ORKİDE [TAMAMLANDI]

31.bölüm (artık tek bir hikaye)

Yaralar zamanla iyileşirdi bu söz genellikle fiziksel yaralara için kullanılırdı peki ya ruhsal yaralar?

Ruhum her zaman yaralı bir kuş gibiydi ne zaman uçmaya çalışsam kanatlarından biri kırık olduğu için asla uçamazdı ve gökyüzünü izler hayaller kurardı

Gözlerimi açtığımda gördüğüm ilk şey beyaz tavan olmuştu ne olmuştu bana? Tüm vücudum da dehşet verici bir ağrı vardı yüzümü buruşturdum ve yaşadıklarım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti

Kafamı sağ tarafıma çevirdiğim de koluma takılı olan serumu gördüm o kadar kötü bir halde miydim?  Yataktan yavaşça doğrulmaya çalıştım ama sırtım da ki yaralar buna izin vermedi olduğum odanın kapısı açıldı ve içeriye volkan girdi

"Uyanmışsın"diye mırıldandı kapıyı kapattı ve yavaşça bana yaklaştı

"Git"dedim sesimi yükseltmeye çalışarak ama boğazım bir çöl gibi kuruydu

"Seda tekrardan dayak yemek istemiyorsan kes sesini"dedi ürkütücü bir ses tonu ile yanıma geldi ve benim doğrulmama yardım etti sırtımı yavaşça yatak başlığına yasladı ardından bir sandalye çekip yatağın yanına oturdu

"Daha iyi misin?"dedi yüzüne baktım bu soruyu sorarken ciddi mi diye gayet ciddiydi

"Sence?"dedim öfkeyle beni bastan aşağı süzdü ardından tekrardan gözlerimin içine baktı

"Furkan sinir krizi geçirince ona hiç öfkeli değildin"dedi alayla güldüm

"Furkan bana zarar vermiyordu"dedim bağırarak volkan derin bir nefes verdi

"Sabrımı zorlamasaydın bunlar olmuyacaktı seda"dedi derin bir nefes verdim

"Neyse bunların bir önemi yok bol bol dinlen yarın çok işimiz var"dedi kaşlarımı çatarak onun gözlerine baktım

"Ne demek bu?"dedim sanki çok gurur verici bir şey söylüyecekmiş gibi çenesini dikleştirdi

"Karım oluyorsun"dedi bir anda gözlerim fal taşı gibi açılırken içime bir korku girdi ve o korku bedenimin her yerinde hissettim

(Furkan Poyrazoğlu)

Son hızla tepenin oraya geldiğimizde oğuz arabayı durdurdu hemen arabadan indim ve etrafa baktım gözlerim en sonunda onu gördü seda'yı

Orkidem oradaydı tepede manzarayı izliyordu koşarak seda'nın yanına gittim  ona sarılmak için hamle yaptığım an bir adım geri çekildi kollarım havada asılı kalırken kaşlarımı çattım bu neydi şimdi? Kollarımı indirdi ve karşısında durdum

"İyi misin? Ne oldu orkidem? neden benden kaçıyorsun?"dedim bir yandan ise onu baştan aşağı inceliyordum her hangi bir yarası var mı diye? Gözlerini kaçırdı

"Furkan ben bitirmek istiyorum"dedi titreyen bir ses tonu ile aldığım nefesin birden kesildiğini hisettim

"Yen-" Berke bir şey diyeceği anda elimi kaldırıp onu susturdum

"Ne diyorsun sen? seda iyi misin?"dedim kalbim deli gibi atıyordu ben onu günlerdir ararken o benden ayrılacağını söylüyordu

"Bu ikimiz içinde en iyi karar"dedi sesi hala titriyordu hayır seda bunu yapmazdı o benim orkidem'di o benim seda'mdı yapmaz yapamazdı gitmek için arkasına döndüğü an kolundan tuttum bakışları bana kaydı

"Furkan"diye fısıldadı onu kendime çektim kokusunu burnuma doldurdu orkide gibi kokuyordu ama o bunu farkında değildi kendime geldim ve gözlerinin içine baktım

"Neden? Yani neden seda bana bir sebep ver bu şekilde çekip gidemezsin"dedim tekrardan bakışlarını benden kaçırdı ve yere baktı alt dudağını dişlerinin arasına aldı seda bunu yapmak istemiyordu