GÖKYÜZÜNÜN KOKUSU | OMEGAVERSE (TAMAMLANDI)

-Şenlik-

(Düzenlemiştir, hikaye ilk bölümden itibaren değiştirilmiştir.)

"Ah cidden bu kadın!" Üç gün olmuştu Milen hastanede çalışmaya başlayalı. Daha çok çalışıyor mu yoksa yatıyor mu belli olmuyordu ya Vensa ve Hendi katlanıyordu. "Kalkıp biraz hastalarla ilgilenmeye ne dersin Milen?" Hendi kollarını göğsünde birleştirip bacak bacak üstüne atıp hastalar yerine telefonuyla ilgilenen Milene ters ters bakıyordu. Milen kahverengi gözlerini umursamazca Hendi'ye çevirdi, "Baktım ben iki üç tanesine." Aslında bakmamıştı, hastaneye süslenip Kli onu her akşam alıyor diye geliyordu. Birde yorgunum numarası yapıyor bu Vensa ve Hendi'nin sinirini bozuyordu. Hendi sinirle kapıyı kapattınca karşısında zebellah gibi dikilmiş deltayı görünce irkildi, "Milen nerde?" Düz ve sert söylediği şeyle Hendi terslendi, "İçerde, oturuyor." Deyip çekilip gitti. O da içeriye girmişti.

Hendi sinirle Vensa'nın yanına gitti. "Bu kadını boğacağım!" Vensa bir hastanın serumunu değiştiriyordu, "Ne yaptı yine?" Hendi sinirle güldü, "Keşke bir şey yapsa! Ama hiç bir halt yemiyor!"

Vensa sinirle göz devirdi, "Off deltayla konuş Hendi, alsın hastaneden."

"Ben niye konuşuyorum? O hiç bir sözden anlamaz."

"Bende konuşmam. Geçen gün dediklerini unuttum mu?"

Hendi sinirle ofladı. "Biraz daha böyle giderse söylerim." Deyip uzaklaştı.

Vensa oflayıp önüne döndü imzalaması gereken tonla dosya vardı. Birine başlamıştı ki "Doktor sen misin?!" Vensa gözlerini kapatıp biraz sabır diledi. Cidden burda asla ama asla doğru düzgün çalışılmıyordu! Vensa sandalyeyle birlikte dönüp karşısında ki iri yarı adama baktı, "Evet, buyrun?" Hendi'yi çarsa gelmezdi şimdi sinirliydi. "Bu ilaçlardan almak istiyorum!" Elinde ki poşette ki ilaçları Vensaya uzattı, Vensa poşeti alıp için de ki ilaçlara göz gezdirdi. "İnanın bunlardan hiç kalmadı."

"Ne demek kalmadı lan!" Masaya bir yumruk geçirince Vensa irkildi. "Kalmadı diyorum bayım! Haftaya gelirler!" Adam sinirle güldü, Vensa'nın da sinirleri gerilmişti. "Haftaya falan bilmem ben! Şimdi istiyorum!"

"Yok kardeşim! Yok!" Vensa diretirken adam tam elini havaya kaldırmıştı ki, delta adamın kolundan tutup geri kıvrdı kolaylıkla, "Senin o kaldırdığın kolunu dirsekten kırarım lan, duydun mu beni?!" Hastanede öyle bir bağırmıştı ki Hendi koşarak geldi, Milen sinirle Vensaya bakıyordu. "Yok diyor! Neyini anlamıyorsun! İlla biri gelip belanı siksin mi?!" Hala bağırıyordu, adam acıyla inlerken Kli'nin gözü dönmüş gibiydi, "Bırak!" Sıkıntılı adam resmen belinden bir bıçak çıkarıp Kli tutamadan bel boşluğunda saplaycaktı ki , sıyırdı! Vensa endişeyle gözleri kocaman oldu, fakat Kli çoktan adamı yere yatırmış üstüne çıkıp yumruklara boğuyordu.

"Yapma! Dur! Ölecek!" Altında ki adam bir alfa olduğu için deltaların gücüne pek fazla dayanamazdı. Vensa en sonunda gidip Kli'nin hava da ki yumruğunu tuttu. Altında ki adamın ağzı yüzü kan içindeydi. "Bırak." Diyebildi Vensa. Kli'nin gözleri öyle bir sinirle bakıyordu ki, elini Vensa'nın elinden sertçe çekip adamın üstünden kalktı, Vensa yaralı adama bakacağı sırada Kli kolundan tuttu, "Bırak şunu." Dişlerini sıkarak konuşmuştu, "Bu benim görevim, ona yardım-"

Kli kanayan yarasını ona gösterdi, "Sanırım bu da senin görevin." Kaşları imayla havalandı. Hendi koşarak yanlarına geldi, "Vensa sen deltaya bak. Bunu ben hallederim."

Vensa başını salladı, önden o arkasından delta ufakça inleyerek geldi. "Otur." Vensa onun gözlerine bile bakmazken delta resmen omegayı bir güzel süzüyordu. Vensa hemen gerekenleri alıp yan oturan deltanın yanına geldi. "Aç." Kli göz devirdi, "Arkamdan ya hani? Nasıl açayım?" Vensa da göz devirmek istedi. Mecburen eldivenli elleriyle tişörtünü o sıyırdı yukarı doğru. Kli'nin ağzından canını acıldığı belli olan bir nida çıktı, "Acıyor mu?"