CONSEQUENCE OF TEMPTATION

Chapter Twenty Nine

Kung ibang tao ang magde-describe sa'kin, siguro puro masasakit na na salita ang sasabihin nila. They would name me stupid woman, isang babaeng walang paninindigan. Akala ko matapang na ko para kalimutan si Zephyr. I was telling myself that I already moved on, that I already forget about him, that I'm ready to open my heart to someone else, but boy, I was wrong.

Dahil napaka-dali lang para sa'kin na balikan ang taong sinaktan ako ng ilang taon. Akala ko galit ako sa kanya pero pinaniwala ko lang pala ang sarili ko para maligtas ang natitirang pride ko. But everything that I planned to make me forget him vanished like a bubble when he told me that he loves me.

Ang tanga lang 'di ba? Oo, gano'n ako. Dahil mahal na mahal ko si Zephyr. Hindi kayang palitan ng ibang lalake ang pagmamahal na meron ako para kay Zephyr. My heart will only belong to him because that's what I said to myself. I can't stay mad at Zephyr. Because at the end of the day, his love is still that I want.

"All right, I'm done here."

"Thanks."

Ngumiti ako kay Zephyr nang matapos niya kong tulungan ayusin ang mga gamit ko. Nag-desis'yun akong lumipat sa bahay niya dahil na din sa gusto ko silang makasama ng anak ko oras-oras at araw-araw. I want to be with them and fill the six years longing I have for them.

"Thank you pinagbigyan mo ko." Ani Zephyr at niyakap ako mula sa likod. Siya din kasi ang nakiusap sa'kin na lumipat na ko sa bahay niya.

"Gusto ko din naman to." Sagot ko.

"Bela, hanggang ngayon ay nagsisisi pa din ako. I will never stop saying sorry to what I've done to you."

"Kalimutan na natin 'yun." Dahil ang mahalaga ay ''yung ngayon. Dagdag ko sa isip ko.

"I can't just forget it Bela. Alam kong kasalanan ko ang lahat. Sinaktan kita at ang laking kasalanan ang ginawa ko sa'yo. Hindi ko basta-basta makakalimutan ang bagay na 'yun tulad ng gusto mo."

"Zephyr—"

"Mommy! Daddy!"

Napigil ang paguusap namin ni Zephyr nang pumasok si Zach. May dala dala itong papel at lapis.

"Look! I draw our family!"

"Let me see." Kinuha ni Zephyr ang papel.

"I draw mommy and daddy and me! And beside me is nanny Romie and uncle Allein and ninowng Laurent and uncle Jupiter."

"Why would you add Allein in our family?" Naka-simangot na tanong ni Zephyr. Kinurot ko naman ang tagiliran nito kaya nilingon niya ko, "What? Hindi naman natin 'yun ka-ano ano."

"Hayaan mo na ang bata." Sagot ko. Umikot lang ang mata nito tsaka niya binalik ang drawing ni Zach.

"I'm not yet done with my drawing daddy. I still forget to draw grandpa and grandma and my cousins." Dagdag ni Zach bago tumakbo palabas ng kuwarto.

"Oo nga pala, sabi ng mommy mo kailangan natin kausapin si Zach sa tagalog para matuto ito. Sabi din ni Romie mababa ang grades ni Zach sa filipino."

"Okay. That would be the best for him." Anito at inakbayan ako, "Let's have a date today."

"Date? Di ba't may trabaho tayo?"

"It can wait." Ngumisi ito tsaka ko hinila pahiga sa kama. He nuzzle my neck and gave me a light kisses on it as he caress my waist, "O kaya gawa na lang tayo ng baby."

"Baby?"

"Yeah. Hindi na tayo bumabata, Bela. I'm already thirty one. Gusto ko na din sundan si Zach."