27 Yıllık Kayıp

1. Bölüm (Mektup)

Başlangıç Tarihiniz 👉🏻

Yeni bir ameliyattan çıkıp kendimi yorgunlukla odama attım. Günün 4. ameliyatıydı ve bu gece nöbetim vardı. Biraz enerji toplayıp dinlenmek için odamdaki koltuğa uzandım ve yorgunlukla gözlerimi kapattım.

Birisinin beni dürtmesiyle yerimden sıçrayarak uyandım. "Ne oldu?!"

Sevim bana sırıtarak bakarken sakince ayaklarımı iterek kendine yer açıp oturdu. "Dünya yansa fark etmeyeceksin Ayla. Odanda yarım saattir dolanıp seni uyandırmaya çalışıyorum. Neyse de sana bir zarf gelmiş seni göremeyince de aşağıda bana verdiler."

Kaşlarımı çatarak elindeki zarfa baktım. Siyah ve köşede beyaz bir tükenmez ile ismim yazılı bir zarftı. -Ayla Beren Camcı-

Merakla elime alıp zarfı şöyle bir inceledim. "Kim göndermiş peki?"

Sevim omuz silkti "Ben de sordum ama getireni görmemişler. Senin adının yazılı olduğunu görünce de bana verdiler işte. Aç bak bakalım, belki içinde yazıyordur. Merak ettim bu gizemli kişiyi." Bana haylazca bakıp imalı imalı konuştu. "Senin şu hayranlarından olmasın yine? Ülkece ünlü Doktor Ayla Beren Camcı ve meşhur adayları."

Arkadaşımın saçmalıklarına göz devirdim ve zarfı yavaşça açtım. İçinden çıkan kağıt ve bir kart beni meraklandırırken karttan yazan ismi okudum. "Bülent Güçlü"
Sevim duyduğu isim ile hemen lafa atladı " Hani şu ünlü şirket sahibi Bülent Güçlü mü? Oğulları ile oldukça dillerde dolanıyorlardı son aylarda. Oldukça başarılı bir aile. Ayy Ayla o adam ne alaka?!" diye deyecanla konuştu.

Onu takmayarak kartı sehpaya koyup kağıdı açtım.

Sevgili biricik Güçlü kızı,

Okuyacakların inanması oldukça zor şeyler ki bunlara benim sebep olmam inanman için yeter de artar aslında. Büyüdüğün o yetimhanede, yaşadıklarında ufak bir intikam oyununun sonuçlarıydı. Sende her normal çocuk gibi aile sevgisi ile büyüyüp yaşaman gerekirken zamanında babanın o açgözlülüğünün bedelini biricik kızları olarak misli ile yaşadın. Onlarda ailesinden sandığıkları o kızla bir gün bile huzurlu olamadılar. Görüyorum ki sen onlar olmadan da ayakları üzerinde durabilen güçlü bir kadın olmuşsun. Tam da "Güçlü Ailesi" ne yaraşır bir kız hemde. Anladığın kadarı ile de seni gerçek ailenden ayırıp o yetimhaneye bıraktım. İnanması oldukça güç tabii o yüzden de o kartı sana veriyorum. 27 yıl sonra gerçekler ortaya çıksın artık. Bu zarf elindeyse de ben artık ölmüşümdür o yüzden boşuna beni aramaya kalkma. Git ve ailenden dahada fazlasını öğren benden bu kadar güzel kız.

İntikam sona erdi, oyun bitti♧

F.A.

Okuduklarım ile şok olmuştum. Ellerim titrerken kağıt elimden yavaşça yere doğru süzüldü tıpkı gözümden bir damla yaş gibi. İnanamadım, inanmak istemedim yazılanlara. Koca bir şaka olmalıydı.

27 yıldır yaşadıklarım, çektiğim zorluklar, yalnız verdiğim savaşlar hepsi intikam oyunu yüzündeymiş. Bir bebeğin hayatı ile oynanan bir oyun. Hangi insan bu kadar gaddar ve kalpsiz olabilir ki? Her ne olursa olsun bunu nasıl yapabilir? Vicdan diyemeyeceğim çünkü olsaydı bunu yapamazdı.

Sevim bir anda çöküşümü görmesi ile beni anlayamadı ve yere düşen kâğıdı okumaya başladı. "Yok artık!! Bu yazılanlar doğru mu?! İnanamıyorum cidden." Hemen yanıma çöküp titreyen ellerimi kavrayıp beni kendine çekti.
" Ayla bitanem kendine gel. Bak bana. İnanılacak gibi değil evet ama bununda beraber üstesinden geleceğiz." Kollarını bedime sarıp beni sıkıca sarmaladı.