Lalisa P.O.V~~
ក្លិនខ្លួនក្រអូបប្រហើរដ៏សែនទាក់ទាញចេញពីរាងកាយស្រស់ស្អាតនូណាបានដុតរោលអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំគួរឲ្យចង់ថ្នាក់ថ្នម នូណាព្យាយាមរើដែរប៉ុន្តែនាងបែរជាទោរទន់ខ្ញុំបំបោសអង្អែលទៅវិញ នូណាគឺជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់រឿងអីដែលខ្ញុំឲ្យនាងធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នកផ្សេងនោះ? អ្វីដែលខ្ញុំចង់បានហើយ ខ្ញុំត្រូវតែយកវាឲ្យបាន!
«អ្ហឺស...លី...សា...!!» ជេនគ្រហឹមក្នុងបំពង់កចាប់ដៃដែលរាវនាងនោះជាប់ រួចក៏បែរខ្លួនមករករាងខ្ពស់វិញទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗ លីសាញញឹមចុងមាត់សម្លឹងមុខដ៏គួរឲ្យអាណិតរបស់នូណាមិនដាក់ភ្នែក មិនមែនគួរឲ្យអាណិតសម្រាប់គេនោះទេ វាប្រែជាទាក់ទាញសម្រាប់គេទៅវិញ។ ជេនយកដៃរុញគេឲ្យឆ្ងាយពីនាងទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោង...
«ឯងធ្វើបែបនេះឯងមិនគិតថាខុសចំពោះយើងដែលជាបងស្រីរបស់ឯងទេតើមែនទេ?» ជេនបន្លឺមួយប្រយោគដែលធ្វើឲ្យរាងខ្ពស់ចាប់ផ្ដើមមានសតិជាងមុខប៉ុន្តែគេក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ផ្អឹបនឹងមាត់តូចច្រមិចជាប់ តែជេនបិទមាត់មិនព្រមឲ្យលីលុកលុយបាន មិនចាំយូរលីសាសើយរ៉ូបជេនមកលើអស់រលីងអាក្រាតកណ្ដាលវាលល្ហល្ហេវ ព្រោះនាងមិនបានពាក់ខោអាវខាងក្នុងនោះទេ...
«អ្ហាស់...» ស្រីល្អធ្លោយសម្លេងថ្ងូរស្របពេលដែលដៃធំច្បាមច្របាច់ទ្រូងក្រពុំទាំងពីរមិនមេត្តា ឱកាសល្អអណ្ដាតប៉ិនប្រសប់លុកលុយក្រអូមមាត់របស់នាងជញ្ជក់លាន់ឮពេញបន្ទប់គេង...
-ពេលព្រឹកក៏បានចូលមកដល់...
រាងកាយតូចស្រឡូនគេងលង់លក់ឱបក្រសោបកាយមាំរបស់ឡាលីសាជាប់យ៉ាងសុខស្រួល លីកម្រើកខ្លួនតិចៗព្រមទាំងបើកភ្នែកសម្លឹងមកនារីទាំងញញឹមផ្អែម បន្ទាប់មកក៏ឱនថើបថ្ងាសស្រីស្របដោយក្ដីស្រឡាញ់ពេញទ្រូង...
«សង្ឃឹមថាពេលនូណាក្រោកឡើងហើយ នឹងមិនខឹងខ្ញុំ» លីសាបន្លឺប្រយោគតិចៗក្នុងចិត្តក៏មានអារម្មណ៍ថាខុសចំពោះនាងបន្តិចដែរ ប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺមកពីស្រឡាញ់តែមួយគត់ ចង់បន្ទោសនៅពេលនេះក៏វាហួសពេល ព្រោះអ្វីៗវាហួសពេលអស់ទៅហើយ អ្វីដែលគួរធ្វើបន្ទាប់គឺការទទួលខុសត្រូវលើអ្វីដែលគេបានធ្វើមកលើនាង...
