....
"Lütfen! Sizden rica ediyorum biraz sakin olur musunuz? Huzursuzluk yaratmak size hiç bir çözüm yolu sunmaz."
Her kafadan bir ses çıkarken Rüzgar abinin baskın ses tonu hepimizi susturmuştu.
Hastaneden eve gelene kadar hiç kimse konuşmamış herkes kendi şokunu kendi yaşarken olay Rüzgara anlatılırken şok dağılıp yorumlar başlamıştı.
E haliyle her kafadan bir ses çıkıyor anlaşmak imkansız oluyordu.Ama şu an herkes sessizdi.
"Anladığım kadarıyla Bilal Bey pek sakin biri değil." Sakinlik ve Bilal kelimeleri hiç uyuştu mu şimdi abi?
"Maalesef öyle abi." diyen Demirdi.
Oturduğum koltuğun yanına geçip oturmuş kolunu belimin arkasına koyarak arada bir bel boşluğumu okşuyordu.
"İyi de biz bu durumu Bilal amcaya söylersek..." Lafın devamını bilen bizler yerimizde irkilirken tüylerim diken diken olmuştu.
Aklıma gelen senaryolarla "ayy canım acıdı."diye mırıldandığımda omzumu öpen adam yanımda olduğunu söylüyordu.
Başımı omzuna koyduğumda saçlarımı okşamaya başladı.
"Beni affedin fakat şu bir gerçek ki aptalsınız." Kaşlarım anında çatıldı.Demir bir nefes verirken Dilan sinirle baktı Rüzgara ama konuşan bendim.
"Sen de beni affet ama madem çok akıllısın bir çözüm yolu göstersene."dememle elindeki kadehi sarı sıvıyla doldurdu ve kalçasını koltuğun kenarına yaslayıp bir elini kumaş pantolonun cebine koydu.
"Olay basit."dedi ve içkisinden bir yudum aldı."Kimse ağzını açmayacak."
Bu dahiyane fikir için gerçekten ayakta alkışlamak isterdim ama hamileyim ben.Demir dediki kendini yorma.Ya yorulmamam için arabadan indiğim an beni kucağına almıştı.Şapşal yaaaağğğğ.
"Zaten çocuğumda tamam abi ben bir süre daha hücre olarak kalırım diyip büyümeyecek değil mi?" Dediğimde güldü sarı soğuk nevale.
Demir kulağımın dibinde "çocuğum diyen ağzını yerim senin bal."demesiyle ben eridim,ben süblimleştim ben plazmoliz oldum!
Elimi çenesine atıp okşarken bir iç çekmiş sessizce "çok özledim."dediğinde "bende."diye karşılık verdim.
"O sırada siz de boş durmayacaksınız herhalde."diyerek dikkatleri tekrar üzerine çeken Rüzgarla gözlerimi kahvelerden zorlukla çektim.
"Bilal Beyi hazırlayacaksınız."diyince hepimiz "Neye?" Dedik.
"E kız istemeye?"
Ama benim kalbim güm.Yaa ben eveleneceğim! Ya benim bir bebeğim olacak! Düşünebiliyor musun? Benim ve Demirin bizim bebeğimiz.
"Demesi kolay.Adamla fena kavga ettim.Hayatta vermez." Diyen Demirimle yanaklarımı şişirip ofladım.Haklıydı.O gece neydi ya öyle.
"BENDEN SANA KIZ YOK!"
"KIZIN BENİM YÜZBAŞI!
"Bende herkesten habersiz kalktım buraya geldim ve bana çok sinirli."
O DERHAALL EVEEEEĞ demesi kulaklarımda yankılanıyor.
"Yarın sabah Türkiye'ye gideceksiniz.Akşamı bekleyin ve hepiniz babamla birlikte Bilal Beyin yanına gidin.Bir büyük eşliğinde gitmek daha güvenli." Diyince birbirimize baktık.Aslında olabilirdi.Mantıklı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dershane Hocam
Teen FictionYüce yaradan beni yaratırken bol keseden ego hamuruma katmışsa ben bir şey yapamam abicim. Ego doğuştan gelen bir şeydir,sonradan kazanılmaz! Tabi bu egonun yanında bir de güzellik ekle hamuruma. Bu iş tamamdır. Ego+Güzellik=Me Ben kim miyim?DUR BİR...
