Mafya/yarı texting

Bölüm 31

SELAMLAR

Nasılsınız?

Normalde bölüm, sınır geçildikten sonra yayınlanacaktı fakat bi türlü sınır geçilmedi. Hayalet okuyucular baya fazla. Bir kaç gün bekledim ki, belki sınır geçilir ama yoook. Sizi merakta bırakmamak için yayınladım. Bu sefer sözüm sözdür sınır geçilmeden bölüm gelmiycek. Düşünüyorum ki, emeklerimin karşılığını almak benimde hakkım. Ne kadar bölüm yazmak basit görünsede değil arkadaşlar. Kitap yazanların beni anladığını düşünüyorum. Fazla uzatmak istemiyorum. Bu gün drama queen tarafımdan kalktım.

Neyse iyi okumalar

SINIR 200 VOTE (Oy ver aslanım oy!)

"Yani Alara'cım, dost dediğin insanları iyi tanıyamamışsın"

Dengemi sağlamakta zorlanırken Miraç hemen beni tuttu. Nefesimi düzende tutmaya çalıştım. Göz yaşlarım yanağımdan süzülürken olayı kavrayamıyordum.

Babam beni sevmesede Annem'i çok severdi biliyordum! Yalan söylüyordular evet.

Kafamı iki yana hayır anlamında salladım. "Yapmamıştır ya öyle bir şey. Zeynep biliyorum yapmadın. Bak bana!" titreyen sesime aldırmadan yanına yaklaştım. Dizlerinin üzerine çökmüş yüzünü kapatarak ağlıyordu.

"Z-zeynep yanlış diyor dimi?"

Ağlaması şiddetlendiğinde gözümden düşen yaşa engel olamadım. Babam en yakın arkadaşımla mı yatmıştı? Bu imkansızdı! Babam Annem'i unutmamıştı ki! Ben biliyordum. Hayır bu işte bir yanlışlık vardı evet.

"Hayır hayır olamaz ki! ben tanırım Zeynep'i yapmaz! Zeynep kendine gel! "

Zeynep'i kolundan tutarak kadırdım. Elini yüzü ile kapatarak ağlıyordu. Elini sertçe iterek çenesinden tutarak bana bakmasını sağladım. "Söylesene! Ben öyle bir şey yapmadım desene!"

Ağlaması şiddetlendi. "Yaptım evet yaptım! Onun bir kadına ihtiyacı vardı ve bende kadını oldum!"

Yüzüne hiç düşünmeden tokat attım. Ağlamam şiddetlendi fakat susmadım aksine bağırarak konuştum."SEN BENİM BABAM HAKKINDA NE BİÇİM KONUŞUYORSUN BE? ONUN HAYATINDA Kİ TEK KADIN ANNEM!"

Yüzü yana doğru düşmesiyle elini yanağına koydu. "Baban istedi anlıyor musun? O anneni unuttu!"

Omuzlarından sertçe tutarak sarsdım. Göz yaşlarım benden bağımsız yanağımdan süzülüyordu. Karşımda Zeynep yerine sanki başka biri vardı. "SEN HADDİNİ AŞIYORSUN!"

Kendini ellerimden kurtarıp, bağırırcasına konuştu. "ANNEN OLACAK KARI GEBERDİ! VE BABAN ANNENİ UNUTTU!"

Annem benim en hassas noktamdı ve bunu çok iyi biliyordu. Saçlarından tutarak kafasını duvara sertçe vurdum. Saç diplerinden tutarak hiç acımadan çekmeye başladım. Eymen ve Baran ayırmaya çalışıyordu fakat ellerimi o iğrenç saçlarından çekmek gibi bir niyetim yoktu. Saçlarında tek bir saç teli bile bırakmayacaktım! "MANYAK MISIN BE!"

Bağırarak uzaklaşmaya çalışıyordu.

Baran'ın ayırmasıyla Zeynep saçlarını tutarak benden hızla uzaklaşdı.

"Allah senin belanı versin! Ben senin yanında acımı paylaştım be! Hiç mi utanmadın yüzüme bakarken? Bu kız üzülür hiç mi demedin? Annem'i özlerken yanımda sen vardın! Beni teselli ediyordun ya! Oda mı yalandı?" Omuzlarım kırılgınlıkla çöktü. Göz yaşlarım durmaksızın akarken onun gözleride doluydu. Kafasını eğdi.