Mafya/yarı texting

Bölüm 11

SELAMLARR

Nasılsınızzz

Satır arası yorum yapmayıı unutmayınn aşklarımmm

Şirketten çıkarak arabama yöneldim. Bu siktiğimin şirketinden bir kerede mutlu çıksam şaşırırım zaten.

Arabamın yanında Miraçın arabasını görmemle aklıma bir piçlik gelmişti. Çantamdan ruj çıkarıp siyah arabanın camına yaklaştım.

Tam yazıcağım sırada birinin kolumdan tutmasıyla kaşlarımı çattım. Arkamı dönmemle Miraçı bu kadar yakınıma tahmin etmemiştim.

"Bi kerede yaramazlık yapma be zalımın kızı" diye sitemle konuştu. Bense sırıtarak dil çıkardım.

Kafasını yana eğerek güldü. Nadir gülüyordu ve benim yanımda böyle gülmesi nedensizce mutlu olmama sebep oluyordu.

"Zaten rujumu senin araban için mahvetmemkii" At yalanını....

Ruj tuttuğum elimi bıraktı. "Kesin öyledir" diyerek alayla konuştu.

Araba ve onun arasında kalmıştım. "Eve mi gidiyordun?"

"Hıhım evet"

Tam bir şey diyeceği sırada babamın sesini duymamla koca bir siktir çektim. "Alara" diye bağıran gür sesine karşılık hızla Miraçtan ayrıldım. Miraçta sesin geldiği yöne yani babama bakıyordu.

Sert tavrına alışık olmadığı için şaşırmıştı. Bana karşı hep böyle diyemedim.

Hızla babamın yanına geldim. Miraç bizden biraz uzakta kalmıştı. Dikkatle babama bakıyordu. Babamsa sinirli bakışlarıyla sadece bana bakıyordu.

"bende kızımı üzdüğüm için gidip gönlün alayım demiştim. Böyle olucağını bilseydim dahada kırardım o kalbini" babamın sert sözleri karşısında göz yaşlarımı geri ittim. Gerçekten gönlümümü alıcaktı? içimdeki yaşayan o küçük kızın bu dediklerine inanıp sevindiğini biliyordum. Blöf yapıyor diyemedim.

Kafamı eğerek ellerime bakmaya devam ettim. Miraç bizi duymadığı için mutluydum. Kimsenin babamla bir problemimin olmasını bilmelerini istemiyordum. Ama uzaktanda bizi izlediğini aynı zamanda biliyordum.

"Sevgilin mi o? söyle!" bağırmamak için zor duruyordu. Şirketin bahçesinde olduğu için kimsenin onun kızına bağırırken görmesini istemiyordu.

"Yemin ederim değil" titrek sesle konuşmaya başlamamla göz yaşlarım yeniden gözüme toplantı.

"Siktir git! umrumda değilsin anlıyor musun! gözüme bile gözükme artık. Arabaya bin ve defol! Miraça tek kelime bile etme anlıyor musun!" dahada sert çıkışmasıyla gözümden bir yaş düşdü.

Kolumdan tuturak arabaya yönlendirdi. "Ahmet amca noluyor?" kenardan Miraçın konuşmasıyla göz yaşlarım görünmesin diye kafamı eğdim. Babam arabamın önüne gelerek öne binmemi bekledi. Sürücü koltuğuna binerek kapıyı kapatacağım sırada babam yanağımda öperek konuştu. "Hiç bir şey yok Miraç oğlum. Bizim kızın duygusallığı tuttu yine"

Miraçın yanında rol kesmeye başlamasıyla babama nefretle baktım.

kapıyı kapatıb, karşıdan onlara yaşlı gözlerle baktım. Babam gülerek Miraça bir şeyler anlatıyor Miraçsa sadece bana bakıyordu. Göz göze gelmemizle yanağımdan bir yaş daha aktı. O an sadece gözlerimden anlamasını istedim. Konuşmadan, etmeden sadece göz göze geldiğimizde kalbimden geçen duyguları anlasın istedim. Gözlerimdenki yaşı silerek göz temasını kestim.

En son baktığıma gözlerinde hiç görmediğim bir öfke oluşmuştu.

Daha fazla burda durmak istemediğim için arabayı çalıştırdım. Şirketten uzaklaştığımda derin bir nefes aldım.

Bazı günler keşke annem yanımda olsa derdim. Yine o bazı günlerdeydik işte.

Kardeşim olsaydı keşke diye geçirdim içimden. Yanlız kalmazdım en azından. Sadece Zeynep vardı. Onuda kendi meselelerimle kafasını şişirmek istemiyordum.

Bu kadar çaresiz kalmaktan nefret ettim o an.

Bölüm sonuu

Ahmet sen çıkışa gel çıkışa

Benim neşeli kızım Alaramın neşesini sikenlere boydan giriyim. boy 1.63

Her mafya kurgusunda olan o "kim yaptı bunu sana" sahnesi gelmezmiiii

Gelmez tabiki ehehe

Neyse aşklarım vote atmayı ve yorum yazmayı unutmayın. Öpüldünüzzz.