Mafya/yarı texting

Bölüm 26

SELAMLARR

Okuldan dolayı fazla aktif olamıyorum aşklarım kusura bakmayın.

Bölümüde zamanım olduğu sürece çabuk yayınlamaya çalışıyorum aşklarım. Arada bir duyuru paylaşıyorum onlardan haberdar olmak için hesabımı takip ede bilirsiniz.

Neyse iyi okumalar

Aynanın karşısına geçmiş boynumdaki kızarıkları fondatön yardımıyla kapatıyordum. Bedenimdeki yorgunluk uçup gitmişti adeta. Doktorun geldiğini elbette biliyordum. Durumum hakkında onlara bilgi vermiş olmalıydı. Bayılmamdaki sebebin ne olduğunu daha sonra Miraçtan sormayı, aklımın bi köşesine kazıdım.

Dudaklarımdaki şişkinliğe bakarak afalladım. Bedava dudak dolgusu yapmıştı bu ayı!

Miraç koltukta oturmuş aynadan yansımamı izliyordu. Her söylenişimde gülüyordu. Yanıma gelerek arkadan sarıldı. Yüzünü boynuma gömüp derin bir nefes aldı. Boynundaki tırnak izimi görmemle nedensizce sırıtdım. Biz fazlasıyla ateşli bir çift olmuştuk!

"Sende de var kızarıklar kapatıyım mı fondatönle?"

"Hayır güzelim gerek yok. "

Yanağıma sulu bir öpücük koyup, belimden tutarak kendisine çekti.

"Ben bu dudakların tadına yine bakmak istiyorum ama" tahrik edici sesiyle yine ona karşı koyamadım. Yüzlerimiz arasında fazla bir mesafe yoktu. Dudakları dudaklarıma temas edicekken kapıdan Zeynebin sesini duymamla uzaklaştım. Miraç ağzının içinde bir şeyler homurdanmıştı.

"Gire bilir miyim?"

Hiç düşünmeden kapıya taraf geldim. Açmamla gözleri yaşlarla kurumuş Zeynebi görmem bir oldu. Benim için kendisini bu kadar hırpalaması canımı fazlasıyla yakıyordu. Ben ölmemişdim ki! Sadece bayılmıştım o kadar! Fazlasıyla abartıyordular.

Kendime çekerek sıkıca sarıldım ona. Buna ihtiyacı varmış gibi sımsıkı sarıldı. Mirça bizi yalnız bırakarak odadan çıktı. Zeyneble kavga etmiş olmalılardı. Attığı ters bakışlardan anlaya biliyordum.

Bir birimizden ayrılarak yatağın bir köşesine oturduk. Yüzüme değilde halıdaki desenlere bakıyordu. Bu suçluluk duygusu fazlasıyla saçmaydı! Buna son vermek adına konuştum.

"Zeynep bana bakar mısın? Noldu ya sana ?"

Yüzünü en sonunda bana dönerek konuştu. "B-benim yüzümden.. ben böyle olsun istememiştim yemin ederim." gözlerinden yaşların akmasıyla elimin tersiyle sildim. Yüzünü elerimin içine alarak göz teması kurdum. "Zeynep saçmalama istersen! Bu işe beraber girdik biliyorsun değilmi? Bir bayılmayı neden bu kadar uzattınız anlamıyorum. Kendine gel kızım! ağlama artık"

Burnunu çekerek göz yaşlarını sildi. "Şimdi olanları anlat. En heyecanlı yerinde bayıldımda ben"

Gülerek kafama hafifce vurdu. "Salak şey dalga geçme!"

"Tamam tamam anlattt!!"

Derin bir nefes alarak konuştu "En son sen bayıldıktan sonra ben şoke olmuş bir durumdaydım. Ivan benden önce davranıp seni kucağına aldı ve dış kapıya yöneldi. Bende arkasından ağlayarak koşturuyordum. Birden karşmıza Miraç çıktı! Tabı Ivana ayrı sinir oluyor birde seni baygın üstelik Ivanın kucağında görünce Miraçın yüzünü görmeliydin. Her yanı sesi ile inletmişti resmen!! Doktorlar falan hepsi geldi. Önemli bir şeyin yoktu çok şükür ama kan şekerin düşmüş durumdaydı. Herkez çok endişelendi.Miraç doktorların hiç birine inanmıyordu resmen. Bütün doktorla kavga etti! Senin durumunun düzeldiğini görünce herkes şimdide benden bir cevap bekliyordu. Evde bizi görmeyi beklemiyorlardı sonuçta. Bende bir yalan uydurdum işte. Dedim ki seni aradık-aradık açmadın bizde endişelendik, hemde sana önemli birşey söyliyicektik o yüzden geldik. Ama biraz eylenceli olsun diye böyle bir işe kakıştık. Zart zurt zırvaladım işte bir şeyler. Ama tabi suç üstümde kaldı. Fazla takmadım onları zaten, tek düşündüğüm o an sendin. Neyse bir de baktılar Ivan aradan sızmış. Birde ona sinirlendi Miraç. Bulduğu yerde onu fena benzeticek! "

Anlattığı şeyleri pür dikkat dinledikden sonra konuştum.

"Kanka tamam bunların hepsini anladımda bana bir şeylerden şüphelendiğini söylemişdin ve sanırsam şüphelendiğin şeyde haklı olduğunu söylemiştin. Anlat bakalım bu gizemli işini"

Bölüm sonu

Nasıldı aşklarım?

Yorum yazmayı ve vote atmayı unutmayın.

Görüşürüz.