Nang mataningan ang buhay ng mag-asawang umampon kay Lily Jane Salvador, nanganganib na itong mapatalsik sa pamilya nila. Para patuloy siyang kupkupin sa pamilya Salvador, isa lang ang hinihingi ng kanyang Lolo: Ang makagawa si LJ ng isang obra maes...
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
✞ £ ✞
Kinausap ako ng direktor pero hindi ko siya maintindihan dahil hindi na naalis ang mata ko sa walang lamang glass case sa gitna ng dome hall.
Isa lang naman ang mensahe ng direktor sa dami ng sinabi niya.
Sorry at nawala namin ang gawa mo. Sorry na hindi mahigpit ang security namin dahil akala namin walang mangyayari. Gagawin namin ang best namin pero walang kasiguraduhan na makikita pa natin ang gawa mo.
'Yan lang ang gusto niyang sabihin, pinaikot-ikot niya lang at iningles.
Nabalik ako sa reyalidad mula sa pagkakatitig sa glass case nang makaramdam ng pagtapik sa balikat ko. Ali came into my view, blocking the sight of the empty glass case.
He leaned down so we're at eye-level. His dark eyes were full of worry as it reflected my troubled expression.
"We apologize deeply, Miss Salvador," paumanhin ng direktor na hindi pa rin umaalis. Hinarap lang ako ni Ali nang mapansing hindi ako nakikinig.
Finally, as if the initial shock was not enough, the reality of what's happening dawned over me.
Nawawala ang manika ko.
Nagtangis ang bagang ko at hinarap ang direktor. "You think—"
"Thank you, Director Claremont." Ali held me back by my shoulders, stopping me from lashing out to the lady in front of us. "We'd like some time to talk to ourselves."
Nginitian ni Ali ang direktor na tinignan siya. Wala man lang akong makitang pag-aalala sa mata niya. She's still civil. Siguro may panghihinayang siyang nararamdaman pero hindi ko mabakas 'yun sa mata niya.
Pinilit na akong itinalikod ni Ali. Iniwanan ko ng matalim na tingin ang direktor bago ako nagpadala sa pagtulak sa akin ni Ali palabas ng Museum.
"LJ?" Ali called me, stopping in front of me. He leaned down again because of his height so he could see behind my messy dark hair. "Ayos ka lang?"
"Ayos?" lantaya ko. "Nawawala yung manika ko, Ali!" I pointed my hand back to the Museum. "Sa tingin mo ayos ako?"
