Mafya/yarı texting

Bölüm 28

SELAMLARR

Yeni bölüm çok geç geldi biliyorum aşklarım kusura bakmayın. Okul, dersler hepsi birbirine karıştı. Boş vakit bulduğum zaman da direkt uyuyordum. Umuyorum ki bölümlerde artık gecikmeler olmaz. Taslakta bölüm yazmaya başlamalıyım galiba.

Bir farklılık yapıb, sınır koyuyorum aşklarım geçiceğinizi umuyorum.

40 vote, 50 yorum

Sınırı geçince haber verme yorumu~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kaşlarımı çatarak konuştum. "Açık konuş Zeynep. Hiç bir şey anlamıyorum."

Boğazını temizleyip, konuşmak için kendini hazırladı. Şimdiden ne söyleyeceğiyle bağlı içimi merak duygusu kaplamıştı.

"Söyleyeceğim şu ki, Miraç aslında-"

Sözlerini yarıda kesen şey kapının pat diye açılmasıydı. Bu kişinin Eymen olduğunu görüp kaşlarımı çattım. Sırası mıydı ya?

"Bir şey mi olmuştu Eymen?"

Gözleri tedirginlikle ikimizin arasında gidip gelirken en sonunda konuştu. "Alara hanım Miraç bey sizi çağırıyor"

Yerimden kalkıcakken Zeynep sert bir sesle Eymen'e doğru konuştu. "Odaya böyle mi girilir Eymen? Kapıyı çalsaydın önce. Belki uygun konumda değiliz? Dikkatli ol biraz !"

Eymen ellerini önünde birleştirerek, kafasını öne eğdi. "Çok özür dilerim efendim. Ani bir boşluğuma geldi."

Sesindeki pişmanlığı sezdiğim için sadece kafamı sallamakla yetindim. Zeynep benim aksime sert bakışlarını Eymen'e göndermeye devam ediyordu.

"Kısa bir şey konuşcaktık. Hemen geliyoruz Eymen."

"Miraç bey şimdi demişti ama-"

"Başlicam Miraçınada sanada! Yeter be! O ayıya söyle, azıcık kıçını kaldırsında başkalarını ayağına getirmesin. "

Zeynep'in sert çıkışmasıyla koluna vurarak onu uyardım. Hırsını Eymen'e boşaltması doğru değildi.

Birazda Eymen burda kalırsa kavga çıkacağı için konuştum"Geliyoruz Eymen sen çıkabilirsin"

Bunu bekliyormuş gibi hızla çıktı. ÇIkmasıyla Zeynep'e döndüm "Adamın suçu ne ya Zeynep? Azıcık sakin ol."

Banane der gibi omzunu salladı. "Neyse. Önce Miraç'ın yanına gidelim sonra eve geçelim. "

Kabul etmiş olacak ki, oda benimle ayaklandı. Alt kata inerek etrafa kısa bir göz gezdirdim. Etraf bom boşdu. Uyandığımda ki kalabalık gitmiş olmalıydı. Miraç muhtamelen salondaydı. Adımlarımızı oraya yönlendirerek salona geldik. Tahmin ettiğim gibi ordaydı. Bilgisayarla işlerini hallediyordu galiba.

Bizi görünce ayaklandı ve yanımıza geldi. "Önemli bir şey var dedin, geldik" dedim.

Ellerini belime koyarak yanıma geçti. Şakağıma öpücük kondurup konuştu. "Güzelim sen burda dur, benim Zeynep'le konuşmam gereken önemli bir şey var."

Kaşlarımı çatmamaya özen gösterek kafamı salladım. Zeynep konuşmak isteyene benzemiyordu. Sert bakışlar atarak konuştu. "Alara'dan özel ne konuşa biliriz ki? Burda konuş ne konuşucaksan"

Miraç alt dişini sıkarak sinirlenmemeye özen gösterdi. "Fazlasıyla özel dedim"

Fazlasıyla özel?