GÖKYÜZÜNÜN KOKUSU | OMEGAVERSE (TAMAMLANDI)

-Vensa Giel-

Günler günleri haftalar haftaları kovalıyordu. Geçen sadece zaman değildi, zamanın bıraktığı güzel şeylerde geçiyordu elbet. Fakat her güzelliğin yanında bir kötülükte olmalı mıydı?

Vensa ağır ağır merdivenlerden çıkarken gecenin bir yarısıydı. Nöbetten geliyordu, eşi ve oğlu uyuyor diye düşündü.

Yatak odasının kapısını usulca açıp kapatacağı sırada kolundan bir eli sıkıca kavrayıp kendine çekti, daha sonra ayağı ile kapıyı kapattı, "Lan!" Vensa'nın ağızdan çıkan şaşkınlık nidalarından sonra duyduğu tanıdık koku ile içi rahatladı. Oda karanlıktı, ayın ışığı biraz odayı aydınlatıyordu.

"Ne yapıyorsun Kli? Hala uyumadın mı?! Korktum!" Vensa fısıltılarıyla Kli'yi azarlarken. Kli bir şey demeden Vensa'nın burnunun ucuna burnunu sürttü. "Şhh," sesi yorgundu ve fısıldamıştı, anlaşılan oda eve geç gelmişti. "Felin uyudu." Dedi daha sonra, Vensa güldü. "Ee?" Dedi imayla. Kli de sırtıp Vensa'nın dudaklarına dudaklarını sürttü öpmüyordu. "Özledim." Fısıltısı Vensa'nın ruhuna işlerken, güldü. "Yarın işe gitmeyeceksin bebeğim. Çünkü bir sürprizim var."

"Yorgunsam Kli Giel?" Kli eşinin ilk kez ona adı ve soyadı ile seslenmesine karşı sırıttı, "Ayrıca ne sürprizi?" Kli hala gülmeye devam ediyordu. "Görürsün yarın Vensa Giel?"

Kli daha fazla beklemedi sıcak dudakları birbirine bastırıp eşinin ince belini kavradı büyük eliyle. Sanki çok fazla ayrı kalmışlar gibi öpüyordu eşinin dudaklarını. Vensa da karşılık veriyordu fakat cidden yorgundu. Kli'nin eli Vensa'nın bel altına doğru indi usulca, "Çok yorgun musun?" Fısıldayıp omegasının kulağına eğildi. "Biraz." Diyebildi Vensa Sadece. Mührü sızlıyordu. Kli aldırış etmeden Vensa'nın mührüne dudaklarını bastırdı, derince nefesler alıp verdi. "Merak etme çok yormayacağım seni," deyip Kli yine eşinin dudaklarına kapandı.

İki kalp birbirine aşık olurdu da peki ya? Ruhlar? O zaman işler nasıl değişirdi?

•

"Kalk hadi uykucu!" Kli'nin kalın ve uykulu sesi Vensa'nın kulaklarında yankılanırken kaşlarını çatıp mızmızlandı. "Uyuyacağım!" Dedi Vensa sinirle. Kli gülüp eşine yaklaştı, yatağa bir dizini koyup eğilip yanağını öptü. "Öğle oldu yavrum farkında mısın?" Vensa'nın gözleri açıldı, "Ne öğle mi?!" Dedi endişeyle. Sonra sırt üstü döndü Vensa. Kli tek diziyle yatağa dayanmış destek alarak Vensa'nın üstüne eğilmişti. "Hadi?" Dedi yanağını öperken.

Aşağıdan gelen kapı sesiyke Kli'nin kaşları çatıldı. Fakat sanki kapıyı çalmıyor yumrukluyordu. Kli hızla ayağa kalktı. "Siktiğimin kapısını sokacağım şimdi götüne!" Hızla kapıyı açıp merdivenlere yöneldi Kli, "Kli dur!" Vensa hemen kalkıp Kli'nin arkasından koşturdu.

Kli hızla kapıyı açıp karşısında duran Hendi'ye bakıyordu, "Sen gerizaklı mısın Hendi?! Sabah sabah kır siktiğimin kapısını!"

"Kli?! Sesini kes al beni içeriye!" Kli göz devirdi, "Kızım seni işin gücün yok mu?! Sal ulan bizi!"

"Vensa!" Hendi dişlerini sıkmış beni içeriye alın diye yalvarıyordu. "Kli gelsin, ne yapıyorsun?"

Kli kolunu kapıdan çekti. Hendi içeriye hemen girip kapıyı kapattı, "Sonunda! Tanrım!" Hendi endişeyle camdan baktı. "Ne oluyor Hendi?!"

"Kim bilir ne bok yedi?" Kli umursamazca mutfağa doğru girerken Hendi sinirli sinirli bakıyordu, "Sen bu dağdan inmişin tam olarak neresine baktın Vensa?"

Vensa alt dudağını ısırdı, "Vensa, güzelim yanıma gel. Bağzıları aklına girmeye çalışıyor."

"Sen yokken biz vardık!"