Minho babasından aldığı acil çağrı sebebiyle bulunduğu ofis odasından hızla ayrıldı.
Babasının ofisine doğru attığı her adım kalbini sıkıştırıyor, stresini tetikliyordu.
Konunun ne olduğunu henüz bilmiyor olsa da kendisine gelen nadir kod sebebiyle endişeliydi.
Bu kod genelde fazlasıyla acil ve tehlikeli durumlarda gönderilir, içinden çıkılamayacak derecede karmaşık olan durumları simgelerdi.
Minho, babasının ofisine girer girmez donakaldı. Çünkü Ma Dong Seok'un yüzünde farklı bir ifade vardı ve beti benzi atmıştı.
Alacağı cevaptan korksa da sordu ''Sorun nedir?'' Ma Dong Seok onu birkaç dakika boyunca yanıtlayamadı.
Dong Seok, konuşabileceği kadar güç topladıktan sonra boğazını temizledi ''Bugün Charmvenom'dan bir ileti aldım. Annen ile ilgili.''
Minho'nun boğazında bir yumru, göğsünün tam ortasında yoğun bir sızı oluştu.
''Geç ve oku, dile getirmek benim için oldukça zor.'' diyerek oturduğu yerden kalktı Dong Seok. Minho tedirgince bilgisayarın başına oturdu ve ekrandaki iletiyi okumaya başladı.
''İyi olan herkes iyi bir hikayeyi, güzel bir sonu hak eder. Yani en azından ben böyle düşünüyorum.
Bugün sizin hikayenizi güzelleştirebilecek harika bir şey buldum.
Beni yazar, tanrı veya o tür bir şey olarak adlandırabilirsin. Ancak ben sizin hikayenizin biricik hackerıyım. He he he, her neyse.
Arisa yaşıyor!
O bunca yıl boyunca teknolojiden uzak bir orman malikanesinde yaşamaya mahkum edilmiş.
Neyse ki onu buldum ve hapsedildiği yerden kurtarmayı başardım. Yetenekleri körelmiş, gülümsemesi solmuş. Ancak bunca yıla rağmen sizi aklından silememiş.
Detayları öğrenmek ve aileni yeniden kurmak istiyorsan hiç durma ve git ona. İşte adresi **** ***** *****''
Minho ekrandaki yazıyı okumayı bitirir bitirmez oturduğu yerden fırladı ''Neyi bekliyoruz? Gidip annemi bulalım.''
Hatırlayamadığı, yalnızca fotoğraflar aracılığıyla tanıdığı annesi... Onun hayatta olduğu öğrenmek Minho'nun yüreğinde minik çiçekler açmasına sebep oldu.
Ancak tabir yerindeyse eğer dağ gibi olan Ma Dong Seok bir anda çöktü.
Bunca yıldır yasını tuttuğu eşinin bir anda ortaya çıkması onun tüm dengelerini sarstı.
Doğrusu Minho'nun dengeleri de sertçe sarsıldı. Kalbindeki mutluluğun ardında kötü hisler saklıydı. Ancak son iki yıldır başına gelmeyen şey kalmadığı için babasına kıyasla çok daha soğukkanlı davranabiliyordu.
''Baba-'' dedi ona doğru adımlarken ''İnan bana onunla karşılaşmaya ben de hazır değilim. Fakat içimdeki son boşluğu da olabildiğince hızlı bir şekilde tamamlamak istiyorum.''
Dong Seok, Minho'yla aynı duyguları paylaştığını öğrendiğinde biraz da olsa rahatladı ''Haklısın. Bunca yılı kaybettik, artık kaybedecek bir saniyemiz dahi yok.''
Minho kendisine moral aşılamak, babasına ise cesaret vermek amacıyla sarıldı. Dong Seok'un karşılığı gecikmedi.
İkisinin de duyguları darmadağındı. Bir yanda korkunun getirileri, diğer yanda mutluluğun getirileri... Onlarca farklı duygu kalplerinde fink atıyordu. Günün sonunda mutluluğun ağır basmasını umut ediyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hacker | Minsung
Fanfiction• Başlamadan önce bunun 'uzun soluklu' bir kurgu olduğunun bilincinde olun. İleride yorumlarda veya orada burada bu konu hakkında yakınacaksanız eğer kurguma hiç başlamamanız hepimiz için en iyisi olacaktır. • Bu kurgu troll görünümlü fakat özünde...
