CONSEQUENCE OF TEMPTATION

Chapter Thirty

Days passed pero hanggang ngayon ay hindi pa din bumubuti ang lagay ni Zach. Tatlong araw na kami sa hospital pero akyat baba pa din ang lagnat niya. Red rashes are starting to form in his skin and his nose is always bleeding.

Wala pa din kaming pahinga ni Zephyr dahil ayaw namin pareho iwan si Zach sa hospital para matulog. May kwarto dito sa suite ng hospital pero hindi namin yon nagagamit ni Zephyr dahil tumatabi kami kay Zach. Ayaw kasi nitong nawawala kami sa paningin niya kaya wala kaming magawa kundi tabihan siya.

"Bakit noong nagkasakit ako di naman ako tinabihan nila mommy sa pagtulog?" Pagda-drama ni Jupiter. Kasalukuyan silang dumadalaw ni Sandro dito.

"Di mo daw kasi kailangan ng comfort." Pangaasar ni Zephyr.

"Buti na lang mga babes ko lagi ako kino-comfort."

"Sira."

"Kelan ang kasal?" Ngumisi si Jupiter sakin, "Meron na bang laman? Gusto ko yung mabuhok!"

"Malapit na." Gatong naman ni Zephyr at kinindatan ako, "I would like to have my Junior."

"Eww! Ang corny ng junior! Parang pinangalan mo lang sa manoy mo, kuya!"

"Pakialam mo ba?" Sagot naman ni Zephyr. Nagsimula na silang magtalo tungkol sa pangalan.

"Mommy?" Tumingin ako kay Zach nang magising to. I smiled and caress his pale cheeks.

"Yes baby?"

"Mommy I'm tired. Let's go home pwease?"

"But baby the doctors are still curing your boo boo." I said. Naaawa na din ako kay Zach dahil araw araw siyang kinukuhaan ng dugo at ini-injection-an pero ano bang magagawa ko? Mas alam ng doctor kung ano ang ikaka-galing ng anak ko.

"When will I be well? I miss my classmates and I miss playing tag with daddy." Lumuha ito kaya naman naiyak din ako. Hindi na lang ako sumagot at niyakap siya.

"Don't worry, son, after this we'll let you eat your favorite chocolates." Singit ni Zephyr na di ko namalayang nasa gilid ko na pala.

"Promise daddy?" Mahinang saad ni Zach. His daddy nod and gave him a smile. Humalik ako sa noo ni Zach bago ako tumayo para ihanda ang pagkain niya. Si Zephyr naman ang tumabi sa kanya.

"Need help ate Bela?" Tanong ni Jupiter.

"It's okay." I said and smile.

"Sige. Mauna na pala kami. Dumaan lang kami dito para dalawin si Zach." Paalam ni Jupiter, "Hey big boy, get well soon okay? I'll buy you your favorite superhero toy."

"Bye uncles." Paalam din ni Zach. Nang makaalis ang dalawa ay pinakain ko na si Zach kahit na wala siyang gana. Ilang oras din ang lumipas bago pumasok ang nurse para kuhaan na naman siya ng dugo. Iyak lang ng iyak si Zach dahil sa sakit.

Kinabukasan ay mas nanghina na si Zach. Ayaw na halos nito kumain at lagi lang siyang natutulog. Mas dumami na din ang rashes niya sa balat at namayat na siya ng husto.

"Doc, what should we do? Bakit parang hindi umaayos ang lagay ng anak ko?!" Sigaw ni Zephyr sa doctor kaya agad ko tong hinawakan para kumalma.

"We need a blood transfusion Mr. Montenegro. His platelet count suddenly went down this morning. Kaya agad akong umakyat dito nang makita ko ang resulta para sabihan kayo."

"Sige po, doc. Kung ano ang ikakabuti ng anak namin." Sagot ko, "Please, do anything to make him better."

"His blood type is AB kaya kung sino sa inyo ang type AB magpunta kayo sa—"