b1 seviyesindeki ingilizcesine ağzı açık bakarken, benim ikisi anadil seviyesinde 5 yabancı dil bilmemi "biliyorsun da ne olacak" şeklinde geçiştiriyor.

Evet büyüklük bende kalmalı ama artık kuzenimi sevdiğimden bile emin değilim, o hiçbir şey yapmamış olsa da. Çünkü ben NASA'da da çalışsam MIT'ye de gitsem asla anadolunun küçük bir şehrinde rastgele bir bölüm kazanacak olan oğluşu kadar başarılı olamayacağım onun gözünde. Çocuksu evet ama insan bir yerden sonra bu kadar küçültülmeye dayanamıyor.

Kuzenimi sürekli avutmakla anneannem tarafından ezilmek arasında sıkıştım kaldım. Napıcam ben. Nedir bu milletin belki başka bir alana yönelse aşırı başarılı olacak insanları akademik kariyere zorlamaları ve akademik kariyerde başarılı olanları insandan saymamaları.