Aşk Resitalleri

🎶 Bölüm 3: Küçük Oyunlar Büyük Bedeller🎶

Keyifli okumalar dilerim ❤️

14.10.23'

Yayınlama tarihi: 29.10.23'

Bölüm şarkımız: Ferhat Göçer - Yıllarım Gitti

________________________________________

Etrafta bir çok ses varken, zihnimin sessizliği içinde yankı yapıyordu.

"Neden burada uyumuş?" dedi Lale hanım, uyanmıştım. Tahmini 5 dakika kadar olmuştu ve artık gözlerim kapalı kalmaktan oldukça sıkıldığım için gözlerimi açıp etrafa bakındım.

"Günaydın, biraz erken bir başlangıç olmadı mı?" dedi Umut, gülümsüyordu.

Beni sevmediği, hatta kardeşinin yerine getirildiğimi düşündüğü belliydi. Bunu gizlemek için oldukça iyi bir maske kullanıyordu. "Günaydın, izninle" diyerek başımın dibinden kalmaları için ufak hir uyarı vermiştim.

Behir hâlâ bana bakıyordu, oldukça rahatsız bir adamdı.

Öz kardeşini denek olarak kullanacak kadar.

"Kahvaltı hazır, küçük hanım" dedi Poyraz Bey.
Bu adam, hakkımda kötü bir şey düşünüyor değildi. Sadece tanımadığı için çok yakın olamıyordu o kadar.

"Teşekkür ederim, ne yazık ki kahvaltı edemeyeceğim. Üzerimi giyinmem için bir yer var mı?" dediğimde Lale hanım "gel, göstereyim ben sana" dedi. Başımı salladım, çantamı yanıma alarak onun ardından gittim. Üst kata, ilk odaya girdiğinde "burada değiştirebilirsin. Zeynep hanım kıyafetlerini göndereceğini söyledi bugün. Haftaya İstanbul'a dönüyoruz" dedi. Başımı salladım.

"Poyraz velayet davası ile ilgileneceğini söyledi, Nehir. Yani en fazla iki haftaya Hanlısoy olacaksın " dedi. Başımı salladım, soyad bir kalıptı ve ben kalıplara girmeyi sevmezdim.

O, odadan çıktığında ben hızlıca üzerimi giyindim. Tepeden sıkıca topladığım omuz hizamdaki saçlarımı açtım. Çantamı sırtıma taktım.

Zaten çok kısa olan saçlarım tokadsn firar etmiş durumdaydı.

Güzelim, kendime göre oldukça güzeldim.

Büyük, ela gözlerim; kısa, kahverengi saçlarım; burnum ve elmacık kemiklerini orantılı dağılan çillerim ile kendime göre oldukça güzeldim.

Boyum ortalamanın üzerindeydi.

Aslında saçlarımı her zaman daha kısa keserdim, son zamanlarda kuaföre gidecek vakti bile bulamıyordum.

Hâli hazırda düz olan saçlarımı elimle düzelttim, bir tutamını tepede toplayıp odadan çıktım.

Elimdeki giysileri nereye koyacağım hakkında bir fikrim yoktu.

Salona girdiğimde Hanlısoy ailesi hep birlikte oturuyordu. "teşekkür ederim, kıyafetleri nereye koyacağımı bilmiyorum" dedim. Lale hanım ayağa kalkıp elimden aldı, kıyafetleri.

"İzninizle, derse yetişmeliyim. Bir de, bugün eve gelmeyeceğim. Numaramı bırakayım, bir sorun olursa ararsınız" dedim. Poyraz Bey telefonunu çıkardı, baba verdi. Numaramı yazıp kendimi aradım.

"Oldu, iyi günler size" dedim. Poyraz Bey "ben bırakayım istersen?" dediğinde başımı iki yana salladım, "hayır, teşekkür ederim. Evinizin ilerisinde durak var zaten" dediğimde başını salladı. Bir şey demeden evden çıktım.

Kulaklarıma kulaklıklarımı yerleştirdim, en sevdiğim o şarkıyı açtım.

Barış Akarsu hayranıydım.