ORKİDE [TAMAMLANDI]

14.bölüm (ne yapmaya çalışıyorsun furkan?)

Şu ana kadar çok fazla canım yanmıştı annem ölünce,dayak yiyince veya insanlar tarafından dışlanarak ama en çok canımı yakan aşk olmuştu

Sahi neydi bu aşk? Hep böyle imkansız mıydı? Çok fazla kitap okumuştum ve hepsinde imkansız aşklar yaşanmıştı sahi benim hayatım bir kitap olsaydı ve ben başrol olsaydım aşk'ıma kavuşa bilir miydim?

Sanmıyordum..

Sabaha kadar orkide'nin başında oturdum sabaha karşıda uyuya kaldım

"Seda"dedi derin kafamı yavaşça kaldırdım ona baktım hazırlanmıştı

"Hadi kalk okula gidicez"dedi kafamı geri masaya koydum

"Hiç halim yok derin"dedim yanıma oturdu

"Hala furkan'ı düşünüyorum dersen ağzına sıçarım seda"dedi başımı onun olduğu tarafa çevirdim

"Elimde değil"dedim ve tekrar kafamı kollarımın içine gömdüm

"Elinde seda şimdi kalk giyin"dedi zar zor olsada ayağa kalktım ve dışarıya baktım kar yağıyordu her yer bembeyaz olmuştu normalde karı seven ben bu sefer sevinemiyordum

Odama gittim aynada kendime baktım gözlerimin altında siyah halkalar çıkmıştı gözlerimin içide kıpkırmızıydı uzaktan baksalar bu kız alkol aldı derlerdi dolabımı açtım mavi kot pantolonumu ve mavi sweatshirt giyidim saçlarımın yanlarından aldım ve arkada bağladım devamını ise açık bıraktım üzerime mavi renkte paltomu giyidim ayna'nın karşısına geçip her zaman ki gibi fondetenimi sürdüm okul çantamı aldım ve odamdan çıktım derin kapının önünde beni bekliyordu yanına gittim bende onunla birlikte kapıya çıkıp beyaz botlarımı giyidim kapıyı kapatıp kilitledikten sonra derin ile ikimizde aşağıya indik gördüğüm manzara ile küçük çaplı bir şok geçirdim

Furkanların arabası oradaydı

Derin'e baktığımda oda benim gibi şok içindeydi arabanın camı açıldı ve oğuz bize gülümseyerek baktı

"Günaydın"dedi ordan berke araba'dan çıkıp bize kapıyı açtı

"Kardan adam olmak istemeyen binsin"dedi nefesimi verdim ve gök yüzüne doğru nasıl buharlaştığına baktım hızlı ama sakın adımlarla yürümeye başladım

"Biz kardan adam olmak istiyoruz"dedi ve oda koşarak bana yetişti ikimizde yan yana yürümeye başladık arkamızdan vuran araba farları birden bizim önümüze geçti ve araba tekrardan durdu arka kapı açıldı ve arabadan furkan indi siyah kot pantolon ve siyah boğazlı kazak giyimişti üstünde benim ki gibi yere kadar uzanan siyah bir palto vardı karşımızda durdu direkt bakışları beni buldu

"Seda çocukluk yapıyorda"dedi ve bu seferde derin'e baktı "sen niye arkasından gidiyorsun derin"

"Sanane oğlum istediğimizi yaparız sana mı sorucaz"dedi derin Furkan mimik bile kıpırdatmadı bana baktı

"Seda sadece aramızda bir şey olmayacağını söyledim o kadar böyle saçma sapan hareketler yapma"dedi otoriter bir sesle tek kaşımı kaldırarak ona baktım

"Saçma sapan hareketler yapmıyorum furkan sen beni sır için yanında tuttuyordun"dedim kafasını salladı "tamam işte sırrınızı kimseye söylemem söylediğimiz anda neler olabileceğini ikimizde biliyoruz"

"Farkında mısın bilmiyorum ama iki gün önce sizi birileri kaçırdı ve ne tesadüf ki onlar bizim düşmanımız oluyor"dedi gözlerimi devirdim

"Onlar sizin yüzünüzden bizi kaçırmadı onla-"diyeceğim anda durdum gözlerimi sıkıca yumdum pot kırmıştım hemde çok büyük gözlerimi tekrardan açtığımda hızla yürümeye başladım o anda furkan kolumdan tuttu