Hazan Vakti| Asker&Doktor

Hazan Vakti| 33

🖇️Herkese selamlar, nasılsınız?

🖇️Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur, keyifli okumalar dilerim.

🖇️Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen.

Bu bölümü busrabencnmm  ithaf ediyorum..

33.Bölüm

İnsan bazı kararlar alırken çok iyi düşünmeliydi. Şehir değiştirirken, bir yere gideceğinde, birine şans verdiğinde her şeyi çok iyi düşünmesi gerekiyordu. Zira bazı kararlardan geri dönmek hiç kolay olmuyordu. Hele ki benim gibi durumda olanların daha iyi düşünmesi gerekiyordu. Benim gibi yalnızlığını tek bir kişiyle paylaşacaksa insan her şeyi düşünmeliydi.

Bir askerle evlenmek kararı vermeden önce insanın bazı şeyleri iyi tartması gerekiyordu. Onun sürekli yanımda olmayacağı gerçeğiyle yüzleşmesi gerekiyordu. Tıpkı bugün olduğu gibi. En mutlu günlerimizden birinde kalbimin mutlulukla çarpması gerekirken benim kalbim aldığım haberle birlikte endişe, korku ve daha şimdiden özlemle çarpmaya başlamıştı.

İki ay çok uzundu, evet tam iki ay olmayabilirdi ama iki aydan uzun olma ihtimali de vardı. Bu özlemle nasıl başa çıkmam gerektiğini bilmiyordum. Tek bildiğim şey her telefon çaldığında yüreğimin ağzıma gelecek olmasıydı.

"Beş dakika da tüm mutluluğunu alıp götürdüm. Mutlulukla gülümsemen gerekirken durgun durgun etrafa bakmana neden oldum." diyen Alparslan ile birlikte düşüncelerimden sıyrıldım. Onu izliyordum ancak zihnimdeki düşünceler onu görmemi bile engelliyordu.

Yan profilinden onu izlerken bakışları kısaca bana doğru döndü. O da benim gibi düşünceliydi, üzgün olduğu gözlerinden bile belliydi. "Senin suçun değil." diyerek onu izlemeye devam ettim. Misafirler gittikten sonra Alparslan ile baş başa kalacağımız yalnızca birkaç saatimiz vardı. Ve ben bu saati onu izleyerek geçirmek istiyordum.

Nişan merasimi bittikten sonra topluca pasta kesmiş ve bunu kutlamıştık. Alparslan'ın bomba etkisi yaratan haberinden sonra biraz daha vakit geçirmiş, sonrasında da misafirlerimizi uğurlamıştık. Onlar gittiğinde baş başa kalmıştık koskoca evde. Bundan birkaç saat sonra ise düşüncelerimle, endişelerimle baş başa kalacaktım.

Tıraş köpüğü sürdüğü yanağını jiletle keserken sözlerime devam ettim. "Böyle günlerimiz hep olacak, ben yalnızca seni yanımdayken bile özlerken iki ay yokluğuna nasıl dayanacağımı düşünüyordum."

"İnan bana bunun çözümünü bulsam ilk önce kendim kullanırdım. Ne yazık ki bir çözümü yok." dediğinde büyükçe yutkundum. Alparslan tıraş olmaya devam ederken sessiz kalarak Alparslan'ı izlemeye devam ettim.

 "Her fırsat bulduğumda seni arayacağım, sende bana mesaj atarsın. Mesajları görmek büyük bir motivasyon kaynağı oluyor." dediğinde başımı salladım. "Atarım sen yeter ki iste." diyerek tebessüm ettim ve elimi elinin üzerine yasladım. Alparslan gülümseyerek yüzüme bakarken konuştu. "Ben döndükten sonra da düğün hazırlıklarına başlarız." dediğinde başımı salladım. "Olur."