GÖKYÜZÜNÜN KOKUSU | OMEGAVERSE (TAMAMLANDI)

-Aile-

"Vensa!" Kli aşağıdan üst katta hazırlanması için yarım saattir beklediği omegasına sabrı tükenmiş gibi bağırdı.  "Ya geldim!" Bugün Vensa ve Kli Felini almaya gidiyorlardı. "Yarım saat oldu be yavrum hadi ya?!" Kli kaşlarını çatmış stem ediyordu. Vensa Kli'nin, Feline bir an önce kavuşması için can attığın biliyor hatta buna içten içe hayran kalıyordu. Son merdivenden zıplayarak inip parmak uçlarında yükseldi ve Kli'nin hafif sakallı yanağına bir öpücük kondurdu, "Tamam bak gideceğiz işte?" Kli Vensa'nın belinden tutup yüzünü boynuna koydu, "Çok özledim, biraz acele ediyorum yanlış anlama." Kli Vensayı kırmak istemezdi, Vensa tabii ki bunu anlıyordu.

"Hayır tabii ki, heyecanını anlıyorum Kli. Sonuçta birbirinizden hiç bu kadar ayrı kalmamıştınız değil mi?" Vensa Kli'nin sırtını pat patladı iki kez, Kli gülüp Vensa'nın boynunu öptü. "İyi ki yanımdasın omegam." Vensa bu lafı Kli'nin ağzından duyduğu zaman gereksiz bir heyecana kapılıyordu. Buda mı ırkı gereği oluyordu? Yoksa bu adam çok mu etkileyici söylüyordu? Ahh! Pekâlâ sorun kesinlikle Vensa'nın midesinde ki aptal kelebeklerden oluyordu.

"Hadi gidelim." Vensa Kli'den ayrılınca birlikte el ele evden çıkıp Felin için çocuk esirgeme yurduna doğru ilerlediler. Hava çok soğuk değildi, yerde bir karış kar olsa da aksine güzel bir hava katıyordu. Büyük uzun boylu ağaçların üzerinde ki kar kütlelerinini saymazsak aslında kış o kadar da kötü geçmiyordu. Geçen yıl ağaçlardan düşen kar yığının altında bir alfanın kalıp öldüğü söyleniyordu, bu yüzden bu Vensayı bazen korkutuyordu.

Yaklaşık yirmi dakikalık mesafeden sonra yurda gelmişlerdi fakat... Bir sorun vardı.

"Beyefendi? Resmi bir şekilde şuan evli olmalısınız diyorum!" Masanın önünde duran kısa saçlı gözlüklü kadın resmen Felini, Kli ve Vensayla vermiyordu.

"Bende diyorum ki, Felini ben zaten evlatlık aldım!"

Kadın sinirle güldü, "Anlamak istemiyor musunuz bayım? Siz sürgün edildiniz ve evlatlığınız iptal oldu. Yok!" Kadın ellerini birbirine çarparak Kli'yle inatlaşıyordu. Kli'nin çok sınırlı olduğu belliydi on dakikadır kadına dil döküyorlardı da, kadın asla ikna olmuyordu.

Kli sinirle ağlamak ister gibi kadına arkasını dönüp Vensayı kendine çekip saçını öptü sakin  kalmaya çalışıyordu. Vensa bir şey anlamıyor gibi Kli'nin göğsünde mırıldandı, "Kli... Sorun buysa erken olması benim için bir sıkıntı değil?"

Sonuçta evleneceklerdi zaten evli gibi yaşıyorlardı. Bunu sadece resmiyete dökmek vardı geriye kalan. Ruh eşleri birbirini bulup mühürlendiğinde ayrı yaşamazlardı.

Kli başını iki yana salladı, "Hayır gülüm, ben sana daha söz verdiğim gibi evlenme teklifi etmedim ne evlenmesi?"  Vensa göz devirdi başını yukarı doğru kaldırıp Kli'nin yeşillerine baktı, "Kli... Sen beni mühürlemeden önce ettin ya?"

Kli'nin kaşları çatıldı, "Yoo? O sadece bir izindi?"

Vensa ağlamak ister gibi geri başını yasladı. "Ne yapacağız o zaman?"

"Felini almadan burdan çıkmayacağız orası kesin."

Kli Vensadan ayrılıp geri kadının yanına gitti,

"Benim kim olduğumu biliyor musun?" Kadın alayla güldü, "Evet?"

"Güzel, 100.000."

"Ne?" Vensa bir an şaşkınlık nidaları döktü. Kadın arkasına yaslanıp şüpheyle Kli'yi süzdü, "200.000, bu akşam paran hesabına yatar?" Vensa arkada öksürük krizlerine giriyordu, bu kadar fazla parayı bırak görmeyi aklının ucundan bile geçiremezdi. Fakat Kli sanki 10, 20 liradan bahsediyor gibiydi?!