Dershane Hocam

Vermiyorum

***

Benim size acilen kendim hakkında bir özet bilgi vermem lazım. Tabii genel bilgileri biliyorsunuz. Mesela adımın Melek, soyadımın Arıcı olduğunu.Ya da bir tane kertenkeleye benzeyen ikizimin, bir tanecik de abimin olduğunu bildiğinizi varsayarak geçiyorum. Tabii Fırat Albayrak olan abimin durumu biraz karışık ama...

Günlerden salı ve benim bu gece isteme gecem var. Verecek babam beni ve tahmin edin bakalım kime? Demir mi? Umarım kuru kuruya bir Demir demedin.
Bir de benden dinle.

Dershaneye geldiğinde ondan nefret üstüne nefret ettiğim, her hafta beni ödevlere boğarak resmen beni öldürmek isteyen, benimle sürekli uğraşıp duran, nefes almama izin vermeyen, kara kaşlı, kara gözlü, iri mi iri, çok güzel dudakları olan, her zaman yanımda olan ve ne olursa olsun beni bırakmayan, ilk birlikteliğimi matematik öğretmenimle yayadığım ve şu an rahmimde gün geçtikçe gelişen bir canlının babası bu gece beni istemeye geliyor.Evet Demir, Demir Güngör...

Hiç olmadığım kadar heyecanlı hissediyorum. Elim ayağım titriyor kalbim böyle pır pır diye uçup gidecek diye elim sürekli sol göğüsümün üzerinde. Geceyi düşledikçe suratımda aptal bir tebessüm oluşuyor.

Demirimle bu gece küçük fasulyemiz ve biz, bir aile olabilmek adına ilk adımı atıyoruz.

Düşünsene! Sadece bana ve Demirime ait bir ev ve o evde pat pat diye koşuşturan demircikler ve melekcikler...

"Yaaa!" Başımı uzandığım yastığa gömüp kıkırdadım. Çok güzel hissediyorum ama ben.

Elim karnımın üzerinde yerini aldı. "Ben babana sürekli meymenetsiz derdim bebeğim biliyor musun? Ve şimdi de o meymenetsiz bu gece bizi istemeye geliyor.Sen de heyecanlı mısın oğlum? Aaa yine oğlum dedim! Kız sen oğlan mısın, doğruyu söyle?"

Karnımı ovalarken dudaklarımın arasından bir gülüş kaçtı.O kadar mutlu hissediyorum ki sanırsın dağlarda gezen Heidi'yim anasını satayım.

Benim bir oğlum mu olacaktı? İkidir öylesine ağzımdan çıkıyordu. Oğlum olursa herkese anasının oğlu dedirtecek şekilde yetiştireceğim bebemi. Çatlak! Manyak! Gözükara! Doğal afet!

"Bebem sen çok şanslısın biliyor musun? Bir kere benim gibi bir anan ve bir kaç saat sonra bizi istemeye gelecek olan mükemmel bir baban var.Bak sana tek attı ve şu an sana sahibim."

Bu çocuğun doğmasını her şeyden çok istiyorum. Sonuçta onu yaparken onca acılara katlanan bendim. Tamam zevk de almıştım ama pezevenk ilk falan dinlemeden çatır çutur sikmişti ya. Sabaha kadar uyutmamıştı ve o geceden sonra hamile kalmam benim bu bebeğin nasıl doğacağı konusunda şüphelendiriyordu. İçimden bir ses fazla hiperaktif bir bebe olacağını söylüyordu. Demire çekmese bari.

"Bana bak söyle o genlerine burnun benimki gibi olacak. Böyle kaydırak gibi. Gören kıskansın be. Aaa bak saçların babanın ki gibi olsun. Beyaz tenli ol ama saçların siyaha çalsın.Bakışlarında babanın serseri gibi bakan bakışlarını taşırsan bozuşuruz."

Resmen şu an hücre olan bebemle tartışıyorum. Daha fazla kafayı sıyırmadan şu odadan çıksam iyi olacak.

Sabahtan beri Demirin bana göndereceği elbiseyi bekliyordum. Normalde abim ve Ömerle birlikte bana elbise bakmaya gidecektik ama Demirim yorulmamamı, sadece oturup fasulyemize iyi bakmamı söyleyince bence dediğini yapmıştım. Elbisemi o seçecek ve o gönderecekti ama hâlâ gelmemişti.Saat on iki buçuktu ve dediğine göre saat yedi de geleceklerdi.