ဗီလိနျရှဈဇှငျးက ပနျးပှငျ့လေးလိုပါလား-Zawgyi (Ongoing)

အခန်း ၂၂.၁

“ဂိုဏ္းခ်ဳပ္”

စုပိုင္ခ်ဲ႔မွာ ေဒါသထြက္လြန္းသျဖင့္ စကားပင္ေျဖာင့္ေအာင္မေျပာႏိုင္ေပ။
“ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္စား အမတကို အႏၲရာယ္ေတာထဲပို႔ရတာလဲ? ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ ဖမ္းမသြားခိုင္းရတာလဲ!?”

သူသည္ မိစၧာေလာကတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏အထက္၌ သက္ေသာင့္သက္သာေနႏိုင္ရန္အတြက္  ယေန့တစ္မနက္ခင္းလံုးတြင္ နန္ေယာက္ခၽြမ္၏လက္သို႔ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ က်ေရာက္သြားေစရန္ အသည္းအသန္ႀကိဳးစားစီစဉ္ခဲ့ရသည္။

ရလဒ္သည္ကား သူ၏အစီအစဉ္မွာ စပင္မစလိုက္ရေသးခင္ ပ်က္စီးသြားရျခင္းပင္!

လင္ယဲ့သည္ လက္ကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး
“မင္းရဲ့ဂိုဏ္းတူညီ‌ေလးကို စိတ္ပူေနမယ္ဆိုတာ ငါသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ မင္းစိတ္ခ်ပါ နန္ေယာက္ခၽြမ္က သူ႔ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး”

ဘယ္သူကမ်ား စိတ္ပူလို႔လဲ! သူ(ရွန္လ်ိႈရွန္း)က သူ႔(စုပိုင္ခ်ဲ႔)ရဲ့ အနာဂတ္အစီအစဉ္‌ေကာင္းကို ဖ်က္ခ်င္ေနတာေလ!
(🌊 - ဘာဆိုင္လဲ! ဟိုကျဖင့္ နင္ပဲအဖမ္းခံလိုက္ရမယ္လို႔ေတြးထားတာေလ! အံ့ဩပါ့!)

စုပိုင္ခ်ဲ႔သည္ အံႀကိတ္လိုက္ၿပီး သူ၏မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆဲြဆုတ္လိုက္ခ်င္ေပေတာ့သည္။

ထံုရွီး၏ ထပ္ခါတလဲလဲသတိေပးခ်က္မ်ားေၾကာင့္သာ သူ႔ကိုယ္သူ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ျဖင့္
“ဂိုဏ္းခ်ဳပ္! အမတကိုကယ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့ကိုမိစၧာနယ္နယ္ေျမကို သြားခြင့္ျပဳပါ” ဟု ေျပာလိုက္၏။

လင္ယဲ့ : “ငါသြားလိုက္မယ္!”

သူသည္ အေစာကတည္းကပင္ ရွန္လ်ိႈရွန္းထံ၌ ေျခရာခံမႏၲန္ကိုထၫ့္ထားေလရာ သူ(ရွန္လ်ိႈရွန္း)၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေျခရာခံႏိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ယခုအခ်ိန္တြင္ သူသည္ မိစၧာနယ္ေျမဆီသို႔ ဦးတည္ေန‌ေလၿပီျဖစ္သည္။

စုပိုင္ခ်ဲ႔သည္ ေဒါသထြက္သြားေလ၏။

သူ႔ကို မိစၧာနယ္ေျမသြားခြင့္မျပဳဘူးဆိုေတာ့ ခ်င္းလင္ဂိုဏ္းမွာပဲ တစ္သက္လံုးေနခိုင္းမလို႔လား!!!