Hacker | Minsung

69》aç kollarını ben geliyorum

Not: Bu bölüm birden fazla timeskip içermektedir.

-ฅ/ᐠ. ̫ .ᐟ\ฅ -

Bir önceki bölümden sonra yaşananlar (özet);

Chan'ın stres ve yorgunluğa dayanamayan bedeni banyo zeminine yığıldığında, onu ilk fark eden kişi Jeongin oldu. Hyunjin, sevgilisinin çığlığını duyup banyoya ulaşır ulaşmaz kuzeninin sağlık durumunu kontrol etti ardından da onu kucaklayıp diğerleriyle birlikte direkt olarak hastanenin yolunu tuttu.

Ciddi bir durumu olmadığı söylenen Chan birkaç saatlik tedavinin ardından hastaneden ayrıldı ve dinlenebilmek amacıyla evine gitti. Hyunjin de küçüklerini evlerine dağıttı.

Ertesi gün Chan'ın ilk işi Matt ile olan ortaklığını bozmak oldu. Helen'i aradı, ona kızgındı, hesap sormak istiyordu. Ancak Helen'in izi her yerden silinmiş gibiydi. Chan öfkesine yenilerek Matt ile kavga etmeye başladı. Çünkü Matt'in Helen'den hoşlandığını ve şu anda da onu koruyor olduğunu gayet iyi biliyordu.

Öfkesi bir türlü dinmek bilmeyen Chan düşünebilmek amacıyla yeniden evine çekildi ve her şeyden soyutlandı. Tıpkı en yakın arkadaşı olan Changbin'in yaptığı gibi.

Changbin, Chan'ın evinden ayrılır ayrılmaz eskiden sıkça gittiği bir kampa gitmek üzere yola koyuldu. Amacı tatil değil, yalnız kalarak düşüncelerini oturtabilmekti. Bu süreçte kimseyle konuşmak istemediği için telefonunu kapadı.

Kampa geldiğinde yaptığı ilk iş yatağa uzanıp saatlerce ağlamak oldu. Düşündü, ölçtü, biçti, her şeyi gözden geçirdi. Kardeşinin yaşadıkları için kendisini suçladı, yetersizliğine kızdı. Sevgilisinin amacını fark edemeyecek kadar kör olduğu için, onun tarafından ihanete uğradığı için üzüldü.

Felix'in, ellerinde büyüyen bir başka çocuğun boğazına kadar çamura batmasına akıl sır erdiremedi. Karmakarışıktı. Canı yanıyordu ve ne yaparsa yapsın acısı dinmiyordu. Her yeri yakıp yıkmak, yumruklarını birilerine geçirmek istiyordu.

Yine de tüm yaşananlara herkesin gözüyle tek tek bakmayı denedi ve buna göre değerlendirmeler yaptı. Herkesi anlamak istiyordu ve bu oldukça zordu. Kalbi parçalanıyordu, kendisine dair olan inançları birer birer yıkılıyordu.

Seungmin de Changbin ile benzer olarak odasına çekilip ağlamaya başladı. Kendisine yük olmuş şeyleri paylaşmak içini bir nebze de olsa rahatlatmıştı ancak büyük bir acının ortaya çıkmasını da sağlamıştı. Düzeltmeye başladığı her şeyin yeniden karmaşaya dönmesi onu fazlaca üzüyordu.

Fakat artık her şey için çok geçti. Affedilirse her şeyi düzeltmek için elinden gelenin en iyisini yapacaktı. Affedilmezse de kimseye kızmayacak, yine de durumları düzeltmek için çaba gösterecekti.

Hanji ise diğerlerine kıyasla ağlamıyordu. Onun aklı elde ettiği ipuçlarını düzene sokmaktaydı. O gün sabaha kadar bildiği ve şüphelendiği her şeyi Vien'in sayfalarına not etti. Tae, Elena, Chanhee ve diğer hackerlar ile mesajlaştı.

Uyumadan önce de iletilmeyeceğini bilse bile Minho'nun mesaj kutusuna girip ona bir mesaj daha bıraktı. Bu onun günlük aktivitesi haline gelmişti. Gün içinde hissettiği veya yaptığı her şeyi Minho ile paylaşırdı.

Hanji:
bugun bana yuk olan birkac seyden
daha kurtuldum ve bunu tek basima
yapabildim sevgilim
odul olarak binlerce opucuk
istiyorum en tutkulu olanlarindan
😋🤤💕😚🤗💞
-bu mesaj iletilemedi-

1 hafta sonra (özet):

Changbin eve döndüğünde kardeşinin evin bahçesinde oturduğunu fark etti. Yavaş ama kararlı adımlarını bahçeye doğru yöneltti, dakikalar sonra da Hanji'nin arkasında konumlandı. Hafifçe öne doğru eğilerek kollarını minik bedene sardı.