GÖKYÜZÜNÜN KOKUSU | OMEGAVERSE (TAMAMLANDI)

FİNAL

Hayat, bilinmeyeni bildirir çoğu zaman bizi iki tercih arasında bırakır bazen de zor duruma düşürür yapabileceğimiz bir tercih bile sunmadan bizi yaşamaya zorlar. Yapabileceğimiz bir şey yoktur. Olması gereken budur. Fakat bu zorluklar sonunda, ne kadar sürerse sürsün, gülmekten ağlayacağımız umutlar, sonlar saklıdır.

"Neyi var Hendi?!" Kli endişeyle karşında duran betaya bakıyordu. Hendi'nin gözlerinden bir şey anlaşılmıyorduda, Kli daha çok endişelendi canından çok sevdiği omegasına bir şey olsa yaşayamazdı. Onu bir kez kaybetme korkusu yaşamışken ikincisi bile çok ağır geliyordu şimdi ona. Bir anda neler olduğunu bir türlü anlayamamış, aklından geçen türlü türlü kötü düşüncelere engel olamıyordu.

"Kli..." Dedi Hendi umutsuzca bakarken, Kli parmaklarına da ki minik sıkı yumruğu hissedince başını aşağıya eğdi. Felin gözleri dolu dolu babasına bakıyordu. Kli endişeyle Felinin önünde diz çöktü, "Şhh, neden ağlıyorsun oğlum?" Felin minik başını babasının geniş omzuna yasladı, "Ya-ya benim yüzümden... Anneme bir şey olursa baba?" Sesi konuşurken titriyor göz yaşlarına engel olamıyordu küçük çocuk. Annesini öyle baygın görünce çok korkmuştu. Kli Felinin saçlarını okşadı, "Hayır bir tanem, bir şey olmayacak annene?" Kli ayağa kalktı, Hendi'nin yüzünde ki sırıtışı görünce kaşları çatıldı, "Dalga mı geçiyorsun Hendi?! VENSAYA NE OLDUĞU BELLİ DEĞİL SEN BİR DE SIRITIYOR MUSUN?!"

"Abi?!" Zilen Kli'nin kolunu tuttu. Hendi'nin sinirleri bozulmuştu, "Kudurma be!" Diye oda Kli'ye bağırdı.

"Bir şey söyleyeceğim boğazımıza tıkıyorsun he!"

Kli sinirle anlını ovdu, "Hendi! Benim canımı sıkma karıma ne olduğunu söyle artık!"

Hendi yüzünde ki koca bir gülüşle bağırmaya başladı , " VENSA HAMİLE AYOL!" Yerinde zıplarken Kli'nin omzuna bir yumruk indirmişti. Kli Hendi'ye bakakalmış sanki olanları idrak edemiyordu. İlk önce Hendi ve Zilen sarılmış daha sonra Zilen, "Hayırlı olsun kardeşim!" Deyip Kli'ye sarılsa da Kli hala donup kalmıştı, Felin kocaman gülerken Kli'nin elini salladı, "Baba! Annem hamileymiş niye tepki vermiyorsun?!"

Kli tamamen donmuştu, ne yani? Uğruna ölüp bitti güzel karısından bir de bebeği mi olacaktı! Küçük, minik, aynı Vensa gibi? Küçük bir bebek?!

"VENSAAAA!" Kli kocaman bağırırken koşa koşa Vensa'nın odasına gitti. Hendi, Zilen ve Felin üçlüsü de Kli'nin arkasından koştular. Tüm hastane halkı onlara acayip acayip bakıyordu.

Kli hızla odaya girince Vensa öylece camdan dışarı bakıyordu. Başını hızla açılan kapıya çevirmiş yüzünde kocaman gülümseme olan eşini görmüştü.

"Kli?" Kli hemen Vensa'nın yanına gelip oturdu, anlına, yanağına, dudaklarına , saçlarına bir çok kez öpücük bıraktı. Vensa hala olayların şokunu yaşıyor ne olduğunu anlamıyordu?

"K-Kli?!" Kliyi bir yandan da üstünden itmeye çalışıyor fakat Kli durmuyordu ki sonunda başardı. "Kli! Dur ne yapıyorsun?! Hastayım diye mi bu mutluluk anlamadım ki?!" Vensa da alayla Kli'ye gülerken, Kli Vensa'nın ellerini tutup avuç içlerinde derince bir öpücük kondurdu. Gözleri Hendi'yi bulunca Hendi göz kırptı geri Vensaya döndü.

"Vensa..." Vensa hala anlamaz bakışlar atıyordu. "Efendim?" Kaşları çatık eşine bakmayı sürdürüyordu. "Vensa bizim... Bizim, bir tane daha bebeğimiz olacak!"

Felin ellerini birbirine çırparken Hendi düşen göz yaşlarını siliyor, Zilen'in omzunu göz yaşlarıyla ıslatmaya şimdiden başlamıştı.

Vensa Kli'nin dedikleriyle kaşları çatıldı, nefes almayı unutmuştu. Öylece Kli'ye bakıyordu. Kli eşinin saçlarını geri doğru itti, "Yavrum nefes ver." Vensa Kli'nin talimatına uyup geri nefesini verdi. "N-Ne?" Kli hala gülmeyi sürdürüyorken Vensa yatakta doğruldu. "Ş-şaka değil değil mi? Kli, bak bunun şakası olmaz boşarım seni!"