ဗီလိနျရှဈဇှငျးက ပနျးပှငျ့လေးလိုပါလား-Zawgyi (Ongoing)

အခန္း ၇

ျပတင္းေပါက္မွာ တင္းက်ပ္စြာပိတ္ထားၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနေလသည္။

စုပိုင္ခ်ဲ႔မွာမူကား စားပဲြတြင္ထိုင္လ်ွက္ လက္ထဲ၌လည္း ဆံထိုးတစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္ကာ ရံဖန္ရံခါတြင္ ဖေယာင္းတိုင္မီးႏွင့္ ေဆာ့ကစားေနေလ၏။

“ယဲ့ပင္းရန္က ထြက္သြားၿပီ” အသံတိုးတိုး၊ သေရာ္ဟန္မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေရရြတ္လိုက္သည္။ “ရွန႔္မင္သစ္သီးကို ဘယ္လိုယူရေတာ့မွာလဲ?”

အစက သူ၏အစီအစဉ္မွာ ယဲ့ပင္းရန္အား ခ်င္းလင္ဂိုဏ္းတြင္ရက္အနည္းၾကာမ်ွ ထပ္ေနခိုင္းရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုခ်ိန္တြင္ ယဲ့ပင္းရန္မွာ ဒဏ္ရာရေနသည္ျဖစ္၍ ရွန႔္မင္သစ္သီးကို ယွဉ္ၿပိဳင္ရယူႏိုင္မည္မဟုတ္သျဖင့္ စုပိုင္ခ်ဲ႔အတြက္ အကူအညီမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

ရွန႔္မင္သစ္သီးသည္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ၾကာမွ တစ္ႀကိမ္သာသီးေသာ ဝိညာဉ္စြမ္းအားသစ္သီးျဖစ္သည္။ ၄ထဲတြင္ပါဝင္ေသာ ဝိညာဉ္စြမ္းအားသည္ မည္သၫ့္က်င့္ႀကံသူ၏ ဝိညာဉ္စြမ္းအားကိုမဆို ေဘးဥပဒ္မျဖစ္ေစဘဲ အလ်ွင္အျမန္ တိုးတက္ေစႏိုင္သည္။ ဝိညာဉ္တည္ေဆာက္ျခင္းအဆင့္ရိွ က်င့္ႀကံသူတိုင္းသည္ ထိုသစ္သီးကို အလိုရိွၾကေလသည္။

ယခုမူ ယင္းသစ္သီးသည္ ခ်င္းလင္ဂိုဏ္းတြင္ရိွေနသည္။ ယင္းသစ္သီးကိုပိုင္ဆိုင္ရန္အတြက္ ျပဳလုပ္မၫ့္ၿပိဳင္ပဲြသည္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။

အခန္းထဲတြင္ ခဏမ်ွတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္ ခပ္အက္အက္အသံတစ္ခု ထြက္လာသည္။

မိွန္ျပျပဖေယာင္းတိုင္မီးက ေနာက္ခံအေနႏွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါ ထိုအသံမွာ လ်ိႈ႔ဝွက္ဆန္းက်ယ္၍ ေၾကာက္စရာပင္ေကာင္းေနေတာ့သည္။
“လင္ယဲ့ျပန္လာရင္ အဲဒီဝိညာဉ္သစ္သီးကို မင္းကိုအသာတၾကည္နဲ႔ ေပးလာလိမ့္မယ္... မင္းလုပ္ရမဲ့တစ္ခုတည္းေသာအရာက ငါခိုင္းသမ်ွကို ေသေသခ်ာခ်ာလိုက္လုပ္ၿပီး ေအာင္ယဲြ႔ကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ဖို႔ပဲ”

“အဲဒီလိုေခြးတစ္ေကာင္ကို ဂရုစိုက္ေနလို႔ေရာ ဘာအက်ိဳးရိွလို႔လဲ?” လက္ထဲမွဆံထိုးကိုစားပဲြ‌ေပၚသို႔ပစ္ခ်ၿပီး ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္ စုပိုင္ခ်ဲ႔မွေန၍ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ “အခုခ်ိန္မွာ‌ေတာ့ ေခြးေဟာင္သံကေတာင္ က်ဳပ္ကိုစိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတယ္... ထံုရွီး ဒီထက္ပိုၿပီးအသံုးဝင္မဲ့ဟာကိုပဲ လုပ္ခိုင္းပါလား”