GÖKYÜZÜNÜN KOKUSU | OMEGAVERSE (TAMAMLANDI)

-İz-

(Değiştirilmiştir, hikâye ilk bölümden itibaren değiştirilmiştir.)

Tutkulardan intihar
Günlerden Çarşamba
Ve ölmekten yeni bir sayfa...

Sabah olmuştu, Vensa hemen kalkıp, bir güzel kahvaltısını yapıp ormana çıktı, yavaş yavaş yürürken bir anda karnına bir ağrı saplandı! Aman tanrım! Neler oluyordu bu çok şiddetli bir ağrıydı. Soğuk soğuk terler dökmeye başladı küçük omega. Boğazına dikenli teller dolanmıştı sanki, kurdu dönüşmek için elinden geleni yapıyordu ona bunları yaşatan oydu ve nedeni de çok barizdi. Acıyla inlerken Vensa kendini yere attı, büyük bir ulumayla Vensa omegasını serbest bırakmış kuru yaprakların arasında kar beyazı kurt öylece can çekişmeye devam ediyordu.

Uluma sesini duyan delta bir anda ayaklandı, deltası bir anda ulumaya başladı. Neler olduğunu Kli bile anlamamıştı! Zilen Kli'ye öylece bakıyordu oda ayaklandı, "Kli? Ne oluyor?" Kli nefes almakta zorlanıyor çünkü deltası ondan bağımız hareket ediyordu. "O-orman!" Deyip kendini binadan dışarı ormana attı.

Zilende peşinden gitti.

Devasa kurduna dönmesi ormana atlamasıyla bir olmuştu. Neler olduğunu bilmiyordu ama bu lanet acıyı ona çektiren her ne haltsa buna bir son vermek istiyordu

O sabah yağmur yağıyor, gökyüzünde ki sular yeri dövercesine yağıyordu. Bir hayalde kaybulup giden anılar gibiydi yağmur damlaları.

O sabah omega hemen hastaneye kaldırılmış Hendi onu o halde görmesiyle resmen çıldırmış ve bir süre sonra gerekenleri yapıp başında beklemeye başlamışlardı, üçü birlikte.

Delta' nın kurduna acı çektiren şey hemşireydi ve Kli kurduna çok kızgındı kendisinide, kurdu omegayı hissetmiş orada delirmişti. Ensesinden tutup sırtına atmış daha sonra koşarak hastaneye getirmişti.

Şimdi ise omeganın yastığın yanına ilk kollarını daha sonra kollarının üstüne de başını koymuş uyuyordu. Omeganın yanına gelince delta öfkelenmiş, ve bunu ona kim yaptıysa yarın sabah bedelini ödetecekti. Hiç kimse onun halkından birine zarar veremezdi.

Şuan iyilerdi, her ikisi de çok yorulmuştu. Sahi onları gerçekten yoran neydi? Mesela delta sadece işi yüzünden mi yoruluyordu? Ya da omega bulamadığı eşi ve kuramadığı yuvası yüzünden miydi bu yorgunluğu?

"Ne zaman iyi olacak?" Delta hala başını ordan kaldırmadan Hendi'ye sormuştu sorusunu. "İstersen git." Dümdüz sesiyle söyledi Hendi bunu. Vensa'nın bu hallerde olmasından Hendi nefret ediyordu.

"Gitmeyeceğim." Hendi anlaşılan bu gece uzun olacak dedi içinden.

Sahi delta neden gitmek istemiyordu? Kli buna anlam veremiyordu, şuan onun yastığına dağılan saçlarının kokusu bile uykusunu getiriyordu deltasına. "Sen onu nasıl buldun?"

"Ormanda eve giderken gördüm." Hayır ona hissettiğini söylemeyecekti. Eğer Hendi'ye söylerse hemşirenin de kulağına giderdi, ve delta boş yere bir omegayı umutlandırmak istemiyordu. Düşüncesi bile midesini bulandırıyordu.

Gerçi Vensa umutlanırmıydı? Asla oda bu durumdan tiksinirdi. "Öyle mi? Eve ne zamandır hastanenin önünden geçerek gidiyorsun?" Hendi şüpheliydi.

"Ne söylememi beklersin? Onun acısını deltamın hissettiğini falan mı?!" Hendi'nin gözleri kocaman oldu,

"Lan! Ay yok! Asla! Duymamış olayım!" Hendi Kliyi sevmiyordu, Meviz varken Kli'yi düşünmek bile istemiyordu Vensa'nın yanında. Neden? Çünkü Kli çok hödük ve çok çapkın biriydi. Ayrıca Meviz gibi yakışıklı ve saygılı bir alfa herkese lazımdı.